ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ
Ἀφιερώνεται εὐλαβικὰ στὴν Κυρία ΧΑΡΑ ΣΥΚΟΥΤΡΗ Στὸ μυστικὸν ἀνήφορο, τὸν ὕστερο ποὺ ἐπῆρες, ψηλὰ στὸν Ἀκροκόρινθο, νὰ ξάστραψαν μπροστά Σου, ὣς τὴν κορφὴ τῆς ἄσκησης, σὰ νἄταν μιά, οἱ τρεῖς Μοῖρες; Ἂ, πῶς ἐχτύπαε...
Tagged: Άγγελος Σικελιανός
ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟ ΚΑΜΙΝΙ
Ὑπακοή κ' ἡ ἀναπνοὴ, σὲ θάμπος μοῦ καρφώνει Τὸ νοῦ, ἐνῶ γύρα μου τὸ φῶς τὸ ἀνέλπιστο κορφώνει. Ἀπάνου ἀπ' τὰ παράταιρα κι' ἀπὸ τὴ μάταιην ὥρα Στὸν αἰῶνα φέγγε ἀτάραχη ψυχή, ἀγαλματοφόρα. Θερμὰ...
ΒΛΑΧΟΓΙΑΝΝΗΣ*
Ἐψυχομάχα ὁ Διγενὴς στὸ σιδερὸ κρεβάτι. Τὸν τριγυρίζαν οἱ γιατροὶ, μὲ τὰ χαρτιὰ στὸ χέρι, κι' ἀπόξω καρτερούσανε, δικοὶ καὶ συντοπίτες. Θέλαν νὰ μποῦνε νὰ τὸν δοῦν, κι' ἀκόμα ἀκροφοβοῦνταν. Σηκώνει τὸ κεφάλι του...
ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 1940
Τὸν ὄρθρο τοῦ Δεκαπενταύγουστου τοῦ 1940, στὴ Φτέρη τοῦ Αἰγίου, χίλια διακόσα μέτρα ἀπάνω ἀπὸ τὴ θάλασσα, στὴν πρώτη μακρυνὴ καμπάνα τοῦ χωριοῦ, ἐξύπνησα ἔχοντας στὸ νοῦ μου καὶ στὰ χείλη μου τὴν προσευχὴ...
Κοκόρο ιτάι («η καρδιά μου πονάει», στα γιαπωνέζικα) και άλλες μικρασιάτικες ιστορίες
Δημοσθένης Γκαβέας «Κοκόρο ιτάι» (Η καρδιά μου πονάει), αυτή ήταν μια από τρεις λέξεις της ιαπωνικής γλώσσας που έμαθαν οι Έλληνες Μικρασιάτες εκείνο τον «μαύρο» Σεπτέμβριο του 1922. Οι άλλες δύο ήταν «αριγκάτο» (ευχαριστώ)...
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ
Ἀπό χαλκόν ἤ βράχο Πεντελίσιο, Τό ἀθάνατο εἴδωλό σου δέ θά στήσω· Μ' ἀπό κυπαρισσόξυλο κολώνα Γιά νά εὐωδάει τό ἔργο μου στόν αἰώνα! Καί στό λόφον, ὁπ' ὤχει ὀμια κορώνα Τό κάστρο τό...
Ο ΔΕΛΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ
Τὸν κιθαρίσει κλυτὸν παῖδα μεγάλου Διὸς ἐρῶ σ' ἅτε· παρ· ἀκρονιφῆ τὸνδε πάγον... Ἐσένα τὸν κιθαριστὴ τὸν κοσμοξακουσμένο θὰ ψάλω, τοῦ τρανοῦ Διὸς Ἐσένα τὸ βλαστάρι, τὰ λόγια Σου τ' ἀθάνατα θὰ τραγουδήσω, ἐκεῖνα...
ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ (1797-1864)
Χαρὰ σ' ἐκειὸν ποὺ πρωτοσήκωσε ἀπ' τὶς σκόνες σκεπασμένο, τὸ δίστομο σπαθὶ τοῦ λόγου Σου, στὸν ἥλιο, Μακρυγιάννη, κι' εἶδε ποὺ οἱ κόψες του μεμιᾶς ξαστράψαν ἀνέγγιχτες στὸ φῶς, κι' οἱ δυὸ πλευρές του...
