Το νερό της κατοχής ως τουρκικό γεωστρατηγικό όπλο

Η εξάρτηση των κατεχομένων διά του νερού της κατοχής θα έχει πολύ προσεχώς καταλυτικές και καταστροφικές επιπτώσεις -πολιτικές, οικονομικές, αγροτικές, δημογραφικές, κοινωνικές, εθνικές- στον κυπριακό Ελληνισμό, στην Κυπριακή Δημοκρατία και στο Κυπριακό.

Η Τουρκία εδώ και πολλά χρόνια σχεδίαζε και τελικά υλοποίησε αυτόν τον πανίσχυρο ομφάλιο λώρο με τα κατεχόμενα, που δεν μπορεί πια να αποκοπεί. Δεν έγινε απολύτως τίποτε και από καμιά κυβέρνηση, για να ανακοπεί και να εξουδετερωθεί αυτή η νέας μορφής κατοχή της Κύπρου

Είναι πλέον δεδομένο: Οι επόμενοι προσεχείς πόλεμοι θα γίνουν για το νερό. Οι υδάτινοι πόροι και ποιος τους ελέγχει, ποιος τους διαχειρίζεται και πώς τους χρησιμοποιεί, εμπίπτουν πλέον και σε θέματα γεωστρατηγικού σχεδιασμού, συχνά με επιθετικές προεκτάσεις. Όπως το πετρέλαιο διαμόρφωσε τις γεωπολιτικές σχέσεις τον 20ό αιώνα, είναι πιθανόν η σπάνις ύδατος να αλλάξει άρδην τις διεθνείς και διακρατικές σχέσεις τον 21ο αιώνα.

Ήδη μία χώρα, η Τουρκία, χρησιμοποιεί τους υδάτινους πόρους της ως γεωστρατηγικό όπλο κατά των γειτόνων της. Π.χ. το τεράστιο φράγμα Ατατούρκ προκάλεσε σοβαρές προστριβές με το Ιράκ, αφού μείωσε δραστικά τη ροή του Ευφράτη. Χθες, ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν και ο Πρωθυπουργός Νταβούτογλου εισέβαλαν στα κατεχόμενα, για να εγκαινιάσουν το λεγόμενο «έργο του αιώνα» ή το «νερό της ειρήνης», όπως το αποκάλεσαν.

Το έργο έχει κατασκευαστεί από το Τμήμα Υδάτων της Τουρκίας, κόστισε 1,6 δις ΤΛ και περιλαμβάνει 23 χλμ. χερσαίων αγωγών στην Τουρκία, 80 χλμ. κάτω από τη θάλασσα, εκ των οποίων τα 66,5 με επικρεμάμενους αγωγούς, 3 χλμ. χερσαίων αγωγών στο κατεχόμενο τμήμα, από τη Βασίλεια στο φράγμα στα Πάναγρα. Από τα 75 εκ. κ.μ. νερού που θα μεταφέρονται ετησίως, περίπου τα μισά θα είναι προς άρδευση και τα άλλα μισά για ύδρευση.

Θλιβερός Επιμηθέας

Το Υπουργείο Εξωτερικών, ως θλιβερός Επιμηθέας, εξέδωσε την περ. Πέμπτη ανακοίνωση για να υποστηρίξει πως: «Η υδατική σύνδεση Τουρκίας-κατεχομένων με υποθαλάσσιο αγωγό παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και τη νομοθεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας, και αποτελεί παράνομη πράξη, η οποία αποσκοπεί στην ενσωμάτωση των κατεχομένων στην Τουρκία, την εδραίωση της κατοχής και τη μεγιστοποίηση της τουρκικής επιρροής και ελέγχου επί της Κύπρου».

Το Υπουργείο Εξωτερικών προσθέτει ότι «η παράνομη υδατική σύνδεση συνιστά ακόμα ένα κατοχικό τετελεσμένο, το οποίο επισυμβαίνει μάλιστα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη φάση στη διαδικασία επίλυσης του κυπριακού προβλήματος. Η Τουρκία με το έργο αυτό ενισχύει την παρουσία της στα κατεχόμενα, όχι μόνο με τη διατήρηση της κυριότητας του νερού το οποίο θα μεταφέρεται στην Κύπρο, αλλά και με την υπαγόρευση των όρων για τη διαχείρισή του».

Είναι να διερωτάται κανείς: Γιατί τουλάχιστον τρεις κυβερνήσεις -Τάσσου, Χριστόφια, Αναστασιάδη- αδράνησαν σε βαθμό πολιτικού κακουργήματος σε βάρος της ασφάλειας, της οικονομίας, της δημογραφίας και της επιβίωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας; Το νερό της κατοχής δεν είναι απλώς ένα νέο τετελεσμένο εκ μέρους της Τουρκίας, όπως με καθυστέρηση ετών παραδέχονται το Υπουργείο Εξωτερικών, η Κυβέρνηση και τα οψίμως αφυπνισθέντα κόμματα. Τα τελευταία χρόνια Επιτροπές της Βουλής ασχολήθηκαν με το μέγα τούτο πρόβλημα, χωρίς τα συναρμόδια Υπουργεία Εξωτερικών, Γεωργίας και Οικονομικών να δώσουν πειστικές εξηγήσεις για τα όποια διαβήματά τους. Η Τουρκία ξεκίνησε την υλοποίηση του νερού της κατοχής πριν από πολλά χρόνια.

Η ΚΥΠ προειδοποίησε…

Ούτε στο Υπουργείο Εξωτερικών ούτε σε άλλα συναρμόδια Υπουργεία ούτε τρεις τουλάχιστον κυβερνήσεις ανέλυσαν την τρίτη και χειρότερη τουρκική εισβολή και κατοχή της Κύπρου, διά του νερού αυτήν την φορά. Χωρίς η Τουρκία να ρίξει ούτε μία ντουφεκιά! Η ΚΥΠ έγκαιρα και από χρόνια είχε προειδοποιήσει τους εκάστοτε κυβερνώντες για τις φοβερές επιπτώσεις στην Κυπριακή Δημοκρατία από το τουρκικό νερό της κατοχής. Ουδεμία αντίδραση εκ μέρους τριών Προέδρων επειδή πίστεψαν, ίσως, πως με την επίλυση του Κυπριακού, τα τουρκικά σχέδια θα αναιρούνταν. Το Συμβούλιο Γεωστρατηγικής, που ο Πρόεδρος Αναστασιάδης συνέστησε πέρυσι, ετοίμασε σχετική εκτενή μελέτη με εισηγήσεις και προτάσεις. Αγνοήθηκε!

Η ουσία της νέας επίθεσης κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν περιορίζεται στις 106.000 σκάλες που θα αρδεύονται από το νερό της κατοχής ούτε στα πλήγματα που θα καταφερθούν στην οικονομία, στη γεωργία, στη δημογραφία και στην επιβίωση των Ελλήνων. Η νέα τουρκική επιθετική ενέργεια κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να ιδωθεί και αναλυθεί στο πλαίσιο των μακρόπνοων γεωστρατηγικών σχεδιασμών της Τουρκίας στην περιοχή, διά της αξιοποίησης μουσουλμανικών μειονοτήτων ή κοινοτήτων.

Τι έγραψε ο Νταβούτογλου

Ας ανατρέξουμε ξανά στον Νταβούτογλου. Στο γνωστό βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας» (Εκδόσεις Ποιότητα, Αθήνα, 2010), εξηγεί γιατί η Κύπρος είναι πολυτιμότατη για την Τουρκία:
«Η σημασία του Κυπριακού από την οπτική της Τουρκίας μπορεί να μελετηθεί κατά βάση σε δύο κύριους άξονες.

»Ο πρώτος προκύπτει από την ιστορική ευθύνη της Τουρκίας για την εμπέδωση της ασφάλειας της μουσουλμανικής τουρκικής κοινότητας της νήσου και είναι ένας άξονας που έχει κοινωνικό χαρακτήρα. Με τη μείωση των εδαφών του Οθωμανικού κράτους, πάντα μία από τις βασικές παραμέτρους της οθωμανοτουρκικής εξωτερικής πολιτικής υπήρξε η ασφάλεια και η συνέχεια των μουσουλμανικών στοιχείων που παρέμειναν στα εγκαταλειφθέντα εδάφη (…). Γι’ αυτόν τον λόγο η προστασία της τουρκικής κοινότητας της Κύπρου έχει μεγάλη σημασία.

»Ο δεύτερος σημαντικός άξονας του κυπριακού ζητήματος είναι η σημασία της γεωγραφικής θέσης του νησιού από γεωστρατηγική άποψη. Ο άξονας αυτός καθ΄ εαυτό είναι ζωτικής σημασίας, ανεξάρτητα από το ανθρώπινο στοιχείο που βρίσκεται εκεί. Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σε ένα τέτοιο νησί που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου (…). Έτσι η Τουρκία είναι υποχρεωμένη από στρατηγική άποψη να ενδιαφέρεται για την Κύπρο πέραν του ανθρώπινου παράγοντα».

Όχι οι άνθρωποι

Ας προσεχθούν μερικά σημαντικά θέματα.

Πρώτον, η Τουρκία επιδιώκει να αξιοποιεί και να χρησιμοποιεί τις μουσουλμανικές μειονότητες ή κοινότητες στην υλοποίηση των νεο-οθωμανικών σχεδίων της.

Δεύτερον, η Τουρκία ενδιαφέρεται για την Κύπρο από καθαρά γεωστρατηγική άποψη και όχι για τον ανθρώπινο παράγοντα - Ε/κυπρίους ή Τ/κυπρίους.

Τρίτον, ο Νταβούτογλου επανειλημμένα στο βιβλίο του επιμένει στον ναζιστικό, χιτλερικό όρο περί «ζωτικού χώρου» της Τουρκίας (στα γαλλικά, «Espace Vital» και στα γερμανικά, «Lebensraum»).

Τέταρτον, και έτι χείριστον, «ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα». Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έγινε η τουρκική εισβολή, η ανακήρυξη του ψευδοκράτους και τώρα η διασύνδεση και πλήρης εξάρτηση των κατεχομένων διά του νερού, με τη χρησιμοποίηση της τουρκικής κοινότητας ως Δούρειου Ίππου.

Καταστροφικές επιπτώσεις

Αυτή η εξάρτηση θα έχει πολύ προσεχώς καταλυτικές και καταστροφικές επιπτώσεις -πολιτικές, οικονομικές, αγροτικές, δημογραφικές, κοινωνικές, εθνικές- στον κυπριακό Ελληνισμό, στην Κυπριακή Δημοκρατία και στο Κυπριακό. Επιβεβαιώνεται ξανά η ρήση του Κινέζου στρατηγού Σουν Τζου, περί της ολέθριας άγνοιας του εχθρού από διαδοχικές κυβερνήσεις και κόμματα. Όλοι, σήμερα, ως θλιβεροί Επιμηθείς και ως μωρές και εγκληματικές παρθένες καταδικάζουν τη νέα τουρκική παρανομία.

Η Τουρκία εδώ και πολλά χρόνια σχεδίαζε και τελικά υλοποίησε αυτόν τον πανίσχυρο ομφάλιο λώρο με τα κατεχόμενα, που δεν μπορεί πια να αποκοπεί. Δεν έγινε απολύτως τίποτε και από καμιά κυβέρνηση για να ανακοπεί και να εξουδετερωθεί αυτή η νέας μορφής κατοχή της Κύπρου. Ούτε καν προσφύγαμε στην ΕΕ και να απαιτήσουμε μέτρα, ή να σταματήσουμε την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.

Πηγή: Εφημερίδα "Σημερινή"