Γιατί αποφασίστηκαν οι εκλογές;
Υπάρχει ένα παράδοξο σχετικά με τις σημερινές βουλευτικές εκλογές: Μία πρώτη ανάγνωση των όσων προηγήθηκαν, από την Ευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη (Σύνοδο) Κορυφής του Ιουνίου εώς σήμερα, δείχνει πως η άθλια κυβέρνηση Τσίπρα δεν είχε κανένα λόγο να προχωρήσει σε αυτή την κίνηση: Μπορούσε απλούστατα να παραιτηθεί και, μετά τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ να συγκυβερνήσει με το πλήθος προθύμων στην προηγούμενη βουλή.
Σε δεύτερη ανάγνωση όμως, διαφαίνεται πως το «κλειδί» της προκηρύξεως αυτών των εκλογών, είναι η μεταφορά των 50 εδρών του πρώτου κόμματος από τον ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ (ειρήσθω εν παρόδω, αυτό το βαθύτατα αντιδημοκρατικό νομοθέτημα είναι προϊόν της εργασίας του σημερινού προέδρου της «δημοκρατίας»).
Η πολιτική καρικατούρα της οποίας επί μνημονίων ηγήθηκε ο Σαμαράς, «νομιμοποιείται» στα μάτια των οπαδών της για την άσκηση αυταρχισμού, σε αντίθεση με την πολιτική καρικατούρα στην οποία ηγείται ο Τσίπρας (βλέπε ΕΡΤ, Σκουριές κλπ). «Νομιμοποίηση» εν προκειμένω, σημαίνει ευρύτερη νοητική καταστολή κατά του πληθυσμού. Ως εκ τούτου, μία κυβέρνηση η οποία στηρίζεται σε «αυταρχική» κοινοβουλευτική πλειονοψηφία, διευκολύνεται περισσότερο να ασκήσει αυταρχισμό απ’ ότι μία κυβέρνηση «αριστερή». Και ο αυταρχισμός είναι απαραίτητος στην εποχή των μνημονίων, όπως είναι και το κουρέλιασμα του Συντάγματος, το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας, η αποσύνθεση της κρατικής κοινωνικής πρόνοιας κλπ. Συμπεραίνω λοιπόν πως το διακύβευμα αυτών των εκλογών, είναι η «νομιμοποίηση» της αυξήσεως της καταστολής που θα συνοδεύσει την εφαρμογή του μνημονίου της «πρώτης φοράς αριστερά» κυβερνήσεως.
«Νομιμοποίηση» επερχόμενου αυταρχισμού λοιπόν. Υποθέτω μάλιστα, πως στο πλαίσιο αυτής της «νομιμοποιήσεως» επιλέχθηκαν να ηγηθούν της Λ.Α.Ε. πρόσωπα τόσο αποκρουστικά – προκειμένου δλδ. να κρατηθούν χαμηλά και να διαπασθούν προς αποχή και ανύπαρκτα κομματίδια, τα ποσοστά όσων επιχειρούν να οικειοποιηθούν πολιτικά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου.
Όλα αυτά είναι πέρα από τα θλιβερά πρόσωπα που διεκδικούν τις ψήφους μας στις σημερινές εκλογές. Η βουλή των Ελλήνων, από το 2010 εώς σήμερα, είναι βουλή κατοχική και αναδεικνύει κατοχικές κυβερνήσεις, δηλαδή ασήμαντες κυβερνήσεις και ασήμαντα πολιτικά πρόσωπα. Τη δουλειά τους θα μπορούσε να την κάνει πλήθος ανθρώπων και πολύ μεγάλο πλήθος ανθρώπων θα απoδεχόταν την ιστορική «ρετσινιά» της Εσχάτης Προδοσίας με αντάλλαγμα τα λεφτά και τα προνόμια των βουλευτικών και κυβερνητικών αξιωμάτων. Αυτή είναι μία διαχρονική ιστορική πραγματικότητα που δεν αφορά μόνο στους Έλληνες, αφορά όλα τα έθνη του κόσμου: Προδότες βρίσκονται παντoύ, πάντοτε και σε αφθονία.
Πετροβούβαλος/Αβέρωφ
(Το παρόν άρθρο είναι αποτέλεσμα παράλληλων σκέψεων που με βασάνιζαν τη νύχτα, ενώ έκανα κάτι άλλο. Παρακαλώ συγχωρέστε τις όποιες ανακολουθίες, συντακτικά λάθη κλπ).
Σχετική ανάρτηση στον Αβέρωφ: Εκλογές; Μόνο αν το αποφασίσουν οι επικυρίαρχοι
Eικόνα: «H γέφυρα του Αγίου Gothard», έργο του Joseph Mallord William Turner από τη Wiki
