Θεσσαλονίκη (Ἰωάννης Πολέμης)
Ἡ Σαλονίκη ποὺ ἔσβηνε μὲ τοῦ καιροῦ τὸ διάβα -καντήλι ποὺ τρεμόφωτο γιὰ λάδι λαχταρᾷ- ἀποβραδὶς κοιμήθηκε δυστυχισμένη, σκλάβα, καὶ τὴν αὐγούλα ξύπνησεν ἀρχόντισσα, κυρά. Τί νά 'βλεπε στὸν ὕπνο της, τί νά 'ταν...
Ποίηση
" ...μέ τίς ξόβεργες μπορεῖ νά πιάνεις πουλιά - δέν πιάνεις ποτέ το κελαηδητό τους. Χρειάζεται ἡ ἄλλη βέργα, τῆς μαγείας..."
Κι ὅμως ἀπό τό τί εἶναι στό τί μπορεῖ νά εἶναι περνᾶς μιά γέφυρα πού σέ πάει, οὔτε λίγο οὔτε πολύ, ἀπό τήν Κόλαση στόν Παράδεισο. Καί τό πιό παράξενο: ἕναν Παράδεισο φτιαγμένον ἀπό...
Θησαυρέ μας, αδαπάνητε
Άνεμος χωρίς όνομα, κρύβεται μέσα σου. Πνεύμα αιθερικό, γέννα απόλυτης αρμονίας, Νού και Ψυχής. Λάμψη ανέγγιχτων νοημάτων, αθέριστων εννοιών, λιχνίσματα σκέψεων κι αισθήσεων, που ανοίγουν δρόμους να σε συναντήσω. Μόνο οι "Τυχοδιώκτες Ονείρων" μπορούν...
Σοφοὶ δὲ προσιόντων (Κωνσταντῖνος Π. Καβάφης)
Θεοὶ μὲν γὰρ μελλόντων, ἄνθρωποι δὲ γιγνομένων, σοφοὶ δὲ προσιόντων αἰσθάνονται. ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ, ΤΑ ΕΣ ΤΟΝ ΤΥΑΝΕΑ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ, VIII, 7 Οἱ ἄνθρωποι γνωρίζουν τὰ γινόμενα. Τὰ μέλλοντα γνωρίζουν οἱ θεοί, πλήρεις καὶ μόνοι κάτοχοι πάντων...
Οἱ Καλόγεροι (Κωστῆς Παλαμᾶς)
Εἴμαστ᾿ οἱ ἄνεργοι καὶ οἱ ἄχαροι, καὶ τῆς ζωῆς εἴμαστ᾿ ἐμεῖς οἱ καταλαλητάδες, γιὰ νὰ πατᾶμε καὶ νὰ σβήνουμε εἴμαστε τὰ ὡραῖα καὶ τ᾿ ἀληθινά, τ᾿ ἄνθια καὶ τὶς λαμπάδες. Τὸν ἥλιο καὶ τὰ...
Στὸ ἄγαλμα τῆς ἐλευθερίας ποὺ φωτίζει τὸν κόσμο (Κ.Γ. Καρυωτάκης)
Λευτεριά, Λευτεριά, σχίζει, δαγκάνει τοὺς οὐρανοὺς τὸ στέμμα σου. Τὸ φῶς σου, χωρὶς νὰ καίει, τυφλώνει τὸ λαό σου. Πεταλοῦδες χρυσὲς οἱ Ἀμερικάνοι, λογαριάζουν πόσα δολάρια κάνει σήμερα τὸ ὑπερούσιο μέταλλό σου. Λευτεριά, Λευτεριά,...
Πριν την καταιγίδα
Κοιτώ το νεκροζώντανο σώμα σου και θαρρώ πως δεν έχει ούτε ψεγάδι. Κι όμως, οι φοβερές πληγές σου δεν είναι φανερές, βρίσκονται μέσα, κρυμμένες στης ψυχής τα βάθη. Τέσσερις γενιές μόνο χρειάστηκαν για να...
