Ἕνας μελλοντικός «προοδευτικός» ἀντιπροσφυγισμός

Μελλοντικὰ οἱ σοβαρώτεροι πολέμιοι τοῦ Ἰσλαμισμοῦ θὰ εἶναι οἱ ποικίλοι ἐκπρόσωποι τοῦ πολιτικὰ ὀρθοῦ ποὺ, ἄν κάποιος μελετήσει τὶς πολύβουες θεωρητικὲς τους ἀπόψεις, ἀσφαλῶς θὰ κινδυνεύσει νὰ πάθει κατατονικὴ ἐμβροντησία. Διότι τὸ Ἰσλάμ δὲν ἔρχεται (μὲ ὅποιον τρόπο κι ἄν ἔρχεται) στὸν εὐρωπαϊκό χῶρο ἤ στὸ χῶρο τῶν ΗΠΑ, τοῦ Καναδᾶ καὶ τῆς Αὐστραλίας μόνο μὲ τοὺς πιστοὺς καὶ τὰ πετρελαιοδολλάριά του, εἰσέρχεται καὶ μὲ τὴν κουλτούρα του, ποὺ εἶναι ἄντικρυς ἀντίθετη πρὸς τὰ ὅσα πρεσβεύουν οἱ ποικιλώνυμοι ἐκπρόσωποι τοῦ πολιτικοῦ ὀρθοῦ. Ἤ, γιὰ ν’ ἀκριβολογοῦμε, τοῦ «μπατεσκυλοαλετισμοῦ». Νέες φρενοβλαβεῖς θεωρίες εἰσβάλλουν ἀπὸ παντοῦ καὶ καὶ δὲν μένουν στὸ ἐπίπεδο τῶν συζητήσεων ἀλλὰ θεσμοθετοῦνται καὶ μεθοδικὰ εἰσάγονται ὑπό μορφὴ συστηματικῆς διδασκαλίας –ἐπιχορηγούμενης ἀπὸ τὰ περιβόητα ΕΣΠΑ– στὰ σχολεῖα μας. Ἔτσι σὲ μικρὸ χρονικὸ διάστημα –πιθανῶς καὶ προτοῦ δημοσιευθεῖ τὸ κείμενο αὐτὸ– τὰ παιδιὰ καὶ τὰ ἐγγόνια μας θὰ διδάσκονται τοὺς «ἔμφυλους ρόλους», ἐνῶ ἡ δύστυχη «Ἀντιγόνη» θὰ ἀντιμετωπίζει νέον ἐνταφιασμὸ ἀπὂ τοῦ Κρέοντος τῆς Νέας Ἐποχῆς, μιᾶς ἀναπαραγωγῆς δηλαδὴ τῶν Σοδόμων καὶ τῶν Γομόρρων.

Κι ἐνῶ στὸν λεγόμενο Δυτικό Κόσμο βάλθηκαν οἱ φωστῆρες τοῦ πνεύματος νὰ μὴν ἀφήνουν τίποτε ὄρθιο, νὰ ξηλώσουν ἀρχὲς καὶ ἀξίες ποὺ κράτησαν θρησκευτικὰ καὶ ἐθνικὰ βάθρα, νὰ διαλύσουν τὴν οἰκογένεια, τὸ σχολεῖο, τὴν ἐκκλησία, νὰ ἐπιβάλουν σὰν ἀρχὴ τὴν ἀναρχία, νὰ καθιερώσουν σὰν θρησκευτικό δόγμα τὸ «ὅλα ἐπιτρέπονται» καὶ νὰ ρευστοποιήσουν τὰ πάντα, ἀντίθετα ὁ κόσμος τοῦ Ἰσλάμ μένει συμπαγής στὶς ἀρχἐς καὶ στὰ «πιστεύω» του. Σήμερα ὁ κόσμος αὐτὸς δὲν ἐγκαταβιώνει στὶς παλαιὲς ἐστίες του. Γιἀ λόγους ποὺ ἔχουμε ἐξηγήσει σὲ προηγούμενα ἄρθρα, ἔχει διασπαρεῖ σὲ ὅλη τὴ γῆ, φυσικὰ καὶ στὸν δικό μας χριστιανικό –ἀλλ’ ἀντίχριστο– κόσμο. Ὅσο κι ἄν τὸ περιοδικό National Geographic μπορεῖ νὰ διασημοποίησε μιὰ ἐννεάχρονη «τρανσέξουαλ» ἀπὸ τὸ Ἀφγανιστὰν ποὺ, ἐνῶ γεννήθηκε ἀγοράκι, μεταμορφώθηκε σ’ ἕνα πανέμορφο (ὅπως δείχνει τὸ ἐξώφυλλο) κοριτσάκι, μπορεῖ στὴ μέση τοῦ ἐξωφύλλου νὰ δεσπόζει ἡ ἐπιγραφὴ «Gender Revolution (=Ἐπανάσταση τῶν φύλων), ἀλλὰ στὸν κόσμο τοῦ Ἰσλάμ μπορεῖ νὰ γίνονται λογιῶν-λογιῶν ἐπαναστάσεις ἀλλὰ μόνο ἐπανάσταση τῶν φύλων δὲν πρόκειται νὰ γίνει, ὅσο κι ἄν κάποιοι ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτὸ, ὅπως ὁ πατέρας τῆς 9χρονης Ἐΐβερυ, δέχεται νὰ χρησιμοποιηθεῖ τὸ παιδί του σὰν ἐπιστημονικό πειραματόζωο. Ὅσο, λοιπόν, ὁ δυτικός –κατ’ ἐπίφασιν χριστιανικός– κόσμος θὰ διαλύεται ἠθικὰ καὶ πνευματικὰ, τόσον ὁ μουσουλμανικός θὰ συσφίγγεται γύρω ἀπὸ τοὺς στύλους τῆς θρησκείας τους. Ἐμεῖς θὰ ἀνατρέφουμε σκυλιά, αὐτοὶ θὰ ἀνατρέφουνε παιδιά. Καὶ ὅλα αὐτὰ μέσα στὸ σφικτὸ κόσμο τῆς οἰκογένειας, ὅπου ἰσχύουν οἱ πιὸ αὐστηροὶ κανόνες συμπεριφορᾶς. Τολμᾶ παιδί ν’ ἀσεβήσει στὸν παπποῦ καὶ στὴ γιαγιὰ καὶ νὰ μὴ τοὺς φιλήσει τὸ χέρι;

Αὐτὴ ἡ προσήλωση, μὲ τὴν πιὸ αὐστηρή μορφή, πρὸς τὶς θρησκευτικὲς καὶ οἰκογενειακὲς ἀρχὲς, ποὺ παρατηρεῖται σήμερα καὶ, ἴσως αὔριο περισσότερο, στὶς μάζες τῶν μουσουλμάνων ποὺ εἰσέδυσαν στὸν θαυμαστὸ, ὡραῖο κόσμο μας, ἀσφαλῶς μελλοντικὰ θὰ διεγείρει τὸ μένος τῶν ἱεροκηρύκων –παντὸς γένους– τοῦ προοδευτισμοῦ. Τόσον οἱ ἱερεῖς, ὅσο καὶ οἱ ἱέρειες (ἄν ἀκόμη ὑπάρχουν γένη) θὰ στραφοῦν κατὰ τῶν ὀπισθοδρομικῶν μουσουλμάνων. Καὶ πολύ περισσότερο κατὰ τῶν γυναικῶν, ἐπειδὴ –τάχα μου αὐτὲς– ἀνέχονται καὶ περισσότερο ἀποδέχονται τὸν οἰκογενειακό καὶ θρησκευτικό ζυγό. Κυματοθραύστες μελλοντικά στὸ κῦμα τοῦ προοδευ­τισμοῦ, δὲν θὰ εἶναι πλέον ὁ ἐκφυλισμένος δυτικός ἄνθρωπος ἀλλὰ ὁ ἄνθρωπος τῆς Ἀνατολῆς, ὅσο κι ἄν δυτικοποιηθεῖ. Ἄς μὴν ἐκπλαγοῦν ὅσοι θὰ περάσουν τὸν κάβο τῆς δεύτερης δεκαετίας τοῦ αἰώνα μας, ἄν θὰ δοῦν τοὺς νῦν ὑπέρμαχους τῶν προσφύγων νὰ γίνονται μανιώδεις ἐχθροί τους, ἐπειδὴ τόσον αὐτοί, ὅσο καὶ οἱ ἀπόγονοί τους, ποὺ συνεχῶς θὰ αὐξάνονται, δὲν θὰ ἐννοοῦν νὰ συνοδοιπορήσουν στὴν ὁδὸ ἑνὸς ἠθικοῦ χάους. Κι ἐνῶ κάποιοι «συντηρητικοὶ», θὰ γίνονται ὑπερασπιστὲς τῶν μουσουλμάνων στὸ δικαίωμὰ τους νὰ μένουν μουσουλμάνοι, οἱ «προοδευτικοὶ» θὰ ἐπεξεργάζονται σχέδια καταστροφῆς. Δὲν ἐκπλήττομαι. Ὁ Τσώρτσιλ προφητικὰ εἶχε πεῖ: «Οἱ φασίστες τοῦ μέλλοντος θὰ εἶναι οἱ “ἀντιφασίστες” τοῦ σήμερα»!

Πηγή: Σαράντος Ι. Καργάκος