Γιατί τὰ τάλαρα τὰ λένε τάλαρα (Ἀνδρέας Λασκαρᾶτος)
Α’ ΟΝΤΙΣ ἔπλασε ὁ Θειὸς τὴν Οἰκουμένη, τὸ Ληξοῦρι, καὶ τόσους ἄλλους τόπους, εἶπε στὸ νοῦ του: Ἆ! τώρα δὲ μοῦ μένει πάρι νὰ πλάσω, γέ μου, καὶ τσ᾽ ἀθρώπους». Κ᾽ ἐκεῖ ποῦ κράταε...
Γραμματεία
Σελήνη (Γιῶργος Σαραντάρης)
Ἀπὸ ἕνα θαῦμα Ἀπὸ ἕνα πρόσωπο πρωίας Παίρνεται ὁ θυμός μου Σελήνη ἀθρόα παρουσία Ἑλένη ἡ καμπύλη τοῦ κόσμου M᾿ ἐβένινη σημασία Ἡ πύλη ἀνοίγει στὸν ξένο Στ᾿ ἀγέρι T᾿ ἀλέτρι ὀργώνει τὸν κάμπο...
Τὸ Καλοκαῖρι (Φλόρα Μυράμπελη) - Καλό μῆνα!
'Σ τοῦ λαμπεροῦ Καλοκαιριοῦ τὴν ἁπλωμένη λαῦρα Καίει τὰ διάφανα φτερὰ ἡ παιχνιδιάρα ἡ Αὔρα· Ὁ τσίτσικας παραλαλεῖ κρυμμένος μέσ' 'ς τὰ φύλλα, Εἶνε τὰ ρόδα λιγοστὰ καὶ περισσὰ τὰ μῆλα. Ὅλη τὴν κτίσι...
Ἡ Πίστη (Γεώργιος Δροσίνης)
Δέν ἔχεις Πίστη, ὅταν τά στάχυα σου προσμένεις νά γενοῦν σιτάρι, κι ἀπ’ τ’ ἄκαρπο δεντρί πού κέντρωσες, προσμένεις καρπερό βλαστάρι. Πίστη ἔχεις, ὅταν ἀπ’ τό χέρσωμα κι ἀπ’ τ’ ἀστραποκαμένα ξύλα προσμένεις τούς...
Ὁ Γκρεμιστὴς (Κωστὴς Παλαμᾶς)
Ἀκοῦστε. Ἐγὼ εἶμαι ὁ γκρεμιστής, γιατί εἶμ᾿ ἐγὼ κι ὁ κτίστης, ὁ διαλεχτὸς τῆς ἄρνησης κι ὁ ἀκριβογιὸς τῆς πίστης. Καὶ θέλει καὶ τὸ γκρέμισμα νοῦ καὶ καρδιὰ καὶ χέρι. Στοῦ μίσους τὰ μεσάνυχτα...
"Ἡ Εὐρώπη εἶναι ἡ δοκιμαστικὴ πέτρα γιὰ κάθε ἕναν ἀπό μας: ἢ θὰ γίνει πίθηκος ξενόδουλος ἢ θὰ καταλάβει πόσο ψεύτικα εἶναι τὰ φανταχτερὰ στολίδια της"
Τοῦ Φώτη Κόντογλου Σιγὰ-σιγά, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβουμε, οἱ αἱρετικοὶ πληθαίνουνε μέσα στὴν Ἐκκλησία μας, παρεκτὸς τοὺς ἀπ' ἔξω. Οἱ ἀπ' ἔξω αἱρετικοὶ εἶναι φανεροί. Ἐδῶ θὰ μιλήσω γιὰ τοὺς κρυφοὺς αἱρετικούς, τοὺς κρυφοδαγκανιάρηδες...
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος (Τάσος Λειβαδίτης)
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο. Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ' τις φωνές το...
27 Iουνίου 1906, 2 μ.μ. (Κ. Π. Καβάφης)
Σαν το ’φεραν οι Xριστιανοί να το κρεμάσουν το δεκαεφτά χρονώ αθώο παιδί, η μάνα του που στην κρεμάλα εκεί κοντά σέρνονταν και χτυπιούνταν μες στα χώματα κάτω απ’ τον μεσημεριανό, τον άγριον ήλιο,...
