Ἡ πατρίδα (Γεώργιος Δροσίνης)
Γιὰ σᾶς τὰ νικητήρια τὰ χείλη μας ὑμνοῦν. Γ. Δροσίνης Ξένε, ποὺ μόνος κι ἔρημος σὲ κρῦες χῶρες τρέχεις, γιὰ πές μου πόθεν ἔρχεσαι, πατρίδα σου ποιὰν ἔχεις; -Τὴ μακρινὴ πατρίδα μου πάντα ποθῶ...
Ποίηση
Ο εφιάλτης της Περσεφόνης (Νίκος Γκάτσος)
Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο. Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης στου...
Ὁδοιπόρος (Παῦλος Νιρβάνας)
Δὲ θέλω ἐγὼ τριαντάφυλλα στὸν ἔρημό μου δρόμο, δέντρο δὲν θέλω νὰ σταθῶ, πηγὴ νὰ ξεδιψάσω. Ἐγὼ ἀνεβαίνω τὸ βουνό, μ᾿ ἕνα σταυρὸ στὸν ὦμο. Τοῦ φθινοπώρου ἂς ἁπλωθοῦν τὰ φύλλα, νὰ περάσω. (ἀπὸ...
Το χαμένο κέντρο
Ζήσιμος Λορεντζάτος “Όταν ο Σεφέρης δοκίμαζε, μια φορά, να μεταφράσει στα ελληνικά ορισμένα κομμάτια από τα Κουαρτέτα του Τ. S. Eliot (αρχίζοντας από τον τίτλο) διατυπωμένα, στο σπουδαιότερο μέρος τους, κατά την παράδοση της...
Ντρέπομαι γιὰ τὴ ζέστα μου καὶ γιὰ τὴν ἀνθρωπιά μου.
117 Στὴν ἀργατιά, στὴ χωριατιὰ τὸ χιόνι, ἡ γρίπη, ἡ πείνα, οἱ λύκοι, ποτάμια, πέλαγα, στεριές, ξολοθρεμὸς καὶ φρίκη, Χειμώνας ἄγριος. Κ' ἡ φωτιὰ, καλοκαιριὰ στὴν κάμαρά μου. Ντρέπομαι γιὰ τὴ ζέστα μου καὶ...
Ἐν φύσει πανεπιστήμη
Ἐν φύσει πανεπιστήμη Πέτρα "Πύρρα, Δευκαλίων τε Παρνασσοῦ καταβάντε δόμον ἔθεντο πρῶτον, ἄτερ δ΄ εὐνᾶς ὁμόδαμον κτισσάσθεν λίθινον γόνον λαοί δ΄ ὀνύμασθεν" (Πίνδαρος) Ζήτησε ο Δίας, μετά τον κατακλυσμό, να σωθεί το ζεύγος και...
Δεκέμβρης (Κωστῆς Παλαμᾶς) - Καλό μῆνα!
Ἡ μητεροῦλα στὸν κόρφο της κοιμίζει τὸ ἀκριβό της, τὸ μόνο της παιδί. Ἔξω μὲ χιόνια Δεκέμβρης τριγυρίζει, κι' αὐτὴ τὸ σφίγγει, καὶ σἄν νὰ τραγουδῇ. Σιγομιλάει μὲ γέλοιο καὶ τρεμούλα,- ἡ μητεροῦλα: Ἅγιε...
Ανδρείκελα (Κ.Γ. Καρυωτάκης)
Σα να μην ήρθαμε ποτέ σ' αυτήν εδώ τη γη, σα να μένουμε ακόμη στην ανυπαρξία. Σκοτάδι γύρω δίχως μια μαρμαρυγή. Άνθρωποι στων άλλων μόνο τη φαντασία. Από χαρτί πλασμένα κι από δισταγμό, ανδρείκελα,...
