Ποίηση

0

Θυμάμαι (μικρό ανακρεόντειο)

Θυμάμαι τότε, μια μέρα πριν θανατωθεί ο Δεκέμβρης από τις ίδιες του τις μέρες, μαζευτήκαμε πλήθος συμπότες, εγώ ακάλεστος, να πιούμε το κρασί της επόμενης χρονιάς και να σπάσουμε τις άφτιαχτες ακόμη των αγγείων...

0

Σὲ χώρα μακρινὴ...τώρα πορεύομαι (Ὀδυσσέας Ἐλύτης)

IZ' ΣΕ ΧΩΡΑ μακρινὴ καὶ ἀναμάρτητη τώρα πορεύομαι. Τώρα μ' ἀκολουθοῦν ἀνάλαφρα πλάσματα μὲ τοὺς ἰριδισμοὺς τοῦ πόλου στὰ μαλλιὰ καὶ τὸ πράο στὸ δέρμα χρυσάφισμα. Μὲς στὰ χόρτα προβαίνω, μὲ τὸ γόνατο πλώρη...

0

Χριστουγεννιάτικα ἀνθολογήματα

Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος «Πολλά δέ θέλει ὁ ἄνθρωπος νά ᾽ν᾽ ἥμερος νά ᾽ναι ἄκακος· λίγο φαΐ, λίγο κρασί, Χριστούγεννα κι Ἀνάσταση», εἶναι στίχοι τοῦ νομπελίστα μας ποιητῆ Ὀδυσσέα Ἐλύτη. Τά Χριστούγεννα, πράγματι,...

0

Οἱ δυὸ φτωχοί (Γεώργιος Δροσίνης)

'Σὲ μιὰ γωνιὰ περαστικὴ Γέρος φτωχὸς εἶχε καθίσει. Κόσμος, πολὺς περνᾷ ἀπὸ 'κεῖ, Καὶ ἴσως θὰ τὸν ἐλεήσῃ Καμμιὰ ψυχή, ποῦ ἔχει μάθει Νὰ συμπονῇ τὰ ξένα πάθη. 'Σὲ 'λίγο ὅλος προσοχὴ Ἔφερ' ἐκεῖ...

0

"Ὁ ἔρως ἠράσθη τῆς ψυχῆς, ἡ ἕνωσις αὐτῶν παρήγαγε τἠν ἀνθρωπότητα."

Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ Στήν Ἑλλάδα, ἕνα εὐαίσθητο παιδί μεγαλωμένο πλάι στή θάλασσα ἔχει τήν αἴσθηση τῆς ἀκοῆς τρισδιάστατη. Στή μιά πιάνει τούς ἀγέρηδες καί τόν παφλασμό τῶν κυμάτων, στή δεύτερη, τήν...

0

Η τελευταία ημέρα του Κώστα Βάρναλη (16/12/1974)

Γράφει ο Ηρακλής Κακαβάνης Ήταν Δευτέρα 16 Δεκέμβρη 1974 το απόγευμα, και το θέατρο «Αλίκη» είχε πλημμυρίσει μέσα κι έξω από κόσμο – τόσος κόσμος που ήταν αδύνατο να χωρέσει ακόμη και σε άλλο...

0

Ουαί υμίν τοις "εναρέτοις"...

του Γεράσιμου Γ. Γερολυμάτου Κρίμα δέσποτα! Κρίμα στα σεβάσμια λευκά σου γένια! Κάποιοι από τους «τέτοιους» που μας λες να φτύσουμε, αγαπούν τον Χριστό και ας παλεύουν σε όλη τους τη ζωή με τα...