Ἀγαπάω (Νίκος Καββαδίας)
Ἀγαπάω τ᾿ ὅτι θλιμμένο στὸν κόσμο. Τὰ θολὰ τὰ ματάκια, τοὺς ἀρρώστους ἀνθρώπους, τὰ ξερὰ γυμνὰ δέντρα καὶ τὰ ἔρημα πάρκα, τὶς νεκρὲς πολιτεῖες, τοὺς τρισκότεινους τόπους. Τοὺς σκυφτοὺς ὁδοιπόρους ποὺ μ᾿ ἕνα δισάκι...
Ἰχνηλατῶντας Ποιητικὰ Μονοπάτια
Εἰρήνη εἶναι ὅταν... (Νικηφόρος Βρεττάκος)
Εἰρήνη, λοιπόν, εἶναι ὅ,τι συνέλαβα μὲς ἀπ᾿ τὴν ἔκφραση καὶ μὲς ἀπ᾿ τὴν κίνηση τῆς ζωῆς. Καὶ Εἰρήνη εἶναι κάτι βαθύτερο ἀπ᾿ αὐτὸ ποὺ ἐννοοῦμε ὅταν δὲν γίνεται κάποτε πόλεμος. Εἰρήνη εἶναι ὅταν τ᾿...
Τὰ ῥήματα (Ἀνδρέας Ἐμπειρίκος)
Ὅταν τό ῥῆμα ἐκτοπίζεται καί ἄρχουν παντοῦ τά ἐπίθετα, θετά παιδιά τῆς συμμορφώσεως καί τοῦ διακοσμημένου ψεύδους, τέλματα ἐκτείνονται ἐκεῖ ὅπου ὁ σπόρος ἔπιπτε ὡς σπέρμα. Μά τότε, ὤ, τότε δικαιολογοῦνται – τί λέγω,...
Ὁ τρελός (Μαρία Πολυδούρη)
Ἕνας τρελλὸς καθότανε στὴν εἴσοδο τὴ νύχτα ἀπόψε καὶ μιλοῦσε, μιλοῦσε βιαστικὰ κι' ὅταν ἀπόσταινε κάποτε, σκεφτικὰ χαμογελοῦσε. Μιλοῦσε γιὰ τὴ γνώση, τὴν ὀνόμαζε τὴν πρώτη ἀδυναμία τῶν ἀνθρώπων. «Μὰ θὰ μιλήσω ἀπόψε κι'...
Ἐξιλέωση - Μελισσάνθη
Κάθε φορὰ ποὺ ἁμάρταινα μισάνοιγε μιὰ πόρτα κ' οἱ ἄγγελοι, ποὺ δὲν μὲ εἶχαν βρεῖ στὴν ἀρετή μου ὡραία, τῶν ἄνθινων τους ἔγερναν ψυχῶν τὸν ἀμφορέα, κάθε φορὰ ποὺ ἁμάρταινα λὲς κι ἄνοιγε μιὰ...
Σχῆμα (Τάκης Παπατσώνης)
Δὲν εἶναι φωτεινότερο πρᾶγμα ἀπὸ τὴν Ἀλήθεια· ψάχνεις μ' ἔρωτα καὶ μανία νὰ τήνε βρεῖς; εἶναι ἡ ἔρευνά σου σὰν τὴ Νύχτα καρποφόρα, ποὺ ἔχει ἀσφαλές, ὅτι θὰ σκάσει ὁ Ἥλιος πομπωδῶς· ἡ ἒρευνά...
Κλωστήριον νυκτερινῆς ἀνάπαυλας (Ἀνδρέας Ἐμπειρίκος)
Εἴμεθα ὅλοι ἐντός τοῦ μέλλοντός μας. Ὅταν τραγουδᾶμε τραγουδᾶμε ἐμπρός στοὺς ἐκφραστικούς πίνακες τῶν ζωγράφων ὅταν σκύβουμε ἐμπρός στὰ ἄχυρα μιᾶς καμμένης πόλεως ὅταν προσεταιριζόμεθα τὴν ψιχάλα τοῦ ρίγους εἴμεθα ὅλοι ἐντός τοῦ μέλλοντός...
Ἀρκεσίλαος (Νίκος Ἐγγονόπουλος)
...fuyard que je connais aux traces de tes larmes. - - - - - - - - - - -Marie-Jeanne Duruy Ἔφυγε καὶ τονε βλέπω ν' ἀπομακρύνεται κατὰ μῆκος τῆς ἐρήμου λεωφόρου καὶ κάθε...
