Πρὶν τὴν Ἀνάσταση
Ἴσως νὰ ἦταν περὶ τὸ μεσονύχτι, πρὶν ἢ μετά, δὲν ξέρω, ξύπνησα στὸ σκοτάδι ὅμως, θαρρεῖς, δὲν ἀνοίγουν τὰ μάτια. Τί ὥρα πηγαίναμε στὴν ἐκκλησία τότε; Κάποτε δὲν κοιμόμασταν, περιμένοντας, ἢ μᾶς ἐπίανε ὕπνος...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Αναδημοσιεύσεις / Εκκλησία / Κοινωνία / Ποίηση
30 Απρ, 2016
Ἴσως νὰ ἦταν περὶ τὸ μεσονύχτι, πρὶν ἢ μετά, δὲν ξέρω, ξύπνησα στὸ σκοτάδι ὅμως, θαρρεῖς, δὲν ἀνοίγουν τὰ μάτια. Τί ὥρα πηγαίναμε στὴν ἐκκλησία τότε; Κάποτε δὲν κοιμόμασταν, περιμένοντας, ἢ μᾶς ἐπίανε ὕπνος...