Τέμπη και κοινωνική σύμπραξη...

Κυβέρνηση ανθρωποδιωχτών που απορούν γιατί κατάντησαν ανθρωποδιώχτες....

....εάν το δυστύχημα των Τεμπών καπελωθεί, ή το οικειοποιηθεί ή δηλητηριαστεί από κάποιο συγκεκριμένο κόμμα ή χρώμα της αντιπολίτευσης, λόγω της μεγάλης "συναισθηματικής" και ειλικρινούς συσπείρωσης των πολιτών γύρω από τον Σύλλογο των γονιών των θυμάτων και τα ίδια τα αγαπημένα τους θύματα..., είναι σίγουρο με μαθηματική ακρίβεια, ότι ο αγώνας τους θα ξεθυμαίνει με τον χρόνο, θα χάνει έδαφος και επιχειρήματα και θα απομακρύνεται η όποια δικαίωση...

Όταν έχεις αδιάσειστα στοιχεία για το δίκιο σου, τότε δεν χρειάζεσαι καμία κομματική στήριξη ή πολιτικό ώμο να ακουμπήσεις, όταν όλα μάλιστα στις μέρες μας είναι πολιτικοποιημένα, ακόμα και η Δικαιοσύνη... Έτσι προχωράς, εστιάζοντας στις αιτίες και στους υπαίτιους του δυστυχήματος...., μεταμορφώνεις τον δίκαιο αγώνα σου σε μαζικό κίνημα για να φτάσεις στο αίσιο τέλος, με την κοινωνία όλων των αποχρώσεων και χωρίς κομματικές ταμπέλες να έχει ήδη συστρατευθεί με το μέρος σου... Η συμπαράσταση που έχεις κερδίσει προέρχεται από μια αγνή ανθρώπινη στάση όλων μας, σαφώς με πολιτική χροιά για το αδιόρθωτο χάλι σε τούτη τη χώρα που σκοτώνει χωρίς να τομωρεί..., αλλά η όποια διαφαινόμενη "κομματική παρεμβολή" υφαρπαγής μέρους αυτής της πολιτικής χροιάς, δεν θα κρατήσει αυτή τη θερμή συμπαράσταση συμπαγή, με κίνδυνο να χαθούν στηρίγματα στην πορεία..., να κομματικοποιηθούν πλήρως τα Τέμπη και να χαθεί η ουσία... Οτιδήποτε κομματικοποιείται στην Ελλάδα προσχωρεί πλέον στον χώρο της αποφυγής....

Από την άλλη πλευρά, η σημερινή κυβέρνηση και η στάση της με την οποία εμμένει να διαψεύδει αλήθειες και ευρήματα, να αποκρύπτει ή να αποφεύγει παραδοχές για τα διαχρονικά και αναρίθμητα διοικητικά και εγκληματικά της λάθη σε ότι αφορά τις συγκοινωνίες και τους σιδηρόδρομους (εξίσου αναρίθμητα τα λάθη προηγούμενων κυβερνήσεων)..., να ανέχεται μια φονική αναξιοκρατία, τον κομματισμό, την διαπλοκή, έναν εγκληματικό χαβαλέ και μια πρωτοφανή για χώρα της ΕΕ διάλυση του δημόσιου τομέα και των δημόσιων συγκοινωνιών, να φιμώνει απόψεις ειδικών επιστημόνων κύρους γύρω από το δυστύχημα, να περιφρονεί πραγματογνωμοσύνες τους, να αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το δυστύχημα και τις ποινικές ευθύνες της, να συγκαλύπτει στοιχεία και μαρτυρίες, να μην αναλαμβάνει την "πλήρη" πολιτική ευθύνη, αλλά μια πιο πετσοκομμένη και αστεία για τα μάτια του κόσμου..., το μόνο που κατορθώνει είναι να σπρώχνει όλον αυτό τον κόσμο σε άλλα πολιτικά στρατόπεδα και αγκαλιές, να αυτοδιαβρώνεται (προσθέτοντας άλλον ένα λόγο συρρίκνωσης των ήδη συρρικνωμένων της δυνάμεων...), να οξύνει τα πνεύματα, να πυροδοτεί τον διχασμό, να εκτίθεται στο εξωτερικό, να χάνει υποστηρικτές, να δέχεται επιπλήξεις μέχρι και ύβρεις στα όρια του μίσους...., κάτι που πρέπει να την απασχολήσει άμεσα..., αν και δείχνει να μην ιδρώνει τ΄αυτί της...

Στην κυβέρνηση βγαίνουν κανα δυό απεσταλμένοι "πολιτικοί πυροσβέστες" στα κανάλια (Βούλτεψη, Άδωνης, Μαρινάκης, Βορίδης, Κυρανάκης, Χρισοχοίδης, Καιρίδηδες και κάτι άλλοι και άλλες.....) ξεστομίζουν από έναν κοπανιστό μονόλογο (με δημοσιογράφους ακροατές, χωρίς αντίλογο...) και νομίζουν ότι έπεισαν, εξοργίζοντας περισσότερο...

Το χειρότερο από όλα είναι ότι η εξουσία απομονώνεται ακόμη περισσότερο στο δικό της τσόφλι από όπου η επαφή με την κοινωνία είναι ανύπαρκτη, όσο και να προσπαθεί "επικοινωνιακά" και "θεατρικά" να πείσει ότι την αφουγκράζεται....

Σ' αυτή τη χώρα δεν θα αλλάξει τίποτε, όταν η κάθε αγνή και αγωνιστική κίνηση μιας κοινωνικής ομάδας ή ολόκληρης της Ελληνικής κοινωνίας, παραδίδεται στις σκοπιμότητες του άθλιου πολιτικού συστήματος.... Είναι σαν να συμμαχείς με τον φονιά του παιδιού σου για να συλλάβεις τον φονιά... Προσωπικά εύχομαι να μην έπεσαν σε τέτοια παγίδα...

Κλείνοντας, να εκφράσω τον σεβασμό μου σε όλους που έχασαν τους ανθρώπους τους... να τους δίνει κουράγιο η μνήμη, ο κόσμος και ο χρόνος, αλλά συνεχίζω να απορώ, πως γίνεται να χάνεις το παιδί σου και να έχεις τις δυνάμεις ώστε να επιδεικνύεις αυτοσυγκράτηση, όταν εισπράττεις μηδενική "δικαίωση" από το κράτος..., άρνηση, συγκάλυψη, ψέμα και ξύλινο λόγο "περί συμπαράστασης"....



Πηγή: Stamatis Sekliziotis

Σχετικά άρθρα...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *