Σοῦ ζητῶ νὰ χαμογελᾷς…

Ὄχι διότι ὅλα εἶναι ὄμορφα…
Ὄχι διότι ὑπάρχουν καλὲς προοπτικές…
Ὄχι διότι ἔχω ἐλπίδες νὰ σοῦ μοιράσῳ…
Ὄχι διότι κάτι, ἀπὸ τὰ ὅσα σοῦ ἔταξαν, θὰ φτιάξη…
Ὄχι διότι κάποιος ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ μᾶς …«κυβερνοῦν» λέει ἀλήθεια…
Ὄχι διότι μὲ τὸ πάτημα ἑνὸς κομβίου θὰ βελτιωθοῦν τὰ πάντα…

Ἔχουμε πόλεμο…
Μακρὺ σὲ χρόνο, βαρὺ σὲ πόνο, πλήρη σὲ ἀγωνία…
Μὰ οἱ Ἕλληνες στὸν πόλεμο βαδίζουν χαμογελώντας…

Ἐὰν ἐσύ, ποὺ μπορῇς νὰ σκέπτεσαι ἀκόμη ΔΕΝ χαμογελᾶς, τότε ἐκεῖνος πού ξέχασε νά σκέπτεται, διότι τὸν ἐξουθένωσαν, πῶς θά πάρη κουράγιο; Ἀπό ποῦ θά πάρη δυνάμεις; Ἀπό τί θά κρατηθῆ ζωντανός;
Ἐάν ἐγώ, ἐσύ, ὁ ἄλλος, ὁ παρ΄ ἄλλος, ποὺ ἀκόμη, μὲ κάποιον τρόπο κατορθώνουμε νὰ ἀντέχουμε καὶ νὰ παλεύουμε, τότε γιατί νά μήν κρατήσουμε ἀπό τό χέρι καί μερικούς συνανθρώπους μας;

Σοῦ ζητῶ νὰ χαμογελᾷς… Ὄχι διότι ὑπάρχουν εὐχάριστα γιὰ νὰ μάθουμε…
Ἀλλὰ μποροῦμε ἀκόμη νὰ ποῦμε τὸν ἥλιο μας ἥλιο καὶ τὴν θάλασσα θάλασσα…
Μποροῦμε νὰ ποῦμε μία «καλημέρα» μὲ τὴν καρδιά μας…
Καὶ μποροῦμε, ἀκόμη περισσότερο, νὰ δοῦμε πέρα, πίσω ἀπὸ τὴν σκόνη τῆς μάχης, τὴν Νίκη τοῦ Ἕλληνος.
Αὐτό καί μόνον δέν εἶναι ἱκανό γιά νά μᾶς κάνῃ νά χαμογελᾶμε;
Αὐτό τό …«μυστικό» δέν εἶναι ἡ ἀναγκαία καί ἀπαραίτητη συνθήκη πού θά μᾶς κάνῃ νά βαδίζουμε μέ περισσότεη αὐτοπεποίθησιν καί βεβαιότητα;
Αὐτή ἡ αἴσθησις δέν ἀρκεῖ γιά νά τήν μοιραστοῦμε μέ ὅλους ὅσους περνοῦν ἀπό δίπλα μας;

Φιλονόη

Πηγή: Φιλονόη και φίλοι...