Ο ΝΗΦΟΜΑΝΗΣ
Σέ συνάρτηση μέ τήν κλασσική Ἑλλάδα, ἔτσι ἐννοημένη στήν οὐσία της, ὁ Σεφέρης μᾶς ἐμπιστεύτηκε μιά ἰδιωτική στιγμή του, πού δέν πρέπει νά φτάνει σέ ὧτα βέβηλα. Μιά ἄγρια νύχτα στήν Ἀφρική, καθώς διάβαζε...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Σέ συνάρτηση μέ τήν κλασσική Ἑλλάδα, ἔτσι ἐννοημένη στήν οὐσία της, ὁ Σεφέρης μᾶς ἐμπιστεύτηκε μιά ἰδιωτική στιγμή του, πού δέν πρέπει νά φτάνει σέ ὧτα βέβηλα. Μιά ἄγρια νύχτα στήν Ἀφρική, καθώς διάβαζε...
Μέρες γιορτινές, καί πόσο ἡ γιορτή ἀνθρωπεύει τούς ανθρώπους. Μιά ἐλάχιστη ρωγμή στό προσωπεῖο τῆς ἄμυνας πού ἐπιβάλλει ἡ καθημερινότητα, κάποια γιορτινή ἀδεξιότητα στή σχέση, καί ξαναβρίσκουμε στά πρόσωπα τήν εὐαισθησία τοῦ παιδιοῦ δίχως...
Δέν τρόμαξε γιατί ἦλθε ὁ Ἄγγελος μέσα- (τό ἤξερε πώς θά συμβεῖ) κι ἐλάχιστα - καθὠς κανείς ξαφνιάζεται, σάν ἡλιαχτίδα ἤ τό φεγγάρι, νύχτα, στό δῶμα του φα- νεῖ - τό βλέμμα φρόντισε ἀπό...
P I E T A΄ Τώρα ἡ δυστυχία μου πληροῦται κι ἀνέκφραστη με κατακλύζει. Κοκαλώνω ὅπως ἡ πέτρα μες στήν καρδιά της κοκαλώνει. Κι ἔτσι σκληρή, γνωρίζω μόνο ἕνα: μεγάλωσες - ...... καί μεγαλώνεις...
"Ν΄ ἀναλύεις ἕνα σκίρτημα ἤ νά τό καθηλώνεις μέ- σα σέ δέκατα τοῦ δευτερολέπτου χωρίς ἡ πραγματικό- τητα νά παρουσιάζει τό παραμικρό ρῆγμα εἶναι ἤδη πο- λύ. Ὅμως νά δίνεις τήν εὐχέρεια στήν ὕλη...
Ἐρχόμαστε ἀπό μιά σκοτεινή ἄβυσσο· καταλήγουμε σέ μιά σκοτεινή ἄβυσσο· τό με- ταξὐ φωτεινό διάστημα τό λέμε Ζωή. Εὐτύς ὡς γεννηθοῦμε, ἀρχίζει κι ἡ ἐπιστρο- φή· ταυτόχρονα τό ξεκίνημα κι ὁ γυρισμός· κάθε στιγμή...
Νά ΄ναι κανείς ἤ νά μήν εἶναι, - αὐτό εἶναι τό ζήτημα. Τι ΄ναι στό πνεῦμα ἀνώτερο, νά ὑποφέρεις πετριές καί σαϊτιές ἀχρεῖας τύχης, ἤ νά παίρνεις τά ὅπλα ἐνάντια σ΄ ἕνα πέλαο βάσανα...