Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΜΙΣΤΡΑΛ
1 Μὲ τὴν αὐγὴ καὶ ἡ θάλασσα μενεξεδένια λάμπει, καὶ μὲ τὸ φῶς τὰ πάντα ξανανιώνουν. Νά ἡ ἄνοιξη γυρίζει, νὰ τὸ χελιδόνι στὸν Παρθενώνα ξαναχτίζει τὴ φωλιά του! Πανίερη Ἀθηνᾶ, τίναξε τὸ πουλί...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
1 Μὲ τὴν αὐγὴ καὶ ἡ θάλασσα μενεξεδένια λάμπει, καὶ μὲ τὸ φῶς τὰ πάντα ξανανιώνουν. Νά ἡ ἄνοιξη γυρίζει, νὰ τὸ χελιδόνι στὸν Παρθενώνα ξαναχτίζει τὴ φωλιά του! Πανίερη Ἀθηνᾶ, τίναξε τὸ πουλί...
Ἐφέτος ἄγρια μ' ἔδειρεν ἡ βαρυχειμωνιὰ ποὺ μ' ἔπιασε χωρὶς φωτιὰ καὶ μ' ηὗρε χωρὶς νιάτα, κι ὥρα τὴν ὥρα πρόσμενα νὰ σωριαστῶ βαριὰ στὴ χιονισμένη στράτα. Μὰ χτὲς καθὼς μὲ θάρρεψε τὸ γέλιο...
«Εἴμαστε ἀπὸ καλὴ γενιὰ» Ἐλύτης Ὁ Καποδίστριας «δύο χρόνια κοντὰ μᾶς κυβέρνησε ἀγγελικά. Καὶ μᾶς γύμναζε καὶ στὴν οἰκονομίαν. Ὅτι καὶ ὁ Κυβερνήτης μας μίαν κότα ἔτρωγε τέσσερις ἡμέρες» (Μακρυγιάννης, «Ἀπομνημονεύματα»). «Πολιτεία τροφὴ ἀνθρώπων...
Στά 1765 ὁ J. Bocher (Γάλλος ἀρχιτέκτονας), συναντᾶ στήν Ἀρκαδία, τόν μνημειώδη ναό τοῦ Ἐπικούριου Ἀπόλλωνος. Ἕνας ναός "ξεχασμένος" στούς αἰῶνες, γνωστός μόνο στούς κατοίκους τῆς περιοχῆς ὡς "κολῶνες", "στύλες" ἤ "στυλιά". Ἀπό ἐκείνη...
— Πατρίδα μου, τί θὲς νὰ σοῦ χαρίσω Γιὰ τὸν καλὸ τὸ χρόνο ποῦ θὰ 'ρθῇ; — Παιδί μου, τὸ κορμὶ τὸ λιονταρίσσο Καὶ τὸ παλληκαρίσσο τὸ σπαθί, Καὶ τὴ νεραϊδογέννητη τὴ χώρα Μαζῆ...
Γράφει ὁ Δημ. Νατσιός Ἀκούγοντας, βλέποντας καὶ διαβάζοντας κανεὶς τὶς σάπιες τοῦτες ἡμέρες, ἔχει τὴν αἴσθηση ὅτι ἐπίκειται τὸ τέλος τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους. Μέχρις ἐδῶ ἦταν, «ἑάλω ἡ Πόλις». Παρόμοια αἰσθήματα βίωναν καὶ οἱ...
Νίκος Κωνσταντινίδης «Ο λόγος αν δεν δηλώνει καθαρά αυτό που εννοεί, δεν εκπληρώνει το ρόλο του. Ελληνίζειν είναι το ορθώς ονομάζειν», λέει ο Αριστοτέλης. «Όποιος επίσταται τα ονόματα, επίσταται και τα πράγματα», αναφέρει ο...
ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ Λ. ΜΑΒΙΛΗ Στὴ σιγαλιὰ ἡ ψυχή σου εἶναι φευγάτη, Μόνη· μισεῖς τὸ στόμα ποὺ γαυγίζει, Ἀλλ' ὦ τοῦ ἀρχοντικοῦ σονέττου ἐργάτη, Τῆς πατρίδας ἡ ἀγάπη σὲ φλογίζει. Σ' ἀλαβαστρένια γάστρα ὁλογιομάτη Ἀπ'...