«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Σταμάτης Σουφλέρης Α ΜΕΡΟΣ Πόσα μπορούν να μας ενώνουν; Πολλά; Λίγα; Ένα, δύο; Μια ιδέα ναι, μια ιδεολογία ποτέ όλους. Η ιδέα μπορεί, μόνο αν έχει έρεισμα στους αιώνες και στην πραγματικότητα, έχει σμιλευτεί...
Κάτι μεγαλοπρεπῶς μαῦρον· φέσι ὡς κόκκινον καλπάκι· μουστάκι εὐθύ, σκληρόν, ὡς ἀπὸ ὀρείχαλκον· μαλλιὰ ἀπ' ἐδῶ κι ἀπ' ἐκεῖ χυτὰ εἰς τοὺς ὤμους· ἡ ρουμελιώτικη τραχύτης εἰς ὅλην την τὴν ἔκτασιν· κάτι τι ἀρχαγγελικόν,...
Ἀπὸ τὴν πέτρα ἕνας ἀνθὸς ἄχρονος. Καὶ προβάλλει μέσα στὸ χρόνο, κ' εἶν' ὁ ἀνθὸς ἡ εἰκόνα σου, Κρυστάλλη! Γυρεύει τὴ φλογέρα σου γιὰ νὰ μᾶς ξαναμπάσῃ στὴν Ἤπειρο, στῆς λεβεντιᾶς τὴ βρυσομάννα πλάση....
Νικόλαος Πετιμεζᾶς-Λαύρας Κάτι γίνεται μέσα εἰς τὴν ψυχήν μας καὶ τὰ εὐγενικὰ αἰσθήματα δὲν κοιμήθηκαν, καθὼς ἐκ πρώτης ὄψεως φαίνεται• καὶ αὐτὸ εἶνε ἀρκετὰ παρήγορον δι’ ὅλους μας. Ἡ μία μετὰ τὴν ἄλλην ἑορτάζονται...
Τό ΄21, ἧταν ἀκόμη πάρα πολύ κοντά. Οἱ Ἕλληνες τῶν χρόνων 1840 - 1880, νιώθαν γύρω τους τήν πύρινη ἀνάσα του. Στήν ἀκοή τους, σφύριζαν ἀκόμα τά βόλια τοῦ Μεγάλου Ἀγώνα. Καί οἱ ποιητές,...
Τὶς χειμωνιάτικες μέρες σὰν ἐτοῦτη πού γράφω δὲν ξέρω πὼς ἀλλὰ κάτι ὁδηγεῖ τὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιά μου νὰ γράψει, νὰ καταγράψει καὶ νὰ χαράξει ἐπάνω στὸ χαρτί. Εἶναι φορὲς σὰν ἐτοῦτη πού...
(Ἀπόσπασμα ἐκ τοῦ εἰς τὴν ἑκατονταἐτηρίδα τῆς ἐξόδου ἐκφωνηθέντος ἐν τῷ Πανεπιστημίῳ λόγου) Σωκράτους Κουγέα ...Τὸ Μεσολόγγι καίεται τώρα πέρα ὡς πέρα. Ἀλλ’ ἡ πυρὰ αὐτὴ δὲν εἶναι πυρὰ τοῦ θανάτου καὶ τοῦ ὀλέθρου...
...Ὁρῶσιν αἴφνης κατὰ γωνίαν ἱστάμενον ἀνδρὸς πάλαι τεθνεῶτος λείψανον ὁλόκληρον καὶ τὸ πᾶν ὁλομελές, γυμνὸν ἐκ πόδας ἐκ κεφαλῆς. Εἶχε δὲ καὶ ἐπὶ στόματος καλάμην ποιμενικῆς σύριγγος, εἰς χλεύην τινῶν οὕτω ποιησάντων, οἷς ἔμελλε...
