Ἐπίλογος (Φυσάει)
Ἦταν ἕνας νέος ὠχρός. Καθόταν στὸ πεζοδρόμιο. Χειμῶνας, κρύωνε. Τί περιμένεις; τοῦ λέω. Τὸν ἄλλον αἰῶνα, μοῦ λέει. Ποῦ νὰ πάω Ὅσο γιὰ μένα, ἔμεινα πάντα ἕνας πλανόδιος πωλητὴς ἀλλοτινῶν πραγμάτων, ἀλλά… ἀλλὰ ποιὸς...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Ἦταν ἕνας νέος ὠχρός. Καθόταν στὸ πεζοδρόμιο. Χειμῶνας, κρύωνε. Τί περιμένεις; τοῦ λέω. Τὸν ἄλλον αἰῶνα, μοῦ λέει. Ποῦ νὰ πάω Ὅσο γιὰ μένα, ἔμεινα πάντα ἕνας πλανόδιος πωλητὴς ἀλλοτινῶν πραγμάτων, ἀλλά… ἀλλὰ ποιὸς...
Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου Στοὺς πεσόντες κατὰ τὸν ἑλληνο – ιταλικὸ πόλεμο τοῦ 1940 – 41 συγκαταλέγεται ὁ Γιῶργος Σαραντάρης, ὁ σημαντικὸς αὐτὸς ποιητὴς καὶ στοχαστὴς τῆς δεκαετίας τοῦ 1930. Δὲν πέθανε στὰ βουνὰ...
Ἐμπρός! Ὁλόρθοι, ἀτράνταχτοι· μαυρίλα, ἀστροπελέκι, νὰ τὸ σπαθὶ γοργάστραψε, καὶ νὰ ἡ βροντὴ ντουφέκι! Στὴν Πίνδο ἀπ' τὸν Ταΰγετο καὶ στὰ Βαλκάνια ὣς πέρα κι ἕνας ὁ νοῦς: Ἐ μ π ρ ό ς...
Άγγελου Βλάχου Πίνδος, Μόροβα, Ιβάν, Κλεισούρα, Τεπελένι, ονόματα που αντηχούν σαν σάλπιγγες μέσ’ στην ψυχή μας, που φέρνουνε στο νου δόξες, ορμή, νίκες. Της Γρηάς το Μνήμα; Δεν ξυπνάει τίποτ’ απ’ αυτά. Είναι ένα...
Ὁ Προφήτης μὲ τὰ φλογοβόλα μάτια φεύγει χτυπῶντας τὸ ραβδί του στὶς κακοτοπιὲς τοῦ ἀπείρου· δὲ θὰ ξαναγυρίσει πιὰ γιὰ νὰ καταραστεῖ τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορα — αὐτὲς τὶς τόσο δικές του πολιτεῖες,...
Ὁ μοναχὸς Ἀνδρόνικος, ποὺ «ἀνεπαύθη ἐν Κυρίῳ», τὸν περασμένο μῆνα, δὲν εἶνε ἄλλος, παρὰ ὁ διηγηματογράφος καὶ ἀκαδημαϊκὸς Ἀλέξανδρος Μωραϊτίδης. Πρὶν ντυθεῖ τὸ «ἀγγελικὸν σχῆμα», ὑπῆρξε ἀναχωρητὴς μέσα στὴν πολυθόρυβη πρωτεύουσα. Σ' ἕνα ἀπόμερο...
Σιμά Σας μόνο, ἐκεῖ μονάχα πρέπει, στήν πιό ἀψηλή τοῦ μόχθου Σας κορφή πού τά ἔργα δέ χωρίζουν ἀπό τά Ἔπη, σά θἄμουνα στό πλάϊ Σας, ἀδελφοί, ἐκεῖ πού ἡ λόγχη καί τό πνέμμα...
Μπολιβάρ, ἕνα ἑλληνικό ποίημα ΦΑΣΜΑ ΘΗΣΕΩΣ ΕΝ ΟΠΛΟΙΣ ΚΑΘΟΡΑΝ, ΠΡΟ ΑΥΤΩΝ ΕΠΙ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΦΕΡΟΜΕΝΟΝ Le cuer d’un home vaut tout l’or d’un païs Γιὰ τοὺς μεγάλους, γιὰ τοὺς ἐλεύθερους, γιὰ τοὺς γενναίους, τοὺς...