Τιμή σε αυτούς...
Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Τιμή…
σε αυτούς που δακρύζουν στις τέχνες των ξεχωριστών και γυρνούν τη πλάτη σε "τέχνες" που "αναπαύονται" νωχελικά στα καλαθάκια της fake δημοσιότητας…
Τιμή…
στους αγράμματους ιθαγενείς των ξεχασμένων χωριών και στα παιδιά τους που ξυπόλυτα και πεινασμένα ξεκινούν για τα μισογκρεμισμένα τους σχολειά, διδασκόμενοι τη χαμένη τιμή των αμόρφωτων αριστοκρατών της σάπιας ελίτ μιας γονατισμένης Πατρίδας...
Τιμή…
στους ανωνύμους φαντάρους των φυλακίων του Έβρου, εκεί που ακόμα μέσα στη ψυχή τους χορεύει ο Εθνικός Ύμνος …
Τιμή …
στους περήφανους σακατεμένους αγωνιστές της ζωής, που κυλούν τη μοναξιά τους πάνω στα τετραπληγικά καροτσάκια τους, με τους δρόμους κλειστούς… τις πόρτες κλειστές… τις καρδιές κλειστές…
Τιμή…
σε αυτούς που ξεχνάν τη πείνα τους και απομακρύνονται από το «κύκλο των χαμένων πολιτών» που γονατίζουν μπροστά σε σβάστικες για ένα κομμάτι βρώμικο ψωμί και μια σακούλα χόρτα...
Τιμή…
στα περήφανα νιάτα που "καβαλούν" τα τρένα της προσφυγιάς με τα πτυχία τους υγρά, κιτρινισμένα αποφυλακιστήρια μιας Χώρας που ζητά να τραφεί από το φρέσκο αίμα τους…
Τιμή… σε αυτούς που μένουν (!)...
αγωνίζονται (!)...
υποφέρουν (!)...
και λαχταρούν μια λεύτερη Πατρίδα!
{Χάρης Καφετζόπουλος}
