ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ
Κοντὰ στὴν ἄγρια θάλασσα τὴν πικροκυματοῦσα μιλούσατε. Κ' εἴσουν ἐσὺ μὲ τὴν ἰδέα τὴ Μοῦσα. ― Σὰν τί ἁρμονίες μοῦ ἔφερες μὲ τὶς χρυσὲς κιθάρες; ― Σοῦ φέρνω ὀργή, περίγελα, καὶ μίση καὶ κατάρες....
Tagged: ΔΕΙΛΟΙ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
Μ Π Α Ϋ Ρ Ο Ν
(1824-1924) Ἑκατὸ χρόνια πέρασαν. Δὲν πέρασες. Μιλεῖ γιὰ σὲ ἡ κλαγγὴ τοῦ χρυσαϊτοῦ κ' ἡ ἀναπνοὴ τῶν κρίνων. Στῶν Πιερίδων τοὺς ναοὺς καὶ θρόνοι καὶ βωμοὶ γιὰ σένα, καὶ στὴ μνήμη τῶν Ἑλλήνων. *...
Η ΔΟΞΑ ΣΤΟ ΜΙΣΟΛΟΓΓΙ
(1826-1926) Στ' ἁλατόσπαρτα ζῆς ἀφρολουλούδια, Γῆ, σὰ νιόβγαλτη ἀπὸ τὰ σταλωμένα σπλάχνα τῆς ρηχοθάλασσας ποὺ τρέφει πλούσια τὰ ψάρια. Καὶ γίνονται καθρέφτες τὰ ἱλαρά σου νερά, ὡραιότερα μέσα τους νὰ βλέπουν λιγερές, ἡλιογέρματα, φεγγάρια,...
ΓΝΩΜΕΣ, ΚΑΡΔΙΕΣ, ΟΣΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ (Κωστῆς Παλαμᾶς)
Τὰ μεγάλα ἐθνικά ἰδανικά, ὅταν ἀνθίζουν καὶ ζοῦνε στὸ σπίτι τοῦ καθενός, ὁ ποιητὴς τοὺς χτίζει παλάτια. Τὰ μεγάλα ἐθνικὰ ἰδανικὰ ὅταν ξεπέφτουν, καὶ ὁ καθένας τὰ διώχνει ἀπὸ τὸ σπίτι του, ὁ ποιητὴς...
Ὁ Γκρεμιστὴς (Κωστὴς Παλαμᾶς)
Ἀκοῦστε. Ἐγὼ εἶμαι ὁ γκρεμιστής, γιατί εἶμ᾿ ἐγὼ κι ὁ κτίστης, ὁ διαλεχτὸς τῆς ἄρνησης κι ὁ ἀκριβογιὸς τῆς πίστης. Καὶ θέλει καὶ τὸ γκρέμισμα νοῦ καὶ καρδιὰ καὶ χέρι. Στοῦ μίσους τὰ μεσάνυχτα...
