«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Αναδημοσιεύσεις / Γραμματεία / Ποίηση
11 Απρ, 2015
Και ανθρώπινο χρέος Σήμερα που τόσα αφήσαμε να θυσιαστούν. Που στο βωμό της Λήθης τόσα στοιβάξαμε ν’αναλωθούν, κι ανάψαμε φωτιές για να καούν μέχρις εσχάτων… Σήμερα που τόσο έχουμε συνηθίσει στις αναθυμιάσεις των καιομένων...