Tagged: ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΤΟΥ ΦΗΜΙΟΥ

111 Ἕνας ὁ ἐχθρός, τ' ἄλλα ἥσκιοι· μοναχὸς ὑπάρχει, καταλεῖ, θρέφει, ρέει στί αἷμα σας βαθιά. Τὸν Πόλεμο γιὰ νὰ χτυπῆστε, Πολεμάρχοι, στὰ ἴδια κορμιά σας ἀκονίστε τὰ σπαθιά. 149 Τὸ ξέρω, μέρα μὲ...