ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ
Κάτι μεγαλοπρεπῶς μαῦρον· φέσι ὡς κόκκινον καλπάκι· μουστάκι εὐθύ, σκληρόν, ὡς ἀπὸ ὀρείχαλκον· μαλλιὰ ἀπ' ἐδῶ κι ἀπ' ἐκεῖ χυτὰ εἰς τοὺς ὤμους· ἡ ρουμελιώτικη τραχύτης εἰς ὅλην την τὴν ἔκτασιν· κάτι τι ἀρχαγγελικόν,...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Κάτι μεγαλοπρεπῶς μαῦρον· φέσι ὡς κόκκινον καλπάκι· μουστάκι εὐθύ, σκληρόν, ὡς ἀπὸ ὀρείχαλκον· μαλλιὰ ἀπ' ἐδῶ κι ἀπ' ἐκεῖ χυτὰ εἰς τοὺς ὤμους· ἡ ρουμελιώτικη τραχύτης εἰς ὅλην την τὴν ἔκτασιν· κάτι τι ἀρχαγγελικόν,...
Ἀπὸ τὴν πέτρα ἕνας ἀνθὸς ἄχρονος. Καὶ προβάλλει μέσα στὸ χρόνο, κ' εἶν' ὁ ἀνθὸς ἡ εἰκόνα σου, Κρυστάλλη! Γυρεύει τὴ φλογέρα σου γιὰ νὰ μᾶς ξαναμπάσῃ στὴν Ἤπειρο, στῆς λεβεντιᾶς τὴ βρυσομάννα πλάση....
Τό ΄21, ἧταν ἀκόμη πάρα πολύ κοντά. Οἱ Ἕλληνες τῶν χρόνων 1840 - 1880, νιώθαν γύρω τους τήν πύρινη ἀνάσα του. Στήν ἀκοή τους, σφύριζαν ἀκόμα τά βόλια τοῦ Μεγάλου Ἀγώνα. Καί οἱ ποιητές,...
...Ὁρῶσιν αἴφνης κατὰ γωνίαν ἱστάμενον ἀνδρὸς πάλαι τεθνεῶτος λείψανον ὁλόκληρον καὶ τὸ πᾶν ὁλομελές, γυμνὸν ἐκ πόδας ἐκ κεφαλῆς. Εἶχε δὲ καὶ ἐπὶ στόματος καλάμην ποιμενικῆς σύριγγος, εἰς χλεύην τινῶν οὕτω ποιησάντων, οἷς ἔμελλε...
(1824-1924) Ἑκατὸ χρόνια πέρασαν. Δὲν πέρασες. Μιλεῖ γιὰ σὲ ἡ κλαγγὴ τοῦ χρυσαϊτοῦ κ' ἡ ἀναπνοὴ τῶν κρίνων. Στῶν Πιερίδων τοὺς ναοὺς καὶ θρόνοι καὶ βωμοὶ γιὰ σένα, καὶ στὴ μνήμη τῶν Ἑλλήνων. *...
...Νὰ πῇ τσῆ Σγουρομάλλινης νὰ μὴ μὲ περιμένῃ, καὶ νὰ φορέσῃ φορεσιὰ μαύρη σκοτεινιασμένη, νὰ κόψῃ τὰ ξανθὰ μαλλιά... (Τὸ Τραγούδι τοῦ Δασκαλογιάννη). Λιῶστε τὰ χιόνια, τῶ Σφακιῶν ἀπάτητες μαδάρες, καὶ κάμετέ τα ἀμέτρητες...