ΛΑΜΠΡΗ

Δράμα καὶ θάμα τοῦ Ἀπριλιοῦ γιορτὴ καὶ τοῦ Κυρίου,
                                                  Λαμπρή,
μυστικὸ ρόδο ποὺ οἱ σκληροὶ γεννοῦν τοῦ μαρτυρίου
                                                  Σταυροί.
Χαρὰ τῶν ἄδολων καρδιῶν καὶ τῶν ὁλόασπρων κρίνων,
                                                  Λαμπρή,
βοήθα, τὴ δόξα του ξανὰ τὸ Γένος τῶν Ἑλλήνων
                                                  νὰ βρῇ.
Γίνε Ἐλεοῦσα Παναγιὰ ἢ μὲ τὸ δόρυ ἡ Κόρη,
                                                  Λαμπρή,
μεσουρανῆς κάμε νὰ πᾶνε ὡς πρῶτα οἱ δαφνοφόροι
                                                  καιροί.
Στὰ στόμα ὡς ἔχουν τὸ φιλὶ τοῦ Πάσχα ὅλοι, μεγάλοι,
                                                  μικροί,
δεῖξε φιλὶ ἀναστάσιμο καὶ τὴν Ἑλλάδα πάλι,
                                                  Λαμπρή.
Πρόσταξε τοῦ ὄκνου οἱ δαίμονες νὰ πέσουν καὶ τοῦ μίσους
                                                  νεκροί.
Στῆσε μας τῆς θυσίας βωμοὺς καὶ τῆς ἀγάπης Κροίσους.
                                                  Λαμπρή.
Ἀπὸ λατρεῖες παλιὲς καὶ νέες ἄναψε Ὑμέναιον ἕνα,
                                                  Λαμπρή,
γιὰ μιὰν ἀπίστευτη στὸ θάμα τῶν Ἑλλήνων γέννα,
                                                  μπορεῖ.

Πηγή: Κ. Παλαμᾶ, Ἅπαντα, Τόμος Θ΄. Β΄ ΕΚΔΟΣΗ, ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ
ΓΙΟΡΤΕΣ, ΔΕΙΛΟΙ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΟΙ ΣΤΙΧΟΙ

Ἑλλήνων Φῶς