ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Μάνα τοῦ Θεοῦ, σὲ Σένα ἀπευθυνόμαστε μὲ θάρρος
γιατὶ μᾶς νιώθεις στοργικά, Ἐσὺ τῶν Οἰκτιρμῶν εὐφορία,
νοητικὴ φαρέτρα, τοῦ Κακοῦ τοξεύτρια.
Μητέρα τῶν Καρπῶν, μὲ τὸ Δυνατὸν ἥλιο
τὰ σταφύλια μας ὡριμάζεις, λαμπρὲς φλόγες
πετρωμένες στὰ κλήματα.
Μελώνεις τὰ σύκα μας, ταπεινὴ καὶ μεγαλόπρεπη τροφὸς τῆς Χαρᾶς μας.
Στὰ μικρὰ πουλιὰ μοιράζεις σπόρους τοῦ θερισμοῦ.
Τῶν Οὐρανῶν Πλατυτέρα, ἐλέησε τὶς ἀμφιβολίες μας,
ἐλάττωσε τὴν τιμωρία μας
καὶ σκύψε στοὺς καημοὺς τοῦ Κόσμου χαριτωμένα,
καθὼς μὲ βλέμμα Στοργῆς βέβαιο
τὸ Μοναχογιό Σου ἀγκαλιάζεις.
Μαγικὴ Πηγὴ τοῦ Θεοῦ,
φρέαρ ἀστείρευτο Δροσερῆς Ἀγάπης.
ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΠΑΥΛΕΑΣ
Πηγή: «Νέα Ἑστία» τχ. 891, 1964
Ἑλλήνων Φῶς
