Ο Πανορμίτης και το τάμα
Ο καπετάν Κυριάκος, απ’ τη Σύμη, ένας θεοφοβούμενος θαλασσόλυκος, κάθε χρόνο, πριν φύγει για τη Μπαρμπαριά με το βουτηχτάδικό του, θα πήγαινε στον Πανορμίτη κερί και λάδι, θα κολλούσε ένα πεντόλιρο στο μέτωπο του...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Ο καπετάν Κυριάκος, απ’ τη Σύμη, ένας θεοφοβούμενος θαλασσόλυκος, κάθε χρόνο, πριν φύγει για τη Μπαρμπαριά με το βουτηχτάδικό του, θα πήγαινε στον Πανορμίτη κερί και λάδι, θα κολλούσε ένα πεντόλιρο στο μέτωπο του...
Κάποια στιγμὴ ἡ Ἱστορία σταμάτησε μπροστά σου Εὐρώπη. Ἄστραψε ἡ ἀστραπή της στὸν κατασκότεινο οὐρανό σου, σὲ φώτισε. Κι ἤσουν πιὸ σκοτεινὴ ἀπὸ τὸ σκοτάδι. Φτωχή, γυμνὴ σχεδὸν ρακένδυτη κι ἀκάθαρτη, στὸ αἷμα τῶν...