Ὁ κόλακας κι ὁ ψεύτης χαλασμοί σου...
Ὁ κόλακας κι ὁ ψεύτης χαλασμοί σου,
τῆς ἁμαρτίας πατρίδα, ἄμυαλη Μάννα,
τοῦ κόσμου εἶσαι τὸ σκύβαλο· ἀπελπίσου!
Σὲ λιώσανε τὰ χάϊδια τὰ λαοπλάνα
στοῦ κόλακα τὰ χέρια καὶ στοῦ ψεύτη·
χτυπῆστε τὴ νεκρώσιμη καμπάνα!
Ἡ ψυχή μου μὲ τὸ θυμὸ παντρεύτη·
δὲ στρώνω στὸ κιβούρι σου πορφύρα
τὸ δεκαπεντασύλλαβο τοῦ Κλέφτη.
Χορδὴ στὴ σιδερένια μου τὴ λύρα,
σκληρὴ καὶ λαμπερὴ σὰν τὸ διαμάντι,
ταίριασα κι ἄλλη μιά· γιὰ σένα πῆρα
τὸ τρίστιχο ἀπ' τὴν Κόλαση τοῦ Δάντη!
Πηγή: Κ. Παλαμᾶ, Ἅπαντα, Τόμος Ε΄. Γ΄ ΕΚΔΟΣΗ, ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ
ΣΑΤΙΡΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ
Φωτογραφία: https://gr.pinterest.com
Ἑλλήνων Φῶς
