Ζητεῖται ἦθος
Ὅσο γιά τό ἦθος πού ζητοῦμε ἀπό ἐκείνους πού κινοῦν τήν κρατική μηχανή, αὐτό δέν περιορίζεται στήν τιμιότητα, πού βέβαια εἶναι αὐτονόητη ἀρετή. Γιά νά ἀναγνωρίσμε τό ἦθος σέ ἔνα δημόσιο λειτουργό, ζητοῦμε κάτι περισσότερο, "πλατωνική ἀνδρεία". Ζητοῦμε ἀναλυτικώτερα τό ζῆλο, πού θά τόν κάνη νά ἀγωνισθῆ γιά τό δημόσιο συμφέρον, σάν νἆταν να ἀγωνισθῆ γιά τό σπίτι του. Ζητοῦμε ὄχι μόνο ἀποχή ἀπό κάθε ἀνήθικη ἐνέργεια, ἀλλά και πραγματοποίηση τῆς ἠθικῆς ἐνέργειας, θετική ὄχι μόνο ἀρνητική συμβολή στήν ἠθικοποίηση τῆς πολιτείας. Γι' αὐτό τό σκοπό ζητοῦμε ἀπό αὐτόν νά ἔχη θάρρος, ὄχι μόνο νά ἀντιστέκεται στήν ἀνήθικη πίεση, ἀλλά καί να καταδιώκη κάθε παρέκκλιση ἀπό τόν ἴσιο δρόμο, πού παρατηρεῖ γύρω του. Τιμητή καί πρόμαχο τῆς πολιτικῆς τάξης θέλομε τό δημόσιο λειτουργό. Ἄν αὐτό τό πνεῦμα πρυτάνευε κάποτε σέ ἔνα μεγάλον ἀριθμόν ὀργάνων τῆς πολιτείας μας, τότη ἡ συμβολή τους στήν προαγωγή τῆς πολιτείας θά γινόταν πολύ μεγαλύτερη ἀπό ὅ,τι τό φαντάζονται οἱ πραγματιστές τοῦ καιροῦ μας.
Κωνστ. Τσάτσος
Ἑλληνική Πορεία. Ἔκδ. Β΄, σελ. 98-99
