Ποίηση
΄Ελα σαν αυγουστιάτικο μελτέμι…
΄Ελα σαν αυγουστιάτικο μελτέμι… να χαϊδέψης το κατώφλι μας. Η φωνή μας σε περιμένει… Περιδιάβασε ανάμεσα στις τύψεις μας. ΄Εχει μια λύπη η δέησή μας, από έναν παιδικό καιρό, που ξανάνθισε… Κατέβα από τους...
Ὁ κόλακας κι ὁ ψεύτης χαλασμοί σου...
Ὁ κόλακας κι ὁ ψεύτης χαλασμοί σου, τῆς ἁμαρτίας πατρίδα, ἄμυαλη Μάννα, τοῦ κόσμου εἶσαι τὸ σκύβαλο· ἀπελπίσου! Σὲ λιώσανε τὰ χάϊδια τὰ λαοπλάνα στοῦ κόλακα τὰ χέρια καὶ στοῦ ψεύτη· χτυπῆστε τὴ νεκρώσιμη...
Λιόφυτα λιωτὰ σὲ Ἰούλιο...
Λιόφυτα λιωτὰ σὲ Ἰούλιο καὶ στριγκὴ μάγγανου ἤχησις Λάχεσιν ἔχει τὸ νόημα τοῦ φωτὸς ἐκνοεμβρίσει. Ὀδυσσέας Ἐλύτης Πηγή: ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ - Ἐκ τοῦ πλησίον, ΙΚΑΡΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ Ἑλλήνων Φῶς Φωτογραφία: wikiart
Φιλόδημος: «Θα σε κάψει»
Το εύγλωττο βλέμμα της Ξανθίππης, της φωνής η μελωδία, το άγγιγμα της κιθάρας κι η ύπουλη μικρή φωτιά της, ψυχή μου, θα σε κάψει· μη ρωτάς πώς, πότε ή ποια η αιτία· θα μάθεις...
Μὲ τὴν προϋπόθεση ὅτι καὶ οἱ ἔννοιες ἔχουν τὴ δική τους ὕλη...
Μὲ τὴν προϋπόθεση ὅτι καὶ οἱ ἔννοιες ἔχουν τὴ δική τους ὕλη θὰ 'ταν ἐπίτευγμα μέγα νὰ φτάσει κανεὶς ὣς τὸ Ἀγαθὸν καὶ νὰ ἐπιτύχει τὴ διάσπαση τοῦ ἀτόμου του. Ὀδυσσέας Ἐλύτης Πηγή: ΟΔΥΣΣΕΑΣ...
Γῆς ὀρφανὴ
Γῆς ὀρφανὴ Εἰς τῆς καρδιᾶς τὸ πύρωμα, περπατώντας μὲ δροσούλα, ἐσυνάντησα μίαν κόρη, ὅμοιαν μὲ τὴν αὐγούλα. Τραγουδοῦσε εἰς τὸν δρόμο, κι ἔλεγε γιὰ τὴν ζωήν, πὼς τὴν ξέχασεν ὁ κόσμος, πὼς δὲν ἄκουε...
Οἱ βωμοὶ συντριμμένοι...
Οἱ βωμοὶ συντριμμένοι, καὶ σβυσμένα τὸ πολυκάντηλα ὅλα τῆς λατρείας. Οὔτ' ἡ Ἀθηνᾶ, πολεμικὴ παρθένα, καὶ μήτε ἡ εὐλογία τῆς Παναγίας. Σ' ἀρχαῖα καὶ νέα, παλάτια καὶ ρημάδια, τ' ἄδειο παντοῦ· τὸ κρύο τῆς...
