Ποίηση

0

Σχῆμα (Τάκης Παπατσώνης)

Δὲν εἶναι φωτεινότερο πρᾶγμα ἀπὸ τὴν Ἀλήθεια· ψάχνεις μ' ἔρωτα καὶ μανία νὰ τήνε βρεῖς; εἶναι ἡ ἔρευνά σου σὰν τὴ Νύχτα καρποφόρα, ποὺ ἔχει ἀσφαλές, ὅτι θὰ σκάσει ὁ Ἥλιος πομπωδῶς· ἡ ἒρευνά...

0

Κλωστήριον νυκτερινῆς ἀνάπαυλας (Ἀνδρέας Ἐμπειρίκος)

Εἴμεθα ὅλοι ἐντός τοῦ μέλλοντός μας. Ὅταν τραγουδᾶμε τραγουδᾶμε ἐμπρός στοὺς ἐκφραστικούς πίνακες τῶν ζωγράφων ὅταν σκύβουμε ἐμπρός στὰ ἄχυρα μιᾶς καμμένης πόλεως ὅταν προσεταιριζόμεθα τὴν ψιχάλα τοῦ ρίγους εἴμεθα ὅλοι ἐντός τοῦ μέλλοντός...

0

Ὁ Δαίμων τῆς Πορνείας (Γιῶργος Σεφέρης)

«Nicosia e Famagosta per la lor bestia si lamenti e garra» PARADISO «ὡς γοιὸν ἠξεύρετε καὶ ὁ δαίμων τῆς πορνείας ὅλον τὸν κόσμον πλημμελᾶ τὸν ἐκόμπωσε τὸν ρήγαν καὶ ἔππεσεν εἰς ἁμαρτίαν» ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ...

0

Ὁ Ἐλεγκτὴς (Μίλτος Σαχτούρης)

Ἕνας μπαξὲς γεμᾶτος αἷμα εἶν' ὁ οὐρανὸς καὶ λίγο χιόνι ἔσφιξα τὰ σκοινιά μου πρέπει καὶ πάλι νὰ ἐλέγξω τ' ἀστέρια ἐγώ κληρονόμος πουλιῶν πρέπει ἔστω καὶ μὲ σπασμένα φτερά νὰ πετάω. Πηγή: Ελληνική...

0

Ὁ βράχος καὶ τὸ κῦμα (Ἀριστοτέλης Βαλαωρίτης)

«Μέριασε, βράχε, νὰ διαβῶ!» τὸ κῦμ' ἀνδρειωμένο λέγει στὴν πέτρα τοῦ γυαλοῦ, θολό, μελανιασμένο, μέριασε, μὲς στὰ στήθη μου, ποὖσαν νεκρὰ καὶ κρύα. μαῦρος βοριᾶς ἐφώλιασε καὶ μαύρη τρικυμία. Ἀφροὺς δὲν ἔχω γι' ἄρματα,...

0

Τὶ λοιπόν; (Γεώργιος Δροσίνης)

Τί λοιπόν; Τῆς ζωῆς μας τὸ σύνορο Θὰ τὸ δείχνει ἕνα ὀρθὸ κυπαρίσσι; Κι ἀπὸ ὅ,τι εἴδαμε, ἀκούσαμε, ἀγγίξαμε Τάφου γῆ θὰ μᾶς ἔχει χωρίσει; Ὅ,τι ἀγγίζουμε Ἀκοῦμε καὶ βλέπουμε Τοῦτο μόνο ζωή μας...