«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
του Μιχαήλ Μητσάκη (1863-1916) Το παράπονο του μαρμάρου Με τα πόδια σπασμέν΄ από το γόνατο, με τα χέρια κομμέν΄ από τον άγκωνα, κοίτεται μέσα στο μουσείον το παλληκάρι το αρχαίο. Μισοπεσμένο στο δεξί του...
Είμαστε άντρες εμείς είμαστε άντρες! είπε ο υποναύκληρος καθισμένος ανάμεσα στο πλήρωμα. Έλληνας! σου λέει ο άλλος· δεν είναι παίξε γέλασε. Έχουμε τα κακά μας - δε λέω· πήραμε δρόμο στραβό, σαν το κακοκυβερνημένο...
Α’ ΟΝΤΙΣ ἔπλασε ὁ Θειὸς τὴν Οἰκουμένη, τὸ Ληξοῦρι, καὶ τόσους ἄλλους τόπους, εἶπε στὸ νοῦ του: Ἆ! τώρα δὲ μοῦ μένει πάρι νὰ πλάσω, γέ μου, καὶ τσ᾽ ἀθρώπους». Κ᾽ ἐκεῖ ποῦ κράταε...
Κρίση την είπαν τη στιγμή Σαν εκοιμήθης πλάι μου με χάρη Την ώρα που ξεχύθηκαν μ’ ορμή Χίλια πουλιά να σκίσουν το φεγγάρι Κρίση την είπαν την πηγή Πού πάνε τ’ άστρα να λουστούν...
Ένας Έλληνας - ο Μακρυγιάννης (Γιώργος Σεφέρης)
27 Απρ, 2015
Οδυσσέας Ελύτης - Απόσπασμα από το Άξιον Εστί (1959)
18 Μαρ, 2015
Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών 1.4.1955
1 Απρ, 2015
15 Απρ, 2015
ΑΦΙΕΡΩΜΑ : ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ – ΠΟΝΤΟΣ
19 Μάι, 2015
