Τέσσερις επίκαιροι σχολιασμοί (27 Φεβ 2016).

I

Η Ελλάδα προφανώς και δεν είναι η πιο «ευρωπαϊκή» χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλος αυτός ο - βασιλικότερος του βασιλέως - ευρωπαϊσμός από ελληνικής πλευράς (Τσίπρας, Μπακογιάννη, Μητσοτάκης, Γεννηματά), φανερώνει μονάχα ένα πράγμα. Την αδυναμία της. Φανερώνει πως η Ελλάδα, ουσιαστικά, δεν διαθέτει εθνική στρατηγική.

Η Ελλάδα κρύβει την αδυναμία της και την ανυπαρξία εθνικής στρατηγικής πίσω από τον υπερ-ευρωπαϊσμό της. Και αυτό την καθιστά εξαιρετικά εκβιάσιμη και εύκολα χειραγωγίσιμη. Και όλους εμάς αναλώσιμους.

II

Ξέρετε, πέρα από την συζήτηση για τους μετανάστες, τους πρόσφυγες, τον ανθρωπισμό και την ανθρωποφαγία, κάποια στιγμή θα πρέπει να σκεφτούμε και άλλα ζητήματα που έχουν να κάνουν με πιθανές εξελίξεις και μονιμοποίηση καταστάσεων στην Ελλάδα. Πρέπει να σοβαρευτούμε και να μιλήσουμε πολιτικά για τη χώρα μας. Δηλαδή για την πιθανή μετατροπή της σε μόνιμο σουρωτήρι και μεταμοντέρνα νεομεσαιωνική κουρελού. Μια οικονομική ζώνη, μια μίνι-πόλη καταυλισμός - όπου μονάχα τυπικά θα αποτελεί επικράτεια του ελληνικού κράτους -, ένα περιφερειακό υπερεθνικό καθεστώς προστασίας με ιδιαίτερο νομικό καθεστώς, μια ιδιωτικοποίηση εγκαταστάσεων κράτησης προσφύγων-μεταναστών και πιθανή εκχώρηση σε υπερεθνικούς παράγοντες ενός τμήματος της χώρας ή/και ανάθεση της διαχείρισης των περιοχών αυτών σε εξωεθνικούς δρώντες που θα αλωνίζουν ανεξέλεγκτα και η ελληνική κυβέρνηση δεν θα έχει κανένα λόγο.

Πως σας φαίνεται σαν όραμα; Αναπτυξιακό, ε; Προοδευτικό μήπως; Αναβαθμίζει τη χώρα; Μιλάμε για dismantling της Ελλάδας και μετατροπή της σε εδαφική επικράτεια-σουρωτήρι και κατακερματισμένη μετα-κυρίαρχη κουρελού.

Είναι βολικό να νομίζουμε πως φτάσαμε εδώ εξαιτίας των τελευταίων μηνών (οι οποίοι αποτελούν το αποκορύφωμα μιας πορείας). Όμως τα δείγματα, προσωπικά για εμένα, υπάρχουν εδώ και καιρό. Έγραφα το 2013:

''Αρχικά, μετάλλαξη της ταυτότητας, του σκληρού πυρήνα του πολιτεύματος, αποσάθρωση των πολιτειακών λειτουργιών και του πολιτειακού μηχανισμού, υψηλή ανεργία και κοινωνική αποσύνθεση (συνοδευόμενη από σως ιδεολογικής λιπαρότητας, συνθημάτων και κομματική εκμετάλλευση διαφόρων ζητημάτων) παράλληλα με ψυχολογικό, μηντιακό, οικονομικό και πολιτισμικό πόλεμο τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό. Αποσύνθεση της δημόσιας σφαίρας και παράλληλη ανάδυση μαφιόζικων συμμοριών... προστασίες, γκετοποίηση περιοχών, σκουπιδότοποι και λαθρεμπόριο σωμάτων και ψυχών. Κατακερματισμένη κοινωνία, τμηματική κυριαρχία, περιοχές όπου κυριαρχεί ο νόμος και παραδίπλα περιοχές όπου κυριαρχεί ο φόβος. Όταν τα προηγούμενα συνυπάρχουν σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων... τότε οδεύεις ολοταχώς στο να μετασχηματιστεις σε μια μεταμοντέρνα ελλαδίτικη νεομεσαιωνική χωματερή της «παγκοσμιοποίησης» (αυτής της μυθικής λέξης). Αυτή είναι η μεταμοντέρνα ελλαδίτικη νεομεσαιωνική «αναπτυξιακή» κουρελού που μετατρέπει ανθρωπογεωγραφίες σε υποπροϊόντα του παραγωγισμού, που κατασκευάζει οικονομικά, πνευματικά, δημογραφικά και εθνογραφικά γκέτο μέσω μπαλωμάτων από επικαλυπτόμενες εξουσίες, παράλληλα επίπεδα κυριαρχίας και πολλαπλής αφοσίωσης.''

Η Ελλάδα παθαίνει ότι παθαίνει διότι είναι η μόνη χώρα που προτάσσει το υπερεθνικό - «ευρωπαϊκό» - συμφέρον έναντι του εθνικού συμφέροντος (λόγω αδυναμίας και ανυπαρξίας εθνικής στρατηγικής). Επειδή έχει μεταβληθεί από χώρα σε χώρο και παράρτημα υπερεθνικών παραγόντων και δρώντων που αλωνίζουν. Επειδή αφέθηκε στον «ευρωπαϊσμό» - και μόνο σε αυτόν - πιστεύοντας αφελώς πως έχει εξασφαλίσει προστασία και ασφαλές περιβάλλον (τους ρωτάς για την Ελλάδα και απαντούν για την «Ευρώπη». Τους ξαναρωτάς και παίρνεις την ίδια απάντηση. Είναι απίστευτο!). Στην Ελλάδα - και στην κατάσταση στην οποία αυτή έχει περιέλθει - τα υπόλοιπα κράτη βλέπουν όσα δεν θέλουν να γίνουν, όσα θέλουν να αποφύγουν (τώρα εάν οι Έλληνες θέλουν να εκλογικεύουν και να νομιμοποιούν την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει αυτό είναι δικό τους ζήτημα, όχι των υπολοιπων).

Το εθνικό συμφέρον αποτελεί εξωτερίκευση του δημοσίου συμφέροντος.

Αποτελεί μέσο και δίχτυ προστασίας. Οι εθνικοί δήμοι απομυζούνται και λεηλατούνται όταν μένουν απροστάτευτοι. Και μένουν απροστάτευτοι επειδή παύουν να είναι κυρίαρχοι. Επειδή κυβερνήσεις και πολιτικό προσωπικό, δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί απεμπολούν την έννοια του εθνικού συμφέροντος, στερώντας κατά αυτόν τον τρόπο στις κοινωνίες τα κυριαρχικά τους δικαιώματα και τα μέσα προστασίας τους.

Δεν είναι όλοι όσοι ασχολούνται με το εθνικό συμφέρον και την εθνική κυριαρχία εθνόκαυλοι. Ασχολούνται επειδή γνωρίζουν πως όλα από εκεί ξεκινούν και όλα εκεί καταλήγουν: Στα κυριαρχικά δικαιώματα ενός λαού υπό κρατική μορφή οργάνωσης. Γνωρίζουν πως η απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων ή ο κατακερματισμός κυριαρχίας αποτελεί βασική προϋπόθεση προκειμένου μια κοινωνία να μείνει απροστάτευτη και γυμνή, να εκποιηθεί και να λεηλατηθεί.

-----

Στη δική μας περίπτωση είναι πασιφανές γιατί η ελληνική κοινωνία έμεινε απροστάτευτη. Διότι ορισμένοι εκχωρούσαν ή αντάλλασσαν κυριαρχικά δικαιώματα ή τμήματα κυριαρχίας - συνήθως έναντι λογιστικών μονάδων -, προκειμένου να παραμείνουν στην εξουσία και να αναγνωριστούν ως τοπική ελίτ από υπερεθνικούς και ευρωπαϊκούς παράγοντες του κέντρου. Έτσι οι Έλληνες έμειναν απροστάτευτοι, εκποιήθηκαν και λεηλατήθηκαν.

III

Σκεφτείτε το μέγεθος, την έκταση και το βάθος της καταστροφής που έχει συντελεστεί από το 2008-9 μέχρι σήμερα (εγώ βέβαια επιμένω πως αυτή έχει ξεκινήσει νωρίτερα). Τώρα σκεφτείτε για μια στιγμή πόσο γελοίο ακούγεται το εξής: ''Για ότι συμβαίνει στην Ελλάδα - δηλαδή για το μέγεθος, την έκταση και το βάθος της καταστροφής - φταίνε, πρώτον, οι 300.000 επιπλέον κρατικοί υπάλληλοι και δεύτερον, ότι δεν έγιναν μεταρρυθμίσεις''. Καταλάβετε το, σας κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια σας.

Θα δώσω μια φιλική συμβουλή. Όσοι από τους λεγόμενους «Ευρωπαϊστές» - τους φανατικούς - ανήκουν σε ανώτερα κοινωνικόοικονομικά στράτα (στρώματα), προτιμότερο θα είναι να φύγουν από την Ελλάδα και να μετακομίσουν στο ευρωπαϊκό κέντρο. Τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα ο «Ευρωπαϊσμός», εάν δεν συνθλιβεί θα περάσει πολύ δύσκολα.

Η καταστροφή είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι νομίζει ο πολίτης αυτής της χώρας γιατί δεν αφορά μονάχα την Ελλάδα. Είναι πλήρης και ολοκληρωτική η περιφερειακή καταστροφή και ερημοποίηση, γεγονός που σημαίνει - υπό τις παρούσες συνθήκες - μόνιμη υπανάπτυξη και υποβάθμιση για δεκαετίες. Δεν υπάρχει κανένας φορέας ή πόλος που θα μπορούσε να οδηγήσει την περιοχή σε περιφερειακή ανάπτυξη (εάν δε, αποσταθεροποιηθεί και η Τουρκία, θα υπάρχει μια - σχεδόν - απόλυτη έρημος ανάμεσα στην Αυστρία, το Ιράν και την Αίγυπτο). Δεν έμεινε τίποτα όρθιο.

Δεν είναι μαλάκες αυτοί που διατηρούν την περιφέρεια τους συνεκτική και λειτουργική ενώ έχουν κάνει εμάς να χαιρόμαστε - σαν ηλίθιοι - όταν διαλύεται ή υποβαθμίζεται η δίκη μας (από την Ουκρανία μέχρι τη Γιουγκοσλαβία και από το Ιράκ και τη Συρία μέχρι τη Λιβύη, αυτές οι μαύρες τρύπες μας κατάπιαν). Έστησαν τις άμυνες τους, εξωτερίκευσαν τις κρίσεις τους, διέλυσαν και πολτοποίησαν το σύμπαν, μετατρέποντας χώρες σε χώρους και χωματερές, απομύζησαν και ρούφηξαν τα πάντα (από πληθυσμιακούς μέχρι ενεργειακούς πόρους) και τους γλείφουμε κιόλας. Δεν έχουμε κοινά συμφέροντα με το ευρωπαϊκό κέντρο, τον Ρήνο και τη μεγάλη ευρωπαϊκή πεδιάδα. Καταλάβετε το.

Δεν διδαχθήκαμε τίποτα από τη γεωγραφία και την ιστορία μας.

IV

Σφάξε με, ΕυρωΑγά μου, ν' αγιάσω.

.~`~.

Πηγή: Δ`~. Κοσμοϊδιογλωσσία