Τό δέντρο τῆς εὐχῆς
Νά ἁλιεύεις στά βάθη τῶν στιγμῶν τήν ἀναπνοή τοῦ Θεοῦ. Τήν πανταχοῦ παροῦσα καί τά πάντα πληροῦσα θεῖα πνοή. Νά ἐπιτρέπεις σέ αὐτήν τήν παρουσία καί σέ αὐτήν τήν πληρότητα νά σέ καινουργεῖ. Ἀναπνοή...
Tagged: Γιῶργος Σεφέρης
Εὐριπίδης, Ἀθηναῖος
Γέρασε ἀνάμεσα στὴ φωτιὰ τῆς Τροίας καὶ στὰ λατομεῖα τῆς Σικελίας. Τοῦ ἄρεσαν οἱ σπηλιὲς στὴν ἀμμουδιὰ κι οἱ ζωγραφιὲς τῆς θάλασσας. Εἶδε τὶς φλέβες τῶν ἀνθρώπων σὰν ἕνα δίχτυ τῶν θεῶν, ὅπου μᾶς...
Γλῶσσες ἄλογες χῶρες
Τά ὅρια τοῦ λόγου ὑπερβαίνουν τά ὅρια τῆς γλώσσας. Διότι ὁ λόγος δέν εἶναι ἔκφραση ἀλλά τρόπος τοῦ εἶναι. Γιά αὐτό καί ἀναφερόμενοι στή Δημιουργία μιλᾶμε γιά τούς «λόγους τῶν ὄντων», δηλαδή τούς τρόπους...
Θεόφιλος (Γιῶργος Σεφέρης) - Καλό μῆνα!
Ὁ ὕπνος εἶναι βαρὺς τὰ πρωινὰ τοῦ Δεκέμβρη μαῦρος σὰν τὰ νερὰ τοῦ Ἀχέροντα, χωρὶς ὄνειρα, χωρὶς μνήμη, κι οὔτε ἕνα φυλλαράκι δάφνη. Ὁ ξύπνος χαρακώνει τὴ λησμονιὰ σὰν τὸ μαστιγωμένο δέρμα κι ἡ...
Τά ἑλληνικά τῆς πίκρας «τὸ γὰρ γράμμα ἀποκτείνει, τὸ δὲ πνεῦμα ζωοποιεῖ.»
«Ποῦ νά τά πῶ τά ἑλληνικά τῆς πίκρας»(Ἐλύτης) τώρα πιά πού διδάσκουμε τήν ἑλληνική ὅπως διδάσκουν στά φροντιστήρια ξένων γλωσσῶν τίς ξένες γλῶσσες; Προκρούστεια λογική- ἀλφάβητο, λεξιλόγιο, γραμματική- σάν νά ταυτίζεται ὁ λόγος μέ...
ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΗΣ
Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη φιλολόγου-θεολόγου Ὑπάρχουν στὸ λεξικὸ ὁρισμένα λήμματα πού, ἂν καὶ ἑρμηνεύωνται ἀπὸ τὸν λεξικογράφο, τὸ σημαινόμενό τους δὲν γίνεται ἀντιληπτὸ σὲ ὅλη τους τὴν ἔκταση ἀπὸ ἐκείνους ποὺ δὲν μετέχουν στὴν πολιτισμικὴ...
Μοντ Πελεράν, επόμενη μέρα: Και αρχή και φινάλε…
Του Αλέκου Μιχαηλίδη Μας φαίνεται παράξενο που κάποτε μπορέσαμε να χτίσουμε τα σπίτια, τα καλύβια και τις στάνες μας. ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ Ενώ τα «θρίλερ» και τα «δράματα» έδιναν και έπαιρναν στους τίτλους των ειδήσεων...
Η ΟΜΗΡΙΚΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΜΑΣ ΓΛΩΣΣΑ (Ἡ διαχρονικότητα τῆς ἑλληνικῆς)
Ἀντωνίου Α. Ἀντωνάκου καθηγητοῦ κλασσικοῦ Φιλολόγου ἱστορικοῦ – συγγραφέως Σὲ ἕνα ποίημα – τραγούδι, τὸ ὁποῖο εἶχα γράψει πρὸ τριακονταετίας, σχετικὸ μὲ τὴν συνέχεια τῶν Ἑλλήνων, ὁ στίχος ἔλεγε «Ὅμηρο λέγαν τὸν παππού, Ὅμηρο...
