Προσευχὴ στὴν Ἀγάπη (Κωστῆς Παλαμᾶς)
Ἀγάπη ἐσύ, χαρὰ τῆς γῆς, Καὶ τ' οὐρανοῦ εὐλογία Ποὖσαι γλυκειὰ σὰν τ' ἄστρο τῆς αὐγῆς, Ποὖσαι μεγάλη σὰν τὴν Παναγία. Ἐμπρός σου γονατίζω, ἁγνή θεὰ, Καὶ σοῦ φιλῶ τὸ διαμαντένιο χέρι· Λυπήσου μας...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
Ἀγάπη ἐσύ, χαρὰ τῆς γῆς, Καὶ τ' οὐρανοῦ εὐλογία Ποὖσαι γλυκειὰ σὰν τ' ἄστρο τῆς αὐγῆς, Ποὖσαι μεγάλη σὰν τὴν Παναγία. Ἐμπρός σου γονατίζω, ἁγνή θεὰ, Καὶ σοῦ φιλῶ τὸ διαμαντένιο χέρι· Λυπήσου μας...
1888 - 1965 "Εἴπανε πώς ἀφήνει τόν ἀναγνώστη μέσα στήν στεγνή, στέρφα καί ἄνυδρη Ἔρημη Χώρα, μόνο, χωρίς,ἐλπίδα σωτηρίας." Η ποίηση όμως για τον αναγνώστη όσο άνυδρη κι αν είναι, οφείλει στο τέλος ν΄αφήνει...
Ἐδῶ ἂς σταθῶ. Κι ἂς δῶ κ’ ἐγὼ τὴν φύσι λίγο. Θάλασσας τοῦ πρωϊοῦ κι ἀνέφελου οὐρανοῦ λαμπρὰ μαβιά, καί κίτρινη ὅχθη· ὅλα ὡραῖα καί μεγάλα φωτισμένα. Ἐδῶ ἂς σταθῶ. Κι ἂς γελασθῶ πὼς...
Ἡ κρᾶσις τῆς λυσίκομου παιδίσκης Μεταβιβάζει τὴν αἰθρία Στὸ πλήρωμα τοῦ ταξειδιοῦ. Τὸ βλύσμα τῆς εὐχῆς Τὸ ράπισμα τοῦ περασμένου Ἀλληλουχία ποδισμένων καραβιῶν Μέσα σε φωτεινὲς λεκάνες μὲ ἀνεμῶνες. Τῆς φύσεως τὰ δόρατα Μπροστὰ...
Της Παναγίας Περιβόλι μυρωμένο και ιερό, ένα είναι στον κόσμο άγιο και ξακουστό. Το λέμε Άγιον Όρος και καμαρώνουμε γι’αυτό, στολίδι είναι της Ελλάδας πολύτιμο, μοναδικό. Κάστρο της ορθοδοξίας, θησαυροφυλάκιο πνευματικό, ένα θαύμα είναι...
Γλυκὸ τοῦ κόσμου στήριγμα, Ἀθάνατη Μαρία, Ἐσὺ π' ἀκοῦς τὴ δέησι Ποῦ ὑψώνουν τὰ παιδία, Ἄκου κ' ἑμᾶς ποῦ ὑψώνουμε Σ' ἐσὲ τὴν προσευχή μας Ποῦ ἀπ' τὴν πιστὴ ψυχή μας Βγαίνει γιὰ σὲ...
Ἀσίνην τε... ΙΛΙΑΔΑ Κοιτάξαμε ὅλο τὸ πρωὶ γύρω-γύρω τὸ κάστρο ἀρχίζοντας ἀπὸ τὸ μέρος τοῦ ἴσκιου ἐκεῖ ποὺ ἡ θάλασσα πράσινη καὶ χωρὶς ἀναλαμπή, τὸ στῆθος σκοτωμένου παγονιοῦ Μᾶς δέχτηκε ὅπως ὁ καιρὸς χωρὶς...
Ἀγαπάω τ᾿ ὅτι θλιμμένο στὸν κόσμο. Τὰ θολὰ τὰ ματάκια, τοὺς ἀρρώστους ἀνθρώπους, τὰ ξερὰ γυμνὰ δέντρα καὶ τὰ ἔρημα πάρκα, τὶς νεκρὲς πολιτεῖες, τοὺς τρισκότεινους τόπους. Τοὺς σκυφτοὺς ὁδοιπόρους ποὺ μ᾿ ἕνα δισάκι...