Τι να ισχυριστούμε ακόμα και ως φτηνή δικαιολογία...

22 Οκτωβρίου, 2016 - 9:42

wolf

τι να ισχυριστούμε ακόμα και ως φτηνή δικαιολογία...
ότι δεν ακούσαμε το θόρυβο…
το κλάμα …
το ουρλιαχτό…
το "σκάσιμο" της κατάρας…
...να πούμε ότι δεν είδαμε τις λευκές νύχτες…
την εξαθλίωση…
τη ζητιανιά…
την ευτέλεια των πάντων…
...να πούμε ότι δε γευτήκαμε τη καμένη σάρκα μας…
το μουχλιασμένο φαΐ μας…
να πούμε ότι δε ξέραμε… δε μας το 'πανε… δε το μάθαμε…
να πούμε ότι δε λαθέψαμε…
ότι δεν παραδώσαμε τα κλειδιά ενός άπαρτου κάστρου…
μιας μεγάλης αυτοκρατορίας…
ότι δεν παραδώσαμε τις γραφές μας …
τα όσια… τα ιερά μας…
να πούμε τι;…
...για τους δυο εαυτούς μέσα μας…
τον περήφανο και τον υποτελή...
τον πολιτισμένο και τον βάρβαρο...
τον Έλληνα και το κέρινο ομοίωμά του…
το καλό και το κακό...
να πούμε τι… και για ποια Πατρίδα να μιλήσουμε;...
...γι αυτήν που αγαπήσαμε και προστατέψαμε…
η, γι αυτήν που παγιδέψαμε και τελικά παραδώσαμε;...
...να πούμε για την μπόχα που "σκορπάει" γύρω το σάπιο κορμί μας απ’ όταν γεννηθήκαμε;…
για τα σκυλιά που αλυχτούν τις νύχτες και μας ξεσκίζουν στο φως της μέρας;…
για τι πράγμα να μιλήσουμε … και πως το δικαιούμαστε αυτό…
και σε ποια γλώσσα;...
...βάρυναν κι οι λέξεις αδέρφια … όσο κι η ντροπή μας…
...γίναμε χαριτωμένοι στην αρχή… αρπαχτικά μετά … ένοχοι αργότερα…
....γίναμε φτηνό προϊόν κατανάλωσης στις αγορές του κόσμου…
άλλοτε υπερβατικοί, άλλοτε εκσυγχρονιστές, άλλοτε "Εφιάλτης"…
και τώρα, δεν έχουμε τίποτα να πούμε πια…
μόνο καθόμαστε σαν Πέρσες κατακτητές σε ένα χάρτινο θρόνο στο όρος Αιγάλεω κι ατενίζουμε τη συντριβή μας…
και γύρω μας… κομμουνιστές, σοσιαλιστές, εθνικιστές, λαθρόβιοι, να τραβούν κι από ένα κομμάτι μας σαν λάφυρο μιας τραγικής ναυμαχίας.
…τι να πούμε πια...και σε ποιον; …
φοβισμένοι κι έκπληκτοι για το πόσο αξίζει τελικά η σάπια λεία του σώματος μας.
χμ... ευτυχώς που δεν ζουν οι αρχαίοι ποιητές να μας "αποθανατίσουν"...
…να κάνουν την ανυπαρξία μας παράδειγμα προς αποφυγήν...