Φοβᾶμαι...
Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἑφτὰ χρόνια ἔκαναν πὼς δὲν εἶχαν πάρει χαμπάρι καὶ μία ὡραία πρωία μεσοῦντος κάποιου Ἰουλίου βγῆκαν στὶς πλατεῖες μὲ σημαιάκια κραυγάζοντας «δῶστε τὴ χούντα στὸ λαό». Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ...
Tagged: Μανόλης Ἀναγνωστάκης
Κι ἤθελε ἀκόμη... (Μανόλης Ἀναγνωστάκης)
Κι ἤθελε ἀκόμη πολὺ φῶς νὰ ξημερώσει. Ὅμως ἐγὼ Δὲν παραδέχτηκα τὴν ἧττα. Ἔβλεπα τώρα Πόσα κρυμμένα τιμαλφῆ ἔπρεπε νὰ σώσω Πόσες φωλιὲς νεροῦ νὰ συντηρήσω μέσα στὶς φλόγες. Μιλᾶτε, δείχνετε πληγὲς ἀλλόφρονες στοὺς...
Μανόλης Αναγνωστάκης (10/03/1925 - 23/06/2005)
Η ποίηση του Αναγνωστάκη είναι εκείνη που καλύτερα από κάθε άλλη αποδίδει την ατμόσφαιρα και το αίσθημα ενός συγκεκριμένου τόπου και μιας συγκεκριμένης εποχής: της Κατοχής και της περιόδου που ακολούθησε τον Δεύτερο Παγκόσμιο...
Αὐτοὶ δὲν εἶναι οἱ δρόμοι ποὺ γνωρίσαμε... (Μανόλης Ἀναγνωστάκης)
Αὐτοὶ δὲν εἶναι οἱ δρόμοι ποὺ γνωρίσαμε Ἀλλότριο πλῆθος ἕρπει τώρα στὶς λεωφόρους Ἀλλάξαν καὶ τῶν προαστίων οἱ ὀνομασίες Ὑψώνονται ἄσυλα στὰ γήπεδα καὶ στὶς πλατεῖες. Ποιὸς περιμένει τὴν ἐπιστροφή σου; Ἐδῶ οἱ ἐπίγονοι...
