Tagged: Χρύσα Νικολοπούλου

2

Ο ΝΗΦΟΜΑΝΗΣ

Σέ συνάρτηση μέ τήν κλασσική Ἑλλάδα, ἔτσι ἐννοημένη στήν οὐσία της, ὁ Σεφέρης μᾶς ἐμπιστεύτηκε μιά ἰδιωτική στιγμή του, πού δέν πρέπει νά φτάνει σέ ὧτα βέβηλα. Μιά ἄγρια νύχτα στήν Ἀφρική, καθώς διάβαζε...

0

ΑΠΟΛΟΓΙΑ

"Ἡ γλῶσσα μου δέν μπορεῖ νά ἀνταποκριθεῖ καί νά ἐκφράσει τίς σκέψεις μου. Αὐτό μέ μαραίνει" Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι Λοιπόν... Τέλος ἤ ἀρχή τώρα; Δέν ξέρω. Το παιδί πού κράτησε μέσα ἀπό τή φωτιά αὐτές...

0

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ

Μέρες γιορτινές, καί πόσο ἡ γιορτή ἀνθρωπεύει τούς ανθρώπους. Μιά ἐλάχιστη ρωγμή στό προσωπεῖο τῆς ἄμυνας πού ἐπιβάλλει ἡ καθημερινότητα, κάποια γιορτινή ἀδεξιότητα στή σχέση, καί ξαναβρίσκουμε στά πρόσωπα τήν εὐαισθησία τοῦ παιδιοῦ δίχως...

0

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ

Δέν τρόμαξε γιατί ἦλθε ὁ Ἄγγελος μέσα- (τό ἤξερε πώς θά συμβεῖ) κι ἐλάχιστα - καθὠς κανείς ξαφνιάζεται, σάν ἡλιαχτίδα ἤ τό φεγγάρι, νύχτα, στό δῶμα του φα- νεῖ - τό βλέμμα φρόντισε ἀπό...

0

P I E T A΄

P I E T A΄ Τώρα ἡ δυστυχία μου πληροῦται κι ἀνέκφραστη με κατακλύζει. Κοκαλώνω ὅπως ἡ πέτρα μες στήν καρδιά της κοκαλώνει. Κι ἔτσι σκληρή, γνωρίζω μόνο ἕνα: μεγάλωσες - ...... καί μεγαλώνεις...

0

Α Σ Κ Η Τ Ι Κ Η

Ἐρχόμαστε ἀπό μιά σκοτεινή ἄβυσσο· καταλήγουμε σέ μιά σκοτεινή ἄβυσσο· τό με- ταξὐ φωτεινό διάστημα τό λέμε Ζωή. Εὐτύς ὡς γεννηθοῦμε, ἀρχίζει κι ἡ ἐπιστρο- φή· ταυτόχρονα τό ξεκίνημα κι ὁ γυρισμός· κάθε στιγμή...

1

" To be, or not to be... "

Νά ΄ναι κανείς ἤ νά μήν εἶναι, - αὐτό εἶναι τό ζήτημα. Τι ΄ναι στό πνεῦμα ἀνώτερο, νά ὑποφέρεις πετριές καί σαϊτιές ἀχρεῖας τύχης, ἤ νά παίρνεις τά ὅπλα ἐνάντια σ΄ ἕνα πέλαο βάσανα...