Tagged: Κωστῆς Παλαμᾶς

0

Γυμνωμένοι ἀπό τήν οὐσία μας

«Kόκκινη κλωστή δεμένη τήν ἀνέμη τυλιγμένη, Δῶσ’της κλῶτσο νά γυρίσει Παραμύθι ν’ ἀρχινίσει» Καί τώρα πού οἱ ἀνέμες πιά δέν γυρίζουν Τώρα πού οὔτε κάν γνωρίζουμε τί ἦταν οἱ ἀνέμες Πῶς θ’ ἀρχινήσει τό...

0

Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ - Η ΦΛΟΓΕΡΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ (Κωστῆς Παλαμᾶς)

Ἔβγαλε διάτα ὁ Κρούταγος, τῆς Βουργαριᾶς ὁ τσάρος. Δίνει στοὺς δούλους λευτεριὰ καὶ στοὺς ξενιτεμένους δίνει πατρίδα· ἀνάθεμα στὸ σκλαβωτή, στὸν Κροῦμο! Εἴκοσι χρόνους λιώνανε στ' ἄχαρα ξένα, κ' οἱ ἄντρες γεράσαν, ἄντρες γίνηκαν...

0

Η ΔΟΞΑ ΣΤΟ ΜΙΣΟΛΟΓΓΙ

(1826-1926) Στ' ἁλατόσπαρτα ζῆς ἀφρολουλούδια, Γῆ, σὰ νιόβγαλτη ἀπὸ τὰ σταλωμένα σπλάχνα τῆς ρηχοθάλασσας ποὺ τρέφει πλούσια τὰ ψάρια. Καὶ γίνονται καθρέφτες τὰ ἱλαρά σου νερά, ὡραιότερα μέσα τους νὰ βλέπουν λιγερές, ἡλιογέρματα, φεγγάρια,...

0

ΕΠΙ ΤΗ ΕΠΕΤΕΙΩ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ

Στὸν τάφο τοῦ κλεισμένο, Τὸ Μεσολόγγι, σκέλεθρο, γυμνό, ξεσαρκωμένο, Δὲν παραδίδει τ' ἄρματα, δὲ γέρνει τὸ κεφάλι· Κρατεῖ γιὰ νεκροθάφτη του τὸ Χρῆστο τὸν Καψάλη, Τὸ ράσο τοῦ Δεσπότη του φορεῖ γιὰ σάβανό του...

1

Α Ρ Μ Ο Ν Ι Α

Μιὰν ἁρμονίαν ἀκέριαν ὀνειρεύεται, μιὰ πέρα ὡς πέρα μουσική. Νὰ εἴταν ὡραῖος, ὡραῖος, καθὼς ἐσεῖς, ἀρχαῖοι θεοί! Νὰ εἴταν ὡραῖος, ὡραῖος, γιὰ νὰ ταιριάσῃ ἡ σκαλισμένη του ὀμορφιὰ μὲ τ' ἄϋλο φῶς ποὺ μέσα...

0

Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ ΣΕΒΑΣΜΟΣ

Μοῦ ἔλεγεν ὁ κύριος Ἄλφα, ἀνώτερος ὑπάλληλος τοῦ Κράτους: «- Ἕνα πρωὶ μπῆκε στὸ γραφεῖό μου κάποιος ἄνθρωπος ἀσπρομάλλης. Κάτι τι ἀπαιτοῦσεν, ἀνόητον· ἄπρεπος ἦταν ὁ τρόπος του. Δὲν πρόφτασα μήτε νὰ τοῦ μιλήσω...

0

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

Καὶ πρῶτον ἡ βιογραφία τοῦ ἥρωος. Ὅσον ξηρὰ καὶ σύντομα καὶ ἄν ἐκτεθῇ, ἀποτελεῖ τὸ εὐρύτατον καὶ τὸ σημαντικώτερον ἆσμα τῆς ἐθνικῆς ἐποποιΐας. Ἐγεννήθη εἰς τὰς τρεῖς Ἀπριλίου τοῦ 1770, «τὴν δευτέραν τῆς Λαμπρῆς,...

0

Η ΦΛΟΓΕΡΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ - Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ (Κωστῆς Παλαμᾶς)

Σβυσμένες ὅλες οἱ φωτιὲς οἱ πλάστρες μέσ' στὴ Χώρα. Στὴν ἐκκλησιά, στόν κλίβανο, στὸ σπίτι, στ' ἀργαστήρι, παντοῦ, στὸ κάστρο, στὴν καρδιά, τ' ἀποκαΐδια, οἱ στάχτες. Πάει κι ὁ ψωμάς, πάει κι ὁ χαλκιάς,...