Βασιλευομένη παιδοκρατία
Ἡ κατάντια τῆς χώρας μπορεῖ νὰ συμπυκνωθεῖ σὲ μία σεντονιάδα μὲ νεοταξικὰ νέφη ποὺ σχεδιάζεται νὰ σκοτίσουν τὰ μυαλὰ τῶν μαθητῶν.
«Το παιδὶ καθενὸς εἶναι μοναδικὸ καὶ ξεχωριστὸ γιὰ τὸν ἴδιο. Ὡστόσο, εἶναι ἕνα παιδὶ ἀνθρώπων ὅπως κάθε παιδὶ ἀνθρώπων: Διαφορετικὸ ἀλλὰ ἴσο μὲ τὰ ἄλλα, καὶ ὄχι πριγκίπισσα ἤ βασιλόπουλο». Αὐτὴ ἡ φοβερὴ καὶ τρομερὴ «σοφία» περιλαμβάνεται σὲ κάτι νεοταξικὸ ποὺ λέγεται «Παιδαγωγικὸς Κώδικας Δημοκρατικοῦ Ἀνθρωπισμοῦ», ποὺ θέλει νὰ φορέσει κατακέφαλα ὁ Φίλης σὲ γονεῖς καὶ μαθητές. Ἐπικεφαλῆς τῆς ὁμάδας τῶν «εἰδικῶν» ποῦ ἐπεξεργάζεται τὸ... πολιτειακὸ γιὰ τοὺς γιοὺς καὶ τὶς κόρες τῶν οἰκογενειῶν ποὺ θὰ πᾶνε σχολεῖο εἶναι ὁ Ἀντώνης Λιᾶκος – ὁ πνευματικὸς πατὴρ τῆς Μαρίας Ρεπούση (ἡ εἰσηγήτρια τοῦ ὅρου «συνωστισμὸς» γιὰ τὴν καταστροφὴ τῆς Σμύρνης τὸ 1922). Δὲν ἀποκλείεται νὰ δοῦμε νὰ νομοθετεῖται καὶ δημοψήφισμα γιὰ κάθε σπιτικό. Πὼς νὰ ἀποκαλοῦν οἱ γονεῖς τὰ καμάρια τοὺς ἂν χάσουν τὸν θρόνο καὶ τὸ σκῆπτρο; Συντρόφους καὶ συντρόφισσες; Προέδρους καὶ βουλευτίνες; Γενικοὺς Γραμματεῖς καὶ υφυπουργίνες; Τι χαρτοφυλάκιο ἐπιτρέπει στὰ παιδιὰ ὁ πανεπιστήμων Φίλης; Ποῖες ἁρμοδιότητες θὰ τοὺς ἀναθέσει ὁ Ἀντώνης Λιᾶκος;
Σχολὴ γονέων
Στο ἴδιο πιλάφι διαβάζουμε τῆς ἐπιτροπῆς ποὺ θὰ ἀλλάξει τὰ φῶτα καὶ τὰ λάδια τῆς Παιδείας διαβάζουμε καὶ τὰ ἑξῆς: «Ξεκινώντας μὲ ὅσο τὸ δυνατὸν πιο πρώιμες παρεμβάσεις, οἱ ὑποψήφιοι καὶ οἱ νέοι γονεῖς ἐνημερώνονται καὶ καθοδηγοῦνται ἀπὸ εἰδικούς, οἱ ὁποῖοι defacto ἔρχονται σὲ ἐπαφὴ μαζὶ τοὺς (π.χ. μαιευτῆρες, μαῖες, παιδίατροι, διαμορφωτὲς γνώμης...), ἀτομικὰ ἤ σὲ ὁμάδες ("σχολή γονέων"κλπ.), προκειμένου νὰ ἐμπεδώσουν ὁρισμένες ἁπλὲς ἀλλὰ καθοριστικὲς ἀρχές, τὶς ὁποῖες θὰ διδάξουν στὰ παιδιά».
Ἴσως αὐτὸ νὰ εἶναι καὶ τὸ ὡραιότερο ὅλων. Οἱ γονεῖς νὰ μαθαίνουν πὼς θὰ μεγαλώσουν τὰ παιδιὰ τοὺς καὶ ἀπὸ «διαμορφωτὲς γνώμης». Αὐτοὶ θὰ εἶναι πανελίστες; Δημοσιογράφοι τῆς Αὐγῆς; Ὁ Κυρίτσης; Ὁ Τατσόπουλος; Ποῖος διαμορφώνει καλύτερα τὶς γνῶμες στὴν Ἑλλάδα; Μᾶλλον ὁ Τσακαλώτος μὲ τὰ ὑπέροχα ἑλληνικὰ του.
Κι ὅλα τοῦτα θὰ ὑπογράφει ὁ γονεὺς στὸ σχολεῖο καὶ θὰ δίνει καὶ τὸν λόγο τῆς τιμῆς τοῦ πῶς θὰ τὰ ἐφαρμόσει. Ζοῦμε σὲ μία κωμωδία καὶ δὲν ξέρουμε οὔτε τὸν παραγωγὸ οὔτε τὸν σκηνοθέτη. Δυστυχῶς, ὑποπτευόμαστε τὸ τέλος της...
Πηγή: Οἱ Ἀδιάβροχοι
