Μπολιβάρ (Νίκος Ἐγγονόπουλος)
Μπολιβάρ, ἕνα ἑλληνικό ποίημα ΦΑΣΜΑ ΘΗΣΕΩΣ ΕΝ ΟΠΛΟΙΣ ΚΑΘΟΡΑΝ, ΠΡΟ ΑΥΤΩΝ ΕΠΙ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΦΕΡΟΜΕΝΟΝ Le cuer d’un home vaut tout l’or d’un païs Γιὰ τοὺς μεγάλους, γιὰ τοὺς ἐλεύθερους, γιὰ τοὺς γενναίους, τοὺς...
Ποίηση
Οξώπετρα ή ελεγεία του απορριμμένου λίθου
Χρήστος Γιανναράς Η ποίηση δεν σχολιάζεται. Δικαιούμαι, ωστόσο, να υπομνηματίζω την ελπίδα. Έλληνας εγώ, σε έτος απολωλός 1992. Και κουβαλώ αυτό το όνομα βαθειά πληγή επώδυνη. Σε ζαλιστικούς δαιδάλους πολυμήχανης ευτέλειας, διορυγές τρωκτικών στον...
Οἱ τοῖχοι, λέν, ἔχουν αὐτιὰ...
Οἱ τοῖχοι, λέν, ἔχουν αὐτιὰ — μὰ οἱ ψίθυροι ζοῦν καὶ πεθαίνουν καὶ στὰ φύλλα. Ἀνδρέας Ἐμπειρίκος Πηγή: Ἐνδοχώρα (1934-1937), Ἐκδόσεις ΑΓΡΑ Ο ΠΛΟΚΑΜΟΣ ΤΗΣ ΑΛΤΑΜΙΡΑΣ (1936-1937) Ἑλλήνων Φῶς
ΟΙ ΑΠΟΔΗΜΗΤΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ
Ἄρχισε ψύχρα. Τὸ γύρισε ὁ καιρὸς σὲ ἀναχώρηση. Ἡ πρώτη μέρα τοῦ Σεπτέμβρη ξοδεύτηκε σὲ κάποια ὑδρορροή. Ὡς χθὲς ἀκόμα ὅλα ἔρχονταν. Ζέστες, ἡ διάθεση γιὰ φῶς, λόγια, πουλιά, πλαστογραφία ζωῆς. Γονιμοποιοῦνταν κάθε βράδυ...
΄Ελα σαν αυγουστιάτικο μελτέμι…
΄Ελα σαν αυγουστιάτικο μελτέμι… να χαϊδέψης το κατώφλι μας. Η φωνή μας σε περιμένει… Περιδιάβασε ανάμεσα στις τύψεις μας. ΄Εχει μια λύπη η δέησή μας, από έναν παιδικό καιρό, που ξανάνθισε… Κατέβα από τους...
Ὁ κόλακας κι ὁ ψεύτης χαλασμοί σου...
Ὁ κόλακας κι ὁ ψεύτης χαλασμοί σου, τῆς ἁμαρτίας πατρίδα, ἄμυαλη Μάννα, τοῦ κόσμου εἶσαι τὸ σκύβαλο· ἀπελπίσου! Σὲ λιώσανε τὰ χάϊδια τὰ λαοπλάνα στοῦ κόλακα τὰ χέρια καὶ στοῦ ψεύτη· χτυπῆστε τὴ νεκρώσιμη...
