Προς το παρόν, το μόνο που έχω να επισημάνω είναι το εξής:

Ο πανικός, ο φανατισμός και οι κραυγές, αποσκοπούν στην δημιουργία κτηνών και συνθηκών αναρχίας, οι οποίες εξασθενίζουν μια κοινωνία και συντελούν στη διάλυση της.

Οι τελευταίοι μήνες είναι αποτέλεσμα και όχι αιτία. Ζούμε την κορύφωση ενός πολιτικού αδιεξόδου το οποίο διαρκεί χρόνια. Η κατάσταση στην οποία βρέθηκε η χώρα είναι προϊόν εσφαλμένων επιλογών και αποφάσεων ετών. Δεν είναι τωρινή. Γι' αυτό βρισκόμαστε σε ένα αδιέξοδο, εδώ και πέντε χρόνια, το οποίο βαθαίνει συνεχώς. Προειδοποιήσεις υπήρχαν από αρκετά παλαιότερα αλλά δεν εισακούονταν ή χλευάζονταν «μέσα στο σύστημα του Μεγάλου Ιεροεξεταστή» - όπου όλοι έπρεπε να είναι απόλυτα ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι και όποιος πήγαινε να χαλάσει τη γιορτή έπρεπε αμείλιχτα να εξοντωθεί.

Σημασία όμως δεν έχει πλέον αυτό. Σημασία έχει πως υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων που αρνούνται, ακόμη και μέχρι αυτή την στιγμή, να αντιληφθούν το αδιέξοδο αυτής της πορείας. Όσοι, λόγω των παθών και της προσωπικής τους κατάστασης, έχουν απολέσει το πολιτικό τους αισθητήριο και την κριτική τους σκέψη σε μεγάλο βαθμό (ανθρώπινο), και όσοι, ψάχνουν για αποδιοπομπαίους τράγους ή/και εξιλαστήρια θύματα επιδιώκοντας παράλληλα την συνεχή χαλιναγώγηση και χειραγώγηση του κοινωνικού σώματος.

Η πολιτική είναι λόγος και θεραπεία, είναι ποιότητα και λειτουργία η οποία εξασφαλίζει την δυνατότητα των ανθρώπων να αντιδρούν έλλογα σε καταστάσεις κρίσιμες και σε επιχειρούμενες προσπάθειες καθυπόταξης τους. Ο πανικός, ο φανατισμός και οι κραυγές αποσκοπούν στο να οδηγηθούμε σε ένα προ-πολιτικό στάδιο και σε συνθήκες αναρχίας και αποκτήνωσης.

Πηγή: Δ`~. Κοσμοϊδιογλωσσία