ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ
Καὶ τὰ μάτια στὸ θάμπωμα ἀνοιχτά, καὶ τὰ μάτια σὰ σὲ ὅραμα χαμένα καὶ τὰ μάτια στὸ θάμπωμα πνιχτὰ τὰ καράβια κοιτάζουνε μακριά, τὰ καράβια σὰν ὅραμα χαμένα. Μιὰν αὐγή εἶχαν ἀφήσει τὴ στεριά,...
Ποίηση
ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Δόξα στὸ πνεῦμα τῶν ἀρχαίων, παγκόσμιον φωτὸς πηγήν· Δόξα στὸ ὅπλα ἡρώων νέων, ποὺ λύτρωσαν αὐτὴν τὴν γῆν. Μ' ἐκείνων τὴ χρυσῆ σοφία, μὲ τούτων τὴν ἁγία ὁρμή, Νέαν ἂς πλάσωμε ἱστορία γεμάτη δόξα...
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Καὶ μὲ πατεῖ κάθε ἀγριμιοῦ καὶ κάθε ἀνθρώπου φτέρνα, κ' εἶμαι μιὰ χώρα καὶ τὸ φῶς μὲ λούζει καὶ ἡ δροσιά, σμίγουν ἀταίριαστες φωνὲς ἀπάνου μου ἡ ταβέρνα πλάϊ πλάϊ κ' ἡ ἐκκλησιά. Εἴδωλα,...
Μεγαλυνάρι
Τ’ ὄνομά σου : ψωμί στό τραπέζι. Τ’ ὄνομά σου : νερό στήν πηγή. Τ’ ὄνομά σου : ἁγιόκλημα ἀναρριχώμενων ἄστρων. Τ’ ὄνομά σου : παράθυρο ἀνοιγμένο τή νύχτα στήν πρώτη τοῦ Μάη. Τ’...
Ὄχι λόγια χοντρὰ καὶ λόγια κούφια
Ὄχι λόγια χοντρὰ καὶ λόγια κούφια· μ' ὅλους καὶ μὲ κανένα δὲν ταιριάζουν. Ποῦθε κρατεῖ τοῦ κάθε ἀχρείου ἡ σκούφια κράχτ' το μὲ λόγια ποὺ νὰ ξεσκεπάζουν· πὲς τὴ ντροπὴ τοῦ τάδε καὶ τοῦ...
ΚΑΠΟΙΑ ΝΙΟΓΕΝΝΗΤΑ
Ὤ! τὰ ματάκια σας πρωτανοιχτὰ κάτου ἐδῶ στὴ ζωὴ πέστε μου ποιὸς μπορεῖ νὰ τ' ἀντικρύσῃ, νὰ τ' ἀντικρύσῃ δίχως νὰ συγκινηθῇ; Ποιὸς ἀπὸ μᾶς ποὺ ὅσα τοῦ κόσμου ἐμπρός μας δείχνονται, εἴτε μεγάλα,...
ΣΤΟΥΣ ΕΥΖΩΝΟΥΣ
*ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΣΟΝΕΤΑ* ΣΤΟΥΣ ΕΥΖΩΝΟΥΣ Ὄχι! δὲ φτάνουν τὰ φτερὰ Πινδαρικῶν παιάνων Στῆς ἀητορράχες, στῆς κορφὲς τῶν θεώρατων βουνῶν, Πάνω στὰ βάθη τῶν νεφῶν ψηλὰ τῶν γαλανῶν, Γιὰ νὰ σᾶς ψάλλω, ὦ Δυνατοὶ κι' ὦ...
