ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟΔΟΣΙΣ
(HENRI DE REGNIER) Ἑλλάδα, ποὺ ἡ περήφανη, γαλάζια θάλασσά σου, λούζει γλυκὰ τὸ ἀγέρωχο, τὸ διάφανο ἀκρογιάλι, Χαῖρε, καὶ χαῖρε τρεῖς φορές, σ' ὅλη τὴν ἀρχοντιά σου, σ' ὃλη τὴν πλέρια δόξα σου, καὶ...
«χαῖρε, ξεῖνε, παρ᾿ ἄμμι φιλήσεαι: αὐτὰρ ἔπειτα δείπνου πασσάμενος μυθήσεαι ὅττεό σε χρή.»
(HENRI DE REGNIER) Ἑλλάδα, ποὺ ἡ περήφανη, γαλάζια θάλασσά σου, λούζει γλυκὰ τὸ ἀγέρωχο, τὸ διάφανο ἀκρογιάλι, Χαῖρε, καὶ χαῖρε τρεῖς φορές, σ' ὅλη τὴν ἀρχοντιά σου, σ' ὃλη τὴν πλέρια δόξα σου, καὶ...
Δὲν ἐννοεῖτε, δὲν ἐννοεῖτε, δὲν ἐννοεῖτε. Καὶ ἔχετε δίκαιον, πληρέστατον δίκαιον. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ φαντασθῆτε τί εἴδους ἐργασία ἔχει γίνει καὶ πόση ἐργασία· τί εἴδους εἶναι αὐτή, πῶς πρέπει νὰ κινηθῇ καὶ πρὸς...
Πῆρα τὸ φθινόπωρο ἀπ' τὸ χέρι καὶ πήγαμε στὴν ἀγορά, νὰ τοῦ πάρω ἕνα καινούργιο Ἐπίθετο. Στὴν ἀγορὰ τῆς Μνήμης, τῶν Λεξικῶν, τῶν Γλωσσαρίων... Αὐτὰ ποὺ φορεῖ ἔχουν πιὰ ὁλότελα παλιώσει. Τρόμαξα νὰ τοῦ...
ΣΤΟ Δ.Π. ΠΕΤΡΟΚΟΚΚΙΝΟ Μὲ τὴ φλόγα ποὺ ψένει καὶ ποὺ πλάθει, μὲ τῆς καρδιᾶς τὴ φλόγα, μὲ τοῦ Λόγου τὴ δύναμη, ξεσκέπαστα, καθάρια, καὶ μὲ τὰ χέρια, καὶ μὲ τὰ μαχαίρια, τὸν τόπο πάρτε....
Γιὰ τὴν Ἑλλάδα πάλαιψεν ἤ Ἑλλάδα. Τοῦ Βυζάντιου χλωμὸ τῆς δίνουν αἰώνα· Καὶ μηδὲ πὤχει, πεθαμένου ἀχνάδα· Στὰ πετράδια ἄν ἐπνίχτε τὴν κορώνα, Ποὺ γιὰ μιὰ μέρα ἐφάνηκε κολώνα Ποὺ γιὰ μιὰν ὥρα ἐφλόγισε...
Μὲς στὴν ὑπόγεια τὴν ταβέρνα, μὲς σὲ καπνοὺς καὶ σὲ βρισές, (ἀπάνου στρίγγλιζε ἡ λατέρνα,) ὅλη ἡ παρέα πίναμε ἐψές, ἐψές, σὰν ὅλα τὰ βραδάκια, νὰ πᾶνε κάτου τὰ φαρμάκια. Σφιγγόταν ὁ ἕνας πλάϊ...