«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
VIII Γυμνός, Ἰούλιο μήνα, τὸ καταμεσήμερο. Σ' ἕνα στενὸ κρεβάτι, ἀνάμεσα σὲ δυὸ σεντόνια χοντρά, ντρίλινα, μὲ τὸ μάγουλο πάνω στὸ μπράτσο μου, ποὺ τὸ γλείφω καὶ γεύομαι τὴν ἁρμύρα μου. Κοιτάζω τὸν ἀσβέστη...
Ἀπ' τὸ κανάλι οἱ πάσσαρες μὲ τ' ἁπλωτὰ πανιὰ γυρίζουν πρίμα, μᾶς φέρνουν τὰ ζακυθιανὰ λουλούδια τ' ἀκριβά, τὸ πέρασμά τους γλύκανε κ' ἐσένα, πικρὸ κῦμα! Καὶ πιὸ καλοπιθύμητα καὶ πιὸ φανταχτερὰ κι ἀπὸ...
ΜΑΪΟΣ (Συνέχεια τοῦ αυτογράφου). Κ' ἡ γῆ ἀπό τὸν οὐρανὸ σὰν εἶδε νὰ προβάλλῃς εἶπε 'ς τὸ χελιδόνι: «ἀρχίνησε, καλότυχο, νὰ ψάλλῃς τὴν ἀνθισμένη νειότη του, τὴ χάρη τὴν περίσσια...» Καὶ τ' ἀηδονάκι ἐκρύφτηκε...
Ὅσο περνᾶν τὰ χρόνια μου κι ὅσο περνῶ μὲ κεῖνα, τόσο γλυκὰ τριγύρω μου μοσκοβολᾶν τὰ κρίνα τῶν πρωτινῶν ἀπρίληδων.... Τὰ παιδιακίσια χρόνια μοῦ κελαϊδᾶν, ἀηδόνια σὲ νύχτες καὶ σ' ἐρμιές. Καλόστα τὰ χριστόψωμα,...
Τά παιδιά στή Ρόδο, δύομισι χιλιάδες χρόνια τώρα, τραγουδοῦν τήν Ἄνοιξη. Κρατοῦν ἕνα ξύλινο χελιδόνι στά χέρια καί γυρνῶντας ἀπό σπίτι σέ σπίτι ἀναγγέλλουν τήν ἐπιστροφή τῆς χελιδόνας καί εὔχονται τραγουδῶντας τήν εὐχάριστη ἐποχική...
Ἀπ' τὸ παράθυρο 'ςτὰ βάθη μακρυὰ Ὁ κάμπος ξεχωρίζει, Καὶ φαίνετ' ἡ ἀποκρηὰ Μέσα 'ς τὸ δρόμ' ὃλη βοὴ ποῦ τριγυρίζει· Εἶν' ὁ καιρὸς ὅποῦ τρελλὴ γιορτάζ' ἡ χώρα, Καὶ σείεται ἡ μυγδαλιὰ μὲ...
Ἡ μητεροῦλα στὸν κόρφο της κοιμίζει τὸ ἀκριβό της, τὸ μόνο της παιδί. Ἔξω μὲ χιόνια Δεκέμβρης τριγυρίζει, κι' αὐτὴ τὸ σφίγγει, καὶ σἄν νὰ τραγουδῇ. Σιγομιλάει μὲ γέλοιο καὶ τρεμούλα,- ἡ μητεροῦλα: Ἅγιε...
Mέσα σ' ένα κιβώτιο ή μέσα σ' ένα έπιπλο από πολύτιμον έβενο θα βάλω και θα φυλάξω τα ενδύματα της ζωής μου. Tα ρούχα τα κυανά. Kαι έπειτα τα κόκκινα, τα πιο ωραία αυτά...
