Χαμένες Πατρίδες
Κατερίνα Ἀθηνιώτη- Παπαδάκη «Ποιός εἶμαι, ἀπό ποῦ ἔρχομαι, ποῦ πάω. Ποιός ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μου καί ποῦ θά καταλήξω;» Στόν τόπο μας τό φῶς ἦταν ἀνέσπερο. Τό ψωμί ἀνεβατό ἀπό τό προζύμι τοῦ...
Tagged: Κατερίνα Αθηνιώτη-Παπαδάκη
Ἀπό προγονική βίγλα
Κατερίνα Αθηνιώτη-Παπαδάκη Κάθε πού ἐνσκύπτει Θεός στό σπιτικό μας σφιχταγκαλιαζόμαστε καί λέμε φωναχτά τή λέξη ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ἔτσι πού νά γεμίζει τό στόμα καί ἡ ψυχή μας. Ὀ χρόνος ρέει ἀλλά ὄχι δίχως τήν ἄγκυρα...
Θητεία μαθητείας στό «Ἄξιον Ἐστί» τοῦ Ὀδυσσέα Ἐλύτη. Μέρος Β΄
«Ἐξόριστε Ποιητή, στόν αἰώνα σου, λέγε τί βλέπεις;» Τό Προφητικόν μέρος τοῦ ἔργου, ὡς ὀφθαλμός δικαιοσύνης ἀπό τόν μέλλοντα αἰώνα, βλέπει ἀπό τή μιά τήν ἀλαζονεία τῶν πολιτικῶν συστημάτων νά διαπράττουν πολέμους στοχεύοντας στήν...
Ἤρωες ἢ Ἐλπήνορες;
Κατερίνα Ἀθηνιώτη-Παπαδάκη «φωνή πατρίδας» ἀφιερωμένη στή γῆ καί τήν ψυχή τῆς Μακεδονίας «Οἱ ἀνίδεοι καί χορτάτοι» πού φάγανε τά γελάδια τοῦ Ἥλιου, εἶναι Ἐλπήνορες· τό ἴδιο θά’λεγα γιά τούς ὑπομονετικούς τῆς “Ἄρνησης”... Συμπαθητικοί, αἰσθηματικοί,...
Ἡ ἐκλέπτυνση τοῦ νοήματος
Κατερίνα Ἀθηνιώτη-Παπαδάκη “Δός μοι λόγον, Λόγε, μὴ σιγῶν παρέλθῃς με” Ξύπνησαν ἀναποδιασμένα τὰ φυτὰ καὶ ἀπόφαση πῆραν νὰ πάψουν πιὰ νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὸν ἥλιο. «Πάντα ἀπόμακρος, ἀκατάληπτος ἀπ’ τὴν ἀγάπη μας, μιὰ λάμπει...
Θητεία μαθητείας στό «Ἄξιον Ἐστί» τοῦ Ὀδυσσέα Ἐλύτη. Μέρος Α΄
Ἕνα ἀπό τά σημαντικότερα πράγματα πού θά ἔπρεπε νά συνειδητοποιοῦμε εἶναι ὅτι ἡ Θεία Λειτουργία δέν τελειώνει στό «Δι᾽ εὐχῶν». Ἀντίθετα ἀπό τό «Δι᾽ εὐχῶν» ἀρχίζει. Ἀπό τό σημεῖο αὐτό καί πέρα χρεωνόμαστε τή...
666 Ἀστοχίες
Χειμωνιάζει. Ἄλλαξαν την ὥρα. Ἀτυχῶς, ὄχι πρός τό ἄχρονο...πρός τόν χρόνο καί πάλι! Σκυμμένη στό χαρτί προσπαθῶ νά φυσήξω τή ψυχή μου στίς λέξεις. Μά αὐτές πιό ἀτίθασες κι ἀπό ἄλογα. Βλέπεις δέν ἐπαρκεῖ...
Τό δέντρο τῆς εὐχῆς
Νά ἁλιεύεις στά βάθη τῶν στιγμῶν τήν ἀναπνοή τοῦ Θεοῦ. Τήν πανταχοῦ παροῦσα καί τά πάντα πληροῦσα θεῖα πνοή. Νά ἐπιτρέπεις σέ αὐτήν τήν παρουσία καί σέ αὐτήν τήν πληρότητα νά σέ καινουργεῖ. Ἀναπνοή...
