Το τραγούδι των Προσφύγων – Ποίημα του Κωστή Παλαμά
Μα πως τα μάγια λύθηκαν! Πως έκαμε η κατάρα// την όψη σου όψη κλαίουσας γυρτής προς μνήμα ιτιάς!// καμιά κορδή σου ας μη σου μείνη ασύντριφτη, κιθάρα// της δάφνης και της λεβεντιάς! Όχι, Μακριά...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
