Tagged: Λορέντζος Μαβίλης

0

Η κληρονομιά που μας άφησαν οι Μύριοι του Ξενοφώντα

Γράφει η ΚΑΛΟΓΕΡΙΔΟΥ ΚΡΙΝΙΩ ”Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, — εκεί που πάει να σκύψει //με το σουγιά στο κόκκαλο, με το λουρί στο σβέρκο, — // Νάτη, πετιέται αποξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει…”,...

0

ΠΑΤΡΙΔΑ (ΛΟΡΕΝΤΣΟΥ ΜΑΒΙΛΗ)

Μάννα μου Ἑλλάδα, τί δὲν εἶσαι τώρα Σὰν πρῶτα ὀρθή, ψηλή, στεφανωμένη Μὲ δάφνες, τί δὲν εἶσαι μὲ τὰ δῶρα Τῆς ἀθάνατης Νίκης στολισμένη; Ἄχ! πότε θἄρθη, πότε θἄρθη ἡ ὥρα Νὰ ματαστάψῃ ἡ...

0

Το πλαστό και το αυθεντικό

Νίκος Κωνσταντινίδης Ο Πλάτων πίστευε στην αριστοκρατία και όχι στη δημοκρατία. Πίστευε στη δύναμη των αρίστων και όχι των πολλών. Έλεγε ότι την κοινωνία δεν την πάνε μπροστά οι πολλοί αλλά οι άριστοι, όπως...

Λορέντζος Μαβίλης 0

ΛΟΡΕΝΤΖΟΣ ΜΑΒΙΛΗΣ (Ἀφιερώματα)

ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ Λ. ΜΑΒΙΛΗ Στὴ σιγαλιὰ ἡ ψυχή σου εἶναι φευγάτη, Μόνη· μισεῖς τὸ στόμα ποὺ γαυγίζει, Ἀλλ' ὦ τοῦ ἀρχοντικοῦ σονέττου ἐργάτη, Τῆς πατρίδας ἡ ἀγάπη σὲ φλογίζει. Σ' ἀλαβαστρένια γάστρα ὁλογιομάτη Ἀπ'...

Επιστολικό δελτάριο: Επιχειρήσεις του Στρατού ξηράς στο Δρίσκο το 1912. 0

Η μάχη του Δρίσκου 28/11/1912

Στις 24 Νοεμβρίου 1912 ο Κ. Σαπουντζάκης έδωσε διαταγή να καταληφθούν τα Γιάννενα. Ιδιαίτερα δε στους Γαριβαλδινούς και στον αρχηγό τους Αλεξ. Ρώμα έδωσε διαταγή να καταλάβουν την περιοχή του Δρίσκου και τα παράλια...

0

Ένας ποιητής με όπλο

Επιμέλεια: Κατερίνα Γκαράνη "Χυδαία γλώσσα δεν υπάρχει. Υπάρχουσι χυδαίοι άνθρωποι, και υπάρχουσι πολλοί χυδαίοι άνθρωποι ομιλούντες την καθαρεύουσαν." Τόνιζε ο ήρωας ποιητής υπερασπιζόμενος την δημοτική γλώσσα. Είναι ο μαχητής που φόραγε κόκκινο αμπέχωνο για...

0

Ἥρωες ἡρώων γιὰ ὑψηλὰ ἰδανικὰ

Γράφει ὁ Δημ. Νατσιός Δάσκαλος-Κιλκίς «Τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον, τὸ δ’ ἐλεύθερον τὸ εὔψυχον», δηλ. θεμέλιo τῆς εὐτυχίας εἶναι ἡ ἐλευθερία καὶ τῆς ἐλευθερίας ἡ γενναιότητα (Θουκυδίδης) Ἀφιέρωμα εὐλαβικὸ τὸ παρὸν σημείωμα. Μία ἀνάπαυλα...

Ο μώλος της λίμνης και στο βάθος η προτομή του Λ. Μαβίλη 0

«Στα Γιάννενα» - διάλογος με τον ποιητή Λορέντζο Μαβίλη!

ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ Ἐπέσανε τὰ Γιάννενα σιγὰ νὰ κοιμηθοῦνε, ἐσβήσανε τὰ φῶτα τους, ἐκλείσανε τὰ μάτια. Ἡ μάνα σφίγγει τὸ παιδὶ βαθιὰ στὴν ἀγκαλιά της, γιατ’ εἶναι χρόνια δύστυχα καὶ τρέμει μὴν τὸ χάση. Μὲ...