Ποίηση

0

Τὸ Ψωμί

Ἕνα τεράστιο καρβέλι, μία πελώρια φραντζόλα ζεστὸ ψωμί, εἶχε πέσει στὸ δρόμο ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἕνα παιδὶ μὲ πράσινο κοντὸ βρακάκι καὶ μὲ μαχαίρι ἔκοβε καὶ μοίραζε στὸν κόσμο γύρω, ὅμως καὶ μιά μικρή,...

0

Πρόσθεσις (Κωνσταντῖνος Π. Καβάφης)

Ἂν εὐτυχὴς ἢ δυστυχὴς εἶμαι δὲν ἐξετάζω, πλὴν ἕνα πρᾶγμα μὲ χαρὰν στὸ νοῦ μου πάντα βάζω: ποὺ στὴν μεγάλη πρόσθεση (τὴν πρόσθεσή των, ποὺ μισῶ), ποὺ ἒχει τόσους ἀριθμούς, δὲν εἶμ' ἐγὼ ἐκεῖ...

0

ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

Ἄς ἤμουν τὸ ὑπέρυθρο τῆς μεσιανῆς σου πύλης, ἂς ἤμουν... Νὰ μέτραγα τῶν προσκυνητῶν τὸ δάκρυ, πού 'ρχονται σιμά σου πᾶσαν ὥραν εὐλογημένα κύματα καὶ 'κεῖ ἀργοσβήνουν. Ἄς ἤμουν σ' ἓνα ξακουστὸ ψηφιδωτό σου...

0

ΑΙ ΔΥΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΙ

ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΑΓΓΕΛΘΕΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ ΕΝ ΤΩ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΩ ΣΥΛΛΟΓΩ «Ο ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ» ΥΠΟ ΑΧΙΛΕΩΣ ΠΑΡΑΣΧΟΥ Α΄ Ἀκόμα στὴν ἁγιὰ Σοφιὰ δὲ σβέστη τὸ κοντύλι. Ἀκόμα δὲν τὴν ἔσυρε ὁ Μουχαμέτης δοῦλα, Καὶ ψαλμωδι' ἀκούεται...

0

ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Τὸ ποίημα αὐτὸ τοῦ F. Mistral δημοσιεύτηκε τὸ 1848 στὸ ἐπαναστατικὸ φύλλο «Le Coq». Ὅταν στὰ Ἱεροσόλυμα λαὸς ἄγριος μανιωμένος «θάνατος ― ἔκραζε ― στὸ λαοπλάνο!» κ' ἔβριζε τὴ θυσία Σου τὴν πανύψηλη, Χριστέ...

Κοινή Μνήμη - Χρήστος Θ. Μποκόρος 0

ΕΠΙΤΥΜΒΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Α' Εἰς τὴν καθόλου Ἑλλάδα. Σκάψτε της μνῆμ' ἀτέλειωτο κι ὅσο τὸ χῶμα φθάνει, Κ' εἰς τὸ τάφο ρίξτε οὐρανοῦ τοῦ οὐρανοῦ τὸ δῶμα· Τοῦ Γαλαξία βάλτε της τ' ἀστέρια γιὰ στεφάνι, Τὸν ἥλιο...

0

ΡΕΚΒΙΕΜ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΥΤΗ

Θρηνῶ τὶς αἰθρίες ποὺ ναυάγησαν στὴν πάχνη τοῦ θανάτου. Τὰ δοξαστικὰ τῶν πλασμάτων Ποὺ ἐσίγησαν στὸ δέος ἄναστρης κι ἀσέληνης νύχτας. Καὶ δέομαι: Στοῦ ὀρφανεμένου Ἀρχιπέλαγου τὸ ἀγνάντεμα Τὴ θεία τοῦ Θαβὼρ λάμψη βιώνοντας...