Έγκλημα του ΣΥΡΙΖΑ στη Θράκη

Με σταλινικά ποσοστά σε χωριά μουσουλμάνων, ο ΣΥΡΙΖΑ επέβαλε την κυριαρχία του στη Θράκη, ελέω Άγκυρας...
Η Ελλάδα ψήφισε μνημόνιο και η Θράκη... "τουρκοφροσύνη"!
Με ποιες συμφωνίες και ανταλλάγματα εξασφάλισε ο ΣΥΡΙΖΑ την σχεδόν απόλυτη στήριξη του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής;
Η Άγκυρα έβαψε την Ροδόπη στα χρώματα της ημισελήνου
Τεράστιες και εγκληματικές οι ευθύνες πολιτικών και κρατικών παραγόντων που είναι θεατές σε ένα εθνικό έγκλημα που εξελίσσεται…

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής

Η κάλπη των εκλογών τελικά «γέννησε». Και στην περίπτωση της Θράκης το «βρέφος» έχει χαρακτηριστικά ενός πολιτικού τέρατος. Συγκεκριμένα, στους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε 5 βουλευτικές έδρες, αξιοσημείωτο όμως είναι πως αυξήθηκε ο αριθμός των μουσουλμάνων βουλευτών από 3 σε 4. Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ έχουν εκπαραθυρωθεί από τις επιλογές των ψηφοφόρων και το πλέον αξιοσημείωτο είναι ότι στο νομό Ροδόπης δεν υπάρχει εκπροσώπηση των χριστιανών κατοίκων…Στο σημείο αυτό οι "σύντροφοι" του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να σκεφτούν όχι περί νόμιμου και ηθικού, αλλά κατά πόσο πρέπει να εφαρμόζουν το "το κόμμα μας να κερδίζει και όλοι οι άλλοι να πάνε να %$#&*@"...

Αναλυτικά, στο νομό Ξάνθης ο ΣΥΡΙΖΑ εξέλεξε τρεις στους τρεις βουλευτές (θεωρείται σχεδόν απίθανο να κερδίσει έδρα η Νέα Δημοκρατία), οι οποίοι είναι οι Ζεϊμπέκ Χουσεΐν, Γιαννακίδης Ευστάθιος και Στογιαννίδης Γρηγόριος
Στο νομό Ροδόπης υπήρξαν η κάλπη ανέδειξε τρεις μουσουλμάνους βουλευτές, δύο από το ΣΥΡΙΖΑ και έναν από το «Ποτάμι» (ο υποψήφιος της Νέας Δημοκρατίας παρά τις εκκλήσεις του δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει την εμπιστοσύνη των χριστιανών της περιοχής και να αντιμετωπίσει την «τακτική» που είχε σχεδιαστεί από την Άγκυρα), οι οποίοι είναι Μουσταφά Μουσταφά, Καρά Γιουσούφ Αϊχάν (ΣΥΡΙΖΑ) και Αχμέτ Ιλχάν (Το Ποτάμι).

Τα αποτελέσματα αυτά είναι ενδεικτικά της αποτυχίας των παλαιών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) και συνθέτουν ένα νέο «μωσαϊκό» (όχι απαραίτητα πολιτικό) για του οποίου την έγκαιρη πρόβλεψη και αντιμετώπιση δεν υπήρξε καμία απολύτως προεργασία από τους κρατικούς φορείς (που παρακολουθούν ως απλοί θεατές τις εξελίξεις στην Ελληνική Θράκη), έστω και σε επίπεδο μίας άτυπης συμφωνίας πολιτικών κομμάτων, απέναντι σε ένα καλοστημένο σχέδιο διαμοιρασμού των ψήφων της μειονότητας από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής (βλ. Άγκυρα). Εξάλλου, όπως έχουμε ξαναγράψει, οι εκλογές στην Θράκη δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την δημοκρατία. Μοιάζουν περισσότερο με "ανατολίτικο παζάρι", στο οποίο "ο αγοραστής" (βλ. κόμματα) βγαίνει πάντα ζημιωμένος. Μόνο που την ζημιά της επιλογής του την πληρώνει πάντα η χώρα...

Με αυτά τα δεδομένα, λοιπόν, τίθεται ένας καινούργιος γρίφος στην περιοχή. Έναν γρίφο που έχει πολλές παραμέτρους, με χαρακτηριστικά εθνικού κινδύνου, που ελέω ανικανότητας, φοβικότητας και ανευθυνότητας των αρμοδίων κρατικών φορέων μετατρέπουν -αργά αλλά μεθοδικά- την Ελληνική Θράκη σε μία ιδιόμορφη περιοχή. Και συγκεκριμένα σε έναν χώρο ο οποίος συγκεντρώνει ακόμη περισσότερα «χαρακτηριστικά» που συνάδουν με μία εν δυνάμει «βόμβα» εντός της Ελληνικής Επικράτειας. Η συγκεκριμένη εξέλιξη έχει την δυνατότητα για περαιτέρω ισχυρή δυναμική μεταμόρφωσής της σε εργαλείο (πολιτικό και όχι μόνο) μέγιστης άσκησης πίεσης στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Μίας κυβέρνησης που η Άγκυρα επέλεξε να στηρίξει γνωρίζοντας την χαλαρότητα που διέπει τα στελέχη της επί των ελληνοτουρκικών θεμάτων.

Ήδη υπήρξαν πρόθυμοι -εκείνοι που επιλέγουν τις εύκολες λύσεις και άλλοι που ψάχνουν να μεταβιβάσουν τις τεράστιες ευθύνες και τα λάθη τους- που ισχυρίζονται ότι η αποχή διαμόρφωσε το συγκεκριμένο αποτέλεσμα, τολμώντας θρασύτατα να επιρρίψουν ευθύνες στους κατοίκους της Θράκης που αρνήθηκαν να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία και να στηρίξουν συστημικά κόμματα τα οποία δεν έχουν προσφέρει τίποτε ουσιαστικό επί δεκαετίες στην περιοχή!!! Προφανώς, οι ίδιοι, αδιαφορούν για την πολιτική επιλογή (επί σειράς κυβερνήσεων) αγνόησης της Θράκης και σιωπηρής παράδοσης «ζωτικού χώρου» στην Άγκυρα. Προφανώς θεωρούν ευκολότερο να μεταφέρουν τα βάρη πολιτικών εγκλημάτων στους ουδέποτε ουσιαστικά εκπροσωπούμενους πολίτες, παρά να ενσκύψουν στα αποτελέσματα και να διερευνήσουν τις πραγματικές αιτίες και τα παρασκήνια που προσδίδουν πλέον στους δύο αυτούς νομούς (Ξάνθης – Ροδόπης) χαρακτηριστικά μείζονος εθνικού προβληματισμού ή και κινδύνου.

Τι συνέβη, λοιπόν στους δύο κρίσιμους εθνικά νομούς της Θράκης; Ποιοι ήταν οι παράγοντες που δείχνουν να αλλάζουν τον πολιτικό χάρτη (αλλά επί της ουσίας χάρτη τακτικών κινήσεων της Άγκυρας), ο οποίος θα πρέπει να γίνει άμεσα αντικείμενο εντατικής μελέτης έρευνας και με την βοήθεια ειδικών του χώρου να καταγραφούν σε συντομότατο χρόνο οι απαιτητές ενέργειες (χωρίς κομματικές, ιδεοληπτικές ή άλλες αγκυλώσεις) από την πλευρά της Πολιτείας…;

Αρχικά πρέπει να καταγραφεί η σταθερή γραμμή των κομμάτων και συγκεκριμένα η ταξινόμησή τους υπέρ του συμφέροντος του κόμματος και όχι της πατρίδας. Η Άγκυρα φαίνεται να εκμεταλλεύεται στον μέγιστο βαθμό αυτή την «πολιτική επιλογή» (ουσιαστικά πολιτική αδυναμία που μπορεί να μεταβληθεί σε εφιάλτη), και μέσα από ένα κύμα πιέσεων και συνδιαλλαγών με τα κόμματα «εξουσίας» κατόρθωσε να τοποθετήσει σε εκλόγιμες θέσεις τους δικούς της επιλεγμένους (για την τουρκοφροσύνη τους) υποψήφιους. Το «μέτρο» των ψήφων προς διάθεση που έθεσε το κόμμα τουρκοφρόνων DEB (τουρκόφρονες που διατηρούν επίσημες σχέσεις με το τουρκικό κράτος αλλά και με το παρακράτος, π.χ. με τους Γκρίζους Λύκους), λειτούργησε ως μονάδα ισχύος και προσέλκυσης παντός επιθυμούντος συνεργασία με τα φερέφωνα του τουρκικού προξενείου. Και ο στόχος (ο σκοπός της Άγκυρας είναι πολύ μεγαλύτερος) επετεύχθει! Για πρώτη φορά αυξήθηκε ο αριθμός των εκλεγέντων μουσουλμάνων (από 3 σε 4) και για πρώτη φορά ο νομός Ροδόπης δεν έχει χριστιανό βουλευτή. Και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά καταγράφουν μία σκληρή πραγματικότητα, την οποία καλείται να διαχειριστεί η «ευλίγιστη» επί των εθνικών θεμάτων κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.

Καταγράφοντας τις επιλογές προσώπων και τις συνεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή, όλοι όσοι παρακολουθούν το «αφήγημα» της Άγκυρας στην Ελληνική Θράκη, αναμένουν να εκκινήσει η διαδικασία των «αντίδωρων» που προσέφερε ο ΣΥΡΙΖΑ για να εξασφαλίσει τα σταλινικά ποσοστά ψήφισης και εκλογής των μουσουλμάνων υποψηφίων που τοποθέτησε σε εκλόγιμες θέσεις η Κουμουνδούρου (ως γνωστόν, ο τούρκος ποτέ δεν δίνει κάτι αν δεν πάρει αυτό που επιθυμεί...). Επίσης, αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον (πιθανότατα στις επόμενες εκλογές) η σοβαρή πιθανότητα εκλογής και δεύτερου μουσουλμάνου στα ψηφοδέλτια του ν. Ξάνθης, στα οποία μέχρι στιγμής επικρατεί ως «μονοκράτορας» ο Ζεϊμπέκ που αναμένεται να υποχωρήσει και να δεχτεί να μοιραστεί το «βασίλειό» του με κάποιον ακόμη εκλεκτό του προξενείου της Κομοτηνής.

Η εκλογή του Αχμέτ Ιλχάν στην Κομοτηνή (Το Ποτάμι) είναι το «τυράκι» που έριξε η Άγκυρα για να προσελκύσει το ενδιαφέρον μελλοντικών ενδιαφερόμενων. Αν λάβουμε υπόψη μας την «ανάγκη» κατάληψης αυτής της μίας έδρας, αναμένεται πως στο μεσοδιάστημα μέχρι τις επόμενες εκλογές, θα υπάρξει μία τακτική προσέγγιση του προξενείου με τους ενδιαφερόμενους, προκειμένου μέσα από μία σειρά συναντήσεων να εξασφαλισθεί το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα (παραχωρήσεων «δώρων») που θα ικανοποιεί τους σχεδιασμούς της Τουρκίας στην περιοχή (και όχι μόνο)…

Σαν επόμενη κίνηση, των τουρκοφρόνων της Ελληνικής Θράκης, αναμένεται αυτό το αποτέλεσμα (κυρίως του νομού Ροδόπης) να γίνει αντικείμενο μέγιστης εκμετάλλευσης τόσο από τα διάφορα σωματεία τουρκοφρόνων (που οργώνουν διεθνή φόρα και συκοφαντούν με κάθε τρόπο και μέσο την Ελλάδα), όσο και από την τουρκική εξωτερική πολιτική, η οποία πλέον θα μπορεί να αναφέρεται για την ολοκληρωτική νίκη (παρουσιάζοντάς την πλαστά ως αριθμητική υπεροχή) των «τούρκων της Δυτικής Θράκης»…

Η επόμενη ημέρα για την Θράκη δεν θα λέγαμε πως είναι καλή. Τα σύννεφα που συγκεντρώθηκαν (ή τοποθετήθηκαν;) πάνω από αυτή την άκρως ευαίσθητη εθνικά περιοχή αναμένεται να φέρουν καταιγίδες. Και, δυστυχώς, η χαλαρή επί των εθνικών θεμάτων κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, αναμένεται να μην έχει την ικανή δυναμική ουσιαστικής αντιμετώπισης του «φαινομένου» και θα επιλέξει (όπως και οι προηγούμενοι από αυτήν) τον ρόλο του θεατή (αν όχι του «σιωπηλού χορηγού»). Το συγκεκριμένο αυτό αποτέλεσμα είναι ουσιαστικά το «δεύτερο χτύπημα» του ΣΥΡΙΖΑ στην Θράκη, μετά την περίφημη φιέστα που διοργανώθηκε στις τελευταίες ευρωεκλογές και σαν αποτέλεσμα είχε να «κάψει» το θέμα της Θράκης, αφού όλοι οι εμπλεκόμενοι (μαζί φυσικά με τους δημοσιογράφους) ασχολήθηκαν επί μία ολόκληρη εβδομάδα με την περιοχή, χωρίς ωστόσο να αναδείξουν το πραγματικό της πρόβλημα και την διείσδυση του τουρκικού παράγοντα στην περιοχή…

Κλείνοντας πρέπει να τονίσουμε πως τα εκλογικά ποσοστά παραχαράσσουν τους πραγματικούς αριθμούς εξάγοντας στρεβλά συμπεράσματα. Επί της ουσίας, η βιτρίνα της ελληνικότητας της Θράκης δέχτηκε ένα ισχυρό χτύπημα, ελέω –και πάλι- πολιτικών σκοπιμοτήτων και εκλογικών προτεραιοτήτων που μετατρέπονται σε αισθητό εφιάλτη της χώρας… Και η αναφορά είναι σχετική με κομματικές επιλογές, προτεραιότητες και σκοπιμότητες που βρίσκονται ευθέως αντιμέτωπες με τα εθνικά συμφέροντα και την εθνική κυριαρχία. Ας σκεφτούν καλά οι κυβερνώντες ποιες θα είναι οι (απαιτητές) παρεμβάσεις τους στην περιοχή, πριν υπάρξουν εξελίξεις που ξεπεράσουν τον (έτσι κι αλλιώς περιορισμένο) πολιτικό τους ορίζοντα…

ΥΓ: Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί ένας ακόμη παράγοντας, η νότια Βουλγαρία, η οποία έχει μετατραπεί σε μία περιοχή τουρκοφρόνων που έχουν αρχίσει εδώ και καιρό να αναπτύσσουν ποικίλες σχέσεις με τους μουσουλμάνους της ορεινής Θράκης…

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους