ΑΠΟΦΑΣΗ-ΒΟΜΒΑ τοῦ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ στὸ Σκοπιανό
ΑΠΟΦΑΣΗ-ΒΟΜΒΑ τοῦ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Μὲ ἀπόφαση τοῦ 2009 καὶ μὲ τὴ Βασιλικὴ Θάνου στὴ σύνθεσή του εἶχε ἀπορρίψει ὅλες τὶς ἐνστάσεις φιλοσκοπιανῆς ὀργάνωσης
Ἀπόφαση-βόμβα τοῦ Ἀρείου Πάγου, ἡ ὁποία ἀδειάζει τὴν κυβέρνηση γιὰ τὸ Σκοπιανό, ἀποκαλύπτει σήμερα ἡ ἐφημερίδα «Ἐλεύθερος Τύπος».
Σύμφωνα μὲ τὴν πρὸ ἐτῶν ἀπόφαση τὸ ἀνώτατο δικαστήριο τῆς χώρας κρίνει πὼς «δὲν ὑπάρχει μακεδονικὸ ἔθνος καὶ κατὰ συνέπεια μακεδονικὸς πολιτισμὸς καὶ μακεδονικὴ γλώσσα». Ὡστόσο, ἡ κυβέρνηση μὲ τὴ συμφωνία ποὺ θὰ ὑπογράψει τὰ «βαφτίζει» ὑπαρκτὰ καὶ τὰ ἐκχωρεῖ στὴ γειτονικὴ χώρα!
Εἰδικότερα, σύμφωνα μὲ τὴν ἐφημερίδα, ὅλα ξεκίνησαν τὸ 2003, ὅταν ἕνα Σωματεῖο στὴ Δυτικὴ Μακεδονία θέλησε νὰ ἀναγνωριστεῖ (ἀπαιτεῖται δικαστικὴ ἀπόφαση). Τὸ Πρωτοδικεῖο ἀπέρριψε τὴν αἴτηση ἐγγραφῆς του. Τότε ὑπέβαλε ἔφεση καὶ τὸ Ἐφετεῖο μὲ μία ἱστορικὴ ἀπόφαση τὴν ἀπέρριψε, διότι ἔκρινε ὅτι ὁ σκοπὸς τοῦ ὑπὸ ἀναγνώριση Σωματείου «ἀντίκειται πρὸς τὴ δημόσια τάξη καὶ ἀσφάλεια, ἀφοῦ θέτει σὲ κίνδυνο τοὺς θεσμοὺς τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους» καὶ «προκαλεῖ σύγχυση τόσο στὸ ἐσωτερικὸ τῆς χώρας ὅσο καὶ διεθνῶς, στὰ Κράτη καὶ στοὺς λοιποὺς φορεῖς, μὲ τοὺς ὁποίους θὰ συναλλαχθεῖ αὐτό, καθὼς καὶ ὅτι ἡ ἀναγνώριση τοῦ Σωματείου προσκρούει στὴν ἀνάγκη εἰρηνικῆς συμβίωσης τῶν πολιτῶν τῆς περιοχῆς καὶ κατ’ ἐπέκταση τῆς γαλήνης τῆς χώρας». Ἔπειτα ἀσκήθηκε ἀναίρεση, τὴν ὁποία καὶ ἀπέρριψε, τελικά, ὁ Α.Π. τὸ 2009, ἐπικυρώνοντας τὴν ἀπόφαση τοῦ Ἐφετείου.
Ἀξιοσημείωτο εἶναι, δέ, πὼς στὴ σύνθεση τοῦ Α.Π., καὶ μάλιστα ὡς εἰσηγήτρια, συμμετεῖχε τότε καὶ ἡ κ. Βασιλικὴ Θάνου-Χριστοφίλου, πρώην ὑπηρεσιακὴ πρωθυπουργὸς τῆς Ἑλλάδας (27.8.2015-21.9.2015) καὶ πρώην πρόεδρος τοῦ Ἀρείου Πάγου (1.7.2015-30.6.2017), ἡ ὁποία ἀνέλαβε τὴ θέση τοῦ νομικοῦ συμβούλου τοῦ πρωθυπουργοῦ τῆς χώρας, Ἀλέξη Τσίπρα, 10 μόλις ἡμέρες μετὰ τὴ συνταξιοδότησή της (ἡ σύμβασή της λήγει στὶς 10.7.2019).
Τὰ βασικὰ σημεῖα τῆς ἀπόφασης τὴν ὁποία ἐπικύρωσε ὁ Α.Π. ποὺ… καῖνε τὴν κυβέρνηση γιὰ τὸ Σκοπιανό:
Ἡ ἀπόφαση ἐκκινεῖ μὲ τὸ σκεπτικὸ ὅτι ἡ Ἑλλάδα βρίσκεται σὲ ἀντιπαράθεση μὲ τὸ κράτος τῶν Σκοπίων (FYROM), ἐξαιτίας τῆς αὐθαίρετης καὶ ἱστορικὰ ἀτεκμηρίωτης ἀξιώσεως τοῦ τελευταίου νὰ ἀναγνωρισθεῖ διεθνῶς ὡς κράτος μὲ τὸ ὄνομα «Μακεδονία» καὶ στὴ συνέχεια, προκειμένου νὰ ἀποκατασταθεῖ ἡ ἱστορικὴ ἀλήθεια ὡς πρὸς τὸ σφετερισμὸ τοῦ ὀνόματος τῆς Μακεδονίας ἀπὸ τὸ νεοσυσταθὲν κράτος τῶν Σκοπίων (FYROM), τὸ ὁποῖο ἐπιχειρεῖ νὰ ἀποκτήσει ἐθνικὴ ταυτότητα μὲ ὄνομα ποὺ ἀποτελεῖ ἱστορική, πολιτιστικὴ καὶ ἐθνικὴ κληρονομιὰ τῆς Ἑλλάδας, ἐπισημαίνει συνοπτικὰ τὰ ἀκόλουθα ἱστορικὰ δεδομένα:
– Ὁ ὅρος Μακεδονία, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων, εἶναι ὅρος ἱστορικὸς καὶ γεωγραφικὸς καὶ ὄχι ἐθνολογικός. Οἱ Μακεδόνες δὲν εἶναι, οὔτε ὑπῆρξαν κατὰ τὸ πρόσφατο καὶ τὸ ἀπώτερο παρελθόν, ἰδιαίτερος ἐθνολογικὸς σχηματισμός. Ἁπλῶς, ὡς Μακεδόνες ὀνομάζονται ἀνέκαθεν οἱ κάτοικοι τῆς γνωστῆς ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα περιοχῆς τῆς ἑλληνικῆς Μακεδονίας, ὅπως ἀντίστοιχα ὀνομάζονται Θράκες οἱ κάτοικοι τῆς Θράκης, Θεσσαλοὶ οἱ κάτοικοι τῆς Θεσσαλίας κ.ο.κ., χωρὶς νὰ ὑπάρχει ἀντίστοιχα θρακικὴ ἢ θεσσαλικὴ ἐθνικότητα. Ἑπομένως, Μακεδόνες κατὰ τὴν ἐθνικότητα δὲν ὑπάρχουν καὶ οὔτε μποροῦν νὰ «δημιουργηθοῦν», στὸ πλαίσιο τοῦ συλλογικοῦ αὐτοπροσδιορισμοῦ τῶν κατοίκων τῆς εὐρύτερης γεωγραφικῆς περιοχῆς τῆς Μακεδονίας.
– Ὡς Ἕλληνες, οἱ ἀρχαῖοι Μακεδόνες χρησιμοποιοῦσαν τὴν ἴδια μὲ τοὺς Ἕλληνες τῆς νομίμου Ἑλλάδας γλώσσα, πίστευαν στοὺς ἴδιους θεοὺς καὶ εἶχαν τὸν ἴδιο (ἑλληνικὸ) πολιτισμό. Ὁ ἀρχαῖος ΕΕλληνας φιλόσοφος Ἀριστοτέλης ὑπῆρξε δάσκαλος τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου καὶ τὰ εὐρήματα τῆς Βεργίνας ἀποτελοῦν σταθμοὺς τῆς παγκόσμιας Ἱστορίας καὶ στοιχεῖα τοῦ παγκόσμιου πολιτισμοῦ ποὺ ἀποδεικνύουν τὴν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας. Ἀντίθετα, οἱ Σλάβοι, δηλαδὴ τὰ διάφορα σλαβικὰ φύλα ποὺ ἐμφανίσθηκαν στὴν περιοχὴ τῶν Βαλκανίων, βορείως τῆς Μακεδονίας, κατὰ τὸν 7ο Μ.Χ. αἰώνα, δὲν ἔχουν καμία σχέση μὲ τοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες Μακεδόνες.
– Λόγῳ τῆς ἐλευθέρας διακινήσεως τῶν πληθυσμῶν, κατὰ τοὺς χρόνους τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας, εἶχαν ἐγκατασταθεῖ στὴν Ἑλλάδα, ἰδίως στὴν περιοχὴ τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας, Βούλγαροι, σλαβόφωνοι, ποὺ εἶχαν σλαβικὴ ἐθνικὴ συνείδηση. Μετὰ τὴν ὁριστικοποίηση τῶν συνόρων, κατὰ τὰ προεκτεθέντα, οἱ περισσότεροι ἀπ’ αὐτοὺς διασκορπίσθηκαν στὴν περιοχὴ τῶν Σκοπίων ἢ μετανάστευσαν σὲ διάφορα κράτη.
– Οἱ ὀλίγοι ἐναπομείναντες στὴν Ἑλλάδα καὶ συγκεκριμένα στοὺς Νομοὺς Φλώρινας καὶ Ἐδεσσας ἐδήλωσαν ἑλληνικὴ ἐθνικότητα καὶ ἔτσι ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἔπαυσε νὰ ὑπάρχει θέμα σλαβικῆς μειονότητας. Πρὶν ἀπὸ τὸ 1944 «Μακεδονία» ὡς σλαβικὸ κράτος καὶ «μακεδονικὸ ἔθνος» ὡς ἰδιαίτερη ἐθνότητα ἦταν ἔννοιες παντελῶς ἄγνωστες. Ἕως τότε, οἱ κάτοικοι τῆς περιοχῆς τῶν Σκοπίων δὲν εἶχαν οὔτε σερβικὴ οὔτε βουλγαρική, παρὰ τὰ φιλοβουλγαρικὰ αἰσθήματα τῶν περισσότερων κατοίκων της, καὶ πολὺ περισσότερο δὲν εἶχαν «μακεδονικὴ» ἐθνικὴ συνείδηση. Τὴν τελευταία, τοὺς ἔπεισε νὰ τὴν ἀποκτήσουν ὁ Τίτο, προκειμένου νὰ ἀποκολλήσει τοὺς Σκοπιανοὺς ἀπὸ τὸ ἅρμα τῶν Βουλγάρων, ἔχοντας ὡς ἀπώτερο σκοπὸ τὴ σύσταση ἑνιαίου μακεδονικοῦ κράτους, ὑπὸ σλαβικὸ μανδύα, καὶ τὴν ἔξοδο τῆς χώρας του στὸ Αἰγαῖο.
– Οὐδεὶς πολιτισμένος λαὸς μπορεῖ νὰ ἀνεχθεῖ τὴν πλαστογράφηση τῆς Ἱστορίας του. Στὴν προσπάθεια αὐτὴ τῶν Σκοπίων ποὺ ἄρχισε μετὰ τὴ διάσπαση τῆς Γιουγκοσλαβίας, ἀφότου τὸ κράτος τῶν Σκοπίων ἀπέκτησε ὀντότητα, τὸ ἔτος 1991, ἐντάσσεται ἡ διάδοση ἰδεῶν ἀπὸ διάφορους ἐθνικιστὲς μετανάστες, οἱ ὁποῖοι, μέσω ὀργανώσεων καὶ σωματείων, ποὺ δροῦν κυρίως στὸ ἐξωτερικὸ (Αὐστραλία, Καναδά, ΗΠΑ), μὲ ὁμιλίες, συγκεντρώσεις, ἐκδηλώσεις πολιτιστικὲς κ.λπ. παραπληροφοροῦν τὸ κοινό, δημιουργώντας ἐσφαλμένες περὶ ὑπάρξεως «μακεδονικοῦ» ἔθνους καὶ πολιτισμοῦ, «μακεδονικῆς» γλώσσας καὶ συνείδησης. Παράλληλα, καλλιεργοῦν καὶ τὴν ἰδέα τοῦ «ἀλυτρωτισμοῦ», ὅπως προεκτέθηκε, ἐπιχειρώντας νὰ δημιουργήσουν ἀποσχιστικὲς τάσεις, θέτοντας καὶ τὸ ἀνύπαρκτο θέμα τῆς λεγόμενης «μακεδονικῆς μειονότητας» ποὺ ζεῖ στὴν Ἑλλάδα.
– Ἡ ἀπόφαση καταλήγει ἀναφέροντας πώς, σύμφωνα μὲ ὅλα ὅσα προεκτέθηκαν, δὲν ὑπάρχει μακεδονικὸ ἔθνος καί, κατὰ συνέπεια, μακεδονικὸς πολιτισμὸς καὶ μακεδονικὴ γλώσσα «MAKEDONCKI». Οὔτε φυσικὰ ὑφίσταται στὴν Ἑλλάδα «μακεδονικὴ μειονότητα». Εἶναι αὐτονόητο ὅτι ἕνα μωσαϊκὸ ἐθνοτήτων δὲν μπορεῖ, σὲ ἑξήντα χρόνια, νὰ ἀποκτήσει ἐθνολογικὴ ὀντότητα, στηριζόμενο σὲ χαλκευμένα ἱστορικὰ στοιχεῖα.
Ἡ δικαίωση
Στὸ μεταξύ, τὰ πρόσωπα τοῦ ὑπὸ ἵδρυση σωματείου δικαιώθηκαν ἀπὸ τὸ Δικαστήριο τῶν Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων, τὸ ὁποῖο ἀποφάνθηκε ὅτι ἡ ἄρνηση ἐγγραφῆς τοῦ Σωματείου στὶς ἐθνικὲς ἀρχὲς ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν ἀρχὴ τῆς ἐλευθερίας τοῦ συνεταιρίζεσθαι καὶ κυρίως διότι δὲν εἶχαν ἀκόμη ἀναπτύξει δράση, γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ κριθεῖ ὅτι ἀπειλεῖ τὴ δημόσια εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια. Σὲ κάθε, δέ, περίπτωση, ὑποστήριξε πὼς ἂν ἀνέπτυσσε τέτοια δράση, οἱ ἐθνικὲς ἀρχὲς δὲν ἦταν ἀφοπλισμένες καὶ θὰ μποροῦσαν νὰ ἀποφασίσουν τὴ διάλυσή του.
Ἰδιαίτερης σημασίας χρήζει ἡ διαπίστωση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστήριο τῶν Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου ὅτι δὲν ἐντοπίστηκαν ἐνδείξεις αὐθαιρεσίας κατὰ τὴ διεξαγωγὴ τῆς διαδικασίας, ὅπως ἐπικαλοῦνταν οἱ προσφεύγοντες, καὶ ἐπιπλέον ὅτι οἱ ἀποφάσεις τοῦ Α.Π. καὶ τοῦ Ἐφετείου ἦταν πλήρως αἰτιολογημένες καὶ τοῦ Α.Π. πλήρως ἀμερόληπτη.
Ἐπισημαίνεται δὲ ὅτι ἡ Πολιτεία δὲν προσέβαλε τὴν ἀπόφαση, ὑποβάλλοντας αἴτημα ἐπανεξέτασης, ὅπως ἀνακοινώθηκε τὴν 9η.10.2015.
Ἡ δικηγόρος ποὺ ἔφερε στὸ φῶς τῆς δημοσιότητας τὴν ἐν λόγῳ ἀπόφαση κ. Ἀριάδνη Νούκα δήλωσε στὸν «Ε.Τ.»: «Οἱ ἀποφάσεις τόσο τοῦ Α.Π. ὅσο καὶ τοῦ Ἐφετείου εἶναι ἱστορικὲς καὶ ἐκδόθηκαν ἀπὸ ἐξαιρετικοὺς δικαστές. Τὰ ἑλληνικὰ δικαστήρια ἐπικύρωσαν τὴ μοναδικὴ ἱστορικὴ ἀλήθεια, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλη ἀπὸ τὴν ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας καὶ τὴν ἀνυπαρξία ἰδιαίτερης “μακεδονικῆς” γλώσσας καὶ “μακεδονικοῦ” ἔθνους ποὺ προωθοῦσαν προπαγανδιστικὰ ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια οἱ Σκοπιανοί. Ἡ χαρακτηριστικὴ δικανικὴ παραδοχὴ ὅτι ἕνα μωσαϊκὸ ἐθνοτήτων δὲν μπορεῖ, σὲ ἑξήντα χρόνια, νὰ ἀποκτήσει ἐθνολογικὴ ὀντότητα, στηριζόμενο σὲ χαλκευμένα ἱστορικὰ στοιχεῖα, εἶναι ἀπόλυτα ἀκριβής. Στὸ σημεῖο αὐτὸ συνάδει καὶ ἡ ὑπενθύμιση τῆς ἐπιστολῆς τῶν 373 ἀκαδημαϊκῶν ἐγνωσμένου κύρους ἀνὰ τὸν κόσμο πρὸς τὸν τότε πρόεδρο τῶν ΗΠΑ, Μπαρὰκ Ὀμπάμα, οἱ ὁποῖοι ἔκαναν λόγο γιὰ ἱστορικὴ ἀταξία καὶ τοῦ ἐπισήμαναν ὅτι οἱ Σκοπιανοὶ διεκδικοῦν τὸ ὄνομα γιὰ νὰ σφετεριστοῦν τὴν Ἱστορία καὶ τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο καὶ ὅτι αὐτὸ ἐγκυμονεῖ σοβαρότατους κινδύνους. Θεωρῶ ὅτι ἂν θέλουμε μὲ μία φράση νὰ δώσουμε τὴ διάσταση τῶν πραγμάτων, αὐτὴ δὲν θὰ ἦταν ἄλλη ἀπὸ τὴ δικανικὴ κρίση ὅτι οὐδεὶς πολιτισμένος λαὸς μπορεῖ νὰ ἀνεχθεῖ τὴν πλαστογράφηση τῆς Ἱστορίας του».
Πηγή: protothema.gr (ἀπὸ «Ἐλεύθερος Τύπος»)
Ἀναδημοσίευση ἀπό: Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία