Ποίηση

0

ΑΛΛΟΤΕ Η ΘΑΛΑΣΣΑ

Ἄλλοτε ἡ θάλασσα μᾶς εἶχε σηκώσει στὰ φτερά της Μαζί της κατεβαίναμε στὸν ὕπνο Μαζί της ψαρεύαμε τὰ πουλιὰ στὸν ἀγέρα Τὶς ἡμέρες κολυμπούσαμε μέσα στὶς φωνὲς καὶ τὰ χρώματα Τὰ βράδυα ξαπλώναμε κάτω...

0

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ

Ἀπό χαλκόν ἤ βράχο Πεντελίσιο, Τό ἀθάνατο εἴδωλό σου δέ θά στήσω· Μ' ἀπό κυπαρισσόξυλο κολώνα Γιά νά εὐωδάει τό ἔργο μου στόν αἰώνα! Καί στό λόφον, ὁπ' ὤχει ὀμια κορώνα Τό κάστρο τό...

0

KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ

Κύριε σού έφερα το πρόσφορο ζεστή ακόμα η σάρξ με σφραγίδα εδώ το χαρτονόμισμα να δώσεις κάτι στο κερί που σου διαβάζει οδυρμούς εν περιλήψει κι εδώ είναι το χαρτί με των ψυχών τα...

0

Ρε Αλέξης [ποίημα]

ΡΕ ΑΛΕΞΗΣ Τον Ρε Αλέξη[i] δεν τον γνωρίζουνε πολλοί γι αυτόν λίγα θα βρεις για να διαβάσεις. Τον ξέρουν μόνο κάποιοι ιστορικοί κι όσοι ονειρεύονται επαναστάσεις. Ανδρέας Καπανδρέου (δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Άνευ, τχ. 58)...

Σφαγή τοῦ Διστόμου 0

Ἐπιμνημόσυνη γονυκλισία (Νικηφόρος Βρεττάκος)

Στοὺς ἐκτελεσμένους τοῦ Διστόμου Δὲν σᾶς ξεχάσαμε, Εἶναι ἡ καρδιὰ μας ἕνα εὐρὺ πεδίο ἀναστάσεως. Δὲν σᾶς ἀφήσαμε ἄνιφτους κι ἄντυτους, ὅλο αἵματα, τρύπες καὶ χώματα. Μάρτυς ὁ ἥλιος μας δὲν σᾶς ξεχάσαμε! Ἡ...

0

Βάφτιση στή διπλῆ κολυμβήθρα τοῦ αἰσθήματος καί τῆς φαντασίας

Στ΄ ἄνθη γελᾶς κι εἶσ΄ ὄμορφο χάσμα τοῦ βράχου μαῦρο Ἡ φύση ἀναγνωρίζοντας τόν ποιητικό νοῦ τοῦ Διονυσίου Σολωμοῦ τόν κάλεσε στό σοβαρό ἔργο τῆς ποιητικῆς. Ἐκεῖνος καλλιέργησε τό πνεῦμα της ἀπό τόν ἴδιο...

0

ΙΟΝΙΟ

Ἀφροδίσιος φλοῖσβος στὸ γιαλὸ ἤ Ποσειδώνιος κυκλοθυμισμὸς στὸν πόντο τὸ Ἰόνιο πάντα ἁρμονικὴ συνήχηση στὸ ἐρωτικὸ κάλεσμα τῆς Μούσας. Σύμμετροι καὶ οἱ ρυθμοὶ τῶν κυμάτων του στοβιλίζονται στὸ γλυκόφθογγο ἀπόηχο ἑνός μουσικοσυνθέτη πουνέντε σὰν...