ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΛΑΟΝ ΩΔΗ
Σημαία της Επανάστασης του 1821, που ανήκε στον οπλαρχηγό Ηλία Μπισμπίνη από το Μυστρά, ο οποίος πήρε μέρος στην πολιορκία της Μονεμβασίας (1821). Φέρει κεντημένη παράσταση με τον Άγιο Γεώργιο έφιππο να σκοτώνει το δράκο, σταυρό με την επιγραφή ΙC ΧΡ ΝΙΚΑ και τον Προφήτη Ηλία (προστάτη του ίδιου το οπλαρχηγού που έχει το όνομά του) με την επιγραφή «Ζη Κύριος».
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΛΑΟΝ
ΩΔΗ
ΔΙΑ ΤΗΝ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1863 (α).
Ὁ αἰὼν ἡμῶν μυρίους
Ἂνδρας εἶδε πελωρίους,
Καὶ πρὸς τὸ Λερναῖον τὲρας
Ἱκανοὺς ν' ἀντιταχθῶσι,
Κ' εἰς τὰς φλόγας τῆς Χιμαίρας
Ἐναντίον νὰ ἰδῶσι.
Ἱκανοὺς τὸν ᾍδου κύνα
Μ' ἒκπληξιν ἡμῶν μεγάλην
Ν' ἀναγάγωσι καὶ πάλιν
Εἰς τὴν τοῦ φωτὸς ἀκτῖνα·
Ὅστις ἄγρυπνος φρουρεῖ,
Καὶ τοῦ Πλούτωνος τὰ δώματα
Μὲ τὰ πολλαπλᾶ του στόματα
Ὑλαγμῶν φρικτῶν πληροῖ.
Εἴδομεν ἀσήμους βράχους
Ἐστεμμένας μὲ ἀκτῖνας
Νέας δόξης Σαλαμῖνας,
Νέους Μαραθωνομάχους
Μετὰ εἴκοσιν αἰῶνας,
Νέους Περσικοὺς ἀγῶνας,
Τρόπαια βαρβάρων νέα.
Ἀλλ' ὑπὲρ τὸν Ἀχιλλέα,
Ὑπὲρ τὸν κλεινὸν Ἀλκείδην,
Τὸν φιλόπολιν θαυμάζω
Κράτωνα καὶ Ἀριστείδην.
Καὶ ἀθλίους ὀνομάζω
Καὶ οὐτιδανοὺς τοὺς ὅσοι
Οὐδ' ὀφρὺν ὑπερηφάνου
Δύνανται νὰ ἀνεχθῶσι
Ἀλαζόφρονος τυράννου,
Οὐδ' ἐλεύθεροι νὰ ζῶσι.
Ἐπὶ τῆς Πνυκὸς τῆς νέας
Ἥτις χλεύη τῆς ἀρχαίας
Κεῖτ' ἐδῶ ἐγηγερμένη,
Ἀγωνίας ὄμμα τρέπω,
Καὶ πολλοὺς Δημάδας βλέπω,
Πλὴν κἀνένα Δημοσθένη.
Ἂν φιλόδημοι ὀλίγοι
Ἦναι, τὴν φωνήν των πνίγει
Τῶν παθῶν ὀχλοβοὴ,
Καὶ εἰς πέλαγος κακίας
Ναυαγοὶ τῆς τρικυμίας
Ἐπιπλέουν ἀραιοί.
Τ' ἀγεννῆ καὶ φαῦλα πάθη,
Τῆς διαφθορᾶς τὰ βάθη
Τίκτουσι τοὺς μισητοὺς
Βασιλεῖς καὶ ὀλεθρίους,
Ὡς τὰ ἕλη τοὺς ἀγρίους
Καὶ λοιμώδεις πυρετούς.
Οἱ ἐξέχοντες τοῦ πλήθους
Δὲν προέχουσιν εἰς ἤθους
Μεγαλεῖον τῶν λοιπῶν
Εἶν' ἐξάφρισμα μετάλλου
Πλῆρες ῥύπου, πλῆρες σάλου,
Καὶ παφλάσματος μεγάλου,
Κίβδηλον καὶ ποταπόν.
Καὶ ἐν τούτοι, Λαὲ τάλας,
Ὅστις πάντα θῦμα εἶσαι,
Ἐκ τῶν ἀρχηγῶν σου ἄλλας
Πράξεις ἤλπιζες μεγάλας,
Ἀλλὰ εὐκλεεῖς ἡμέρας,
Κουφισμὸν εἰς τὰ δεινά.
Ὢ ἐλπίδες σκεδασθεῖσαι
Εἰς τοὺς τέσσαρας ἀέρας!
Ὢ ὀνείρατα κενά!
(α) Ἐγράφη καὶ ἐδημοσιεύθη ἐπὶ τῶν ἀγόνων ἐκείνων διαπληκτισμῶν τῆς Ἐθνικῆς Συνελεύσεως, καὶ τῶν ἐπικρεμασθέντων τότε τῇ Ἑλλάδι κινδύνων.
