Σάββατο, 28 Μάη

Χτές καί προχτές τό βράδυ στήν Ἀκρόπολη: βραδιές τῆς πανσελήνου.

Γραμμή τοῦ Ὑμηττοῦ, ἡ πιό ἀγνή γραμμή πού εἶδα ποτέ μου· μόνιμο ξάφνισμα πώς πρόκειται γιά μιά γραμμή τῆς φύσης, ὄχι τῆς τέχνης· τό χώρισμα ἐδῶ εἶναι ἀπειροελάχιστο. Ἐρεχθεῖο· γόνατα αὐτῶν τῶν κοριτσιῶν πού δέν εἶναι μήτε γυναῖκες μήτε κολόνες, ἀλλά στηρίγματα· περίεργο, τό βάρος πού σηκώνουν δέν τό νιώθεις μήτε στό κεφάλι, μήτε στόν τράχηλο, μήτε στούς ὤμους, ἀλλά στό τεντωμένο στῆθος.

Κατά τ΄ ἄλλα, βαβυλωνία. Θορυβώδεις καί ἀλλόκοτοι Γερμανοί· βρῆκαν τόν τόπο γιά νά δείξουν τή σωματική τους δύναμη· μιά ὁλόκληρη φαμίλια βάλθηκε σώνει καί καλά νά μετακινήσει τόν πλαγιασμένο κορμό μιᾶς ἀμέριμνης κολόνας. Γάλλοι μικροαστοί: ὁ πατέρας μούσι· ἡ κόρη, βαριά σφυρά, ἔλεγε κάθε τόσο: "Maman; il fait une brume intensive" .

{...} Ἀνατολική γωνιά: ἡ πλώρη τοῦ κάστρου, ἡ "κορυφή τοῦ Λευκάτα"· Ἀπό δῶ αὐτοκτονοῦν. Κάτι νέοι τραγουδοῦσαν ἰταλικές βαρκαρόλες. Ὡστόσο, ἀόρατη παρουσία τῶν Σειρήνων .

{...} Ὅμως καί κάτι μοναδικό: ἕνας καθηγητής (ἴσως) ἐξηγοῦσε σέ λίγους νέους τά ἐρείπια μνημονεύοντας τόν Πλούταρχο· ἡ ὥρα, περασμένες ἔντεκα: οἱ νέοι τόν προσέχαν.

Σήμερα ἄκουσα ἀπό ἕναν πρόσφυγα τοῦτο: Ἔφευγαν ἀπό τή Σμύρνη· {...}

Αὐτός μέ τή γυναίκα του μέσα στό κοπάδι· τό μωρό, ἔξι μέρες νά τραφεῖ, ἔκλαιγε, χαλοῦσε τόν κόσμο. {...}

Καί ὁ πατέρας πού διηγεῖται : "Ἔφτυσα τότε μέσα στό στόμα τοῦ παιδιοῦ γιά νά τό ξεδιψάσω".

Γιῶργος Σεφέρης

Πηγή: Μέρες, Γιῶργος Σεφέρης, ἐκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ
Φωτογραφία: http://pictify.saatchigallery.com/

Χρύσα Νικολοπούλου/Ἑλλήνων Φῶς