Ξυπνήστε όσο είναι καιρός, αλλιώς θα θρηνήσετε πάνω στους τάφους των παιδιών σας.
«Προπομπός για παιδοφιλία-κτηνοβασία το σύμφωνο συμβίωσης»
Ομιλεί ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος.
Αγαπητοί μου ακροατές χαίρετε. Η εκπομπή μας είναι μία εκπομπή που αφορά την οικογένεια και τα παιδιά και έχει τον τίτλο: ‘Κουβεντιάζοντας για την οικογένεια και τα παιδιά’. Απευθυνόμενος λοιπόν σήμερα και στους γονείς και στα παιδιά, θέλω να σας παρακαλέσω να προσέξετε ιδιαίτερα τα όσα θα ακούσετε. Δεν έχω καμία αντίρρηση αν έχετε παρατηρήσεις, να τις κάνετε, και θα ήθελα αυτήν την εκπομπή να φροντίσετε να την ακούσουν πολλοί.
Φοβάμαι αγαπητοί μου ότι στον τόπο μας πια μπερδευτήκαμε τόσο πολύ ώστε όπως λέει ο λαός μας, δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε δυο γαϊδουριών άχυρα. Χάσαμε και τις λέξεις και τις έννοιές τους. Φτάσαμε στο σημείο, λέξεις και έννοιες που τις χρησιμοποιούμε από αιώνες, τώρα να τις καταστήσουμε περιττές για το λεξιλόγιό μας, κάποιες ίσως και επικίνδυνες και να τις διαγράψουμε. Προσπαθούμε να επιβάλλουμε το στραβό και το λάθος σαν καλό, και συκοφαντούμε το καλό σαν επικίνδυνο, σαν ρατσιστικό, σαν λάθος.
Όλα τούτα τα σκέπτομαι αυτές τις μέρες που γίνεται λόγος για το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, που η Πολιτεία πλέον θέλει να το επεκτείνει και στον χώρο των ομοφυλόφιλων σχέσεων. Καταρχήν, η Πολιτεία ακούγεται ότι το προωθεί, στην πραγματικότητα, η Πολιτεία και η εξουσία αποδεικνύει για μία ακόμη φορά πόσο εμπαίζει τον κόσμο όταν μιλάει για διαβούλευση, την οποία προφανώς δεν την εννοεί. Έτσι, διαβάζουμε παραδείγματος χάριν σε καθημερινή εφημερίδα ότι παρά τις έντονες αντιδράσεις από την πλευρά της Εκκλησίας αλλά και αυτές που διατυπώθηκαν στο στάδιο της διαβούλευσης και αφορούν κυρίως το σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ ομοφύλων, η κυβέρνηση κατέθεσε στη βουλή το νομοσχέδιο ως είχε. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια τις γνώμες των ανθρώπων τις οποίες τις ζήτησε. Αυτό είναι η διαστρέβλωση της δημοκρατίας. Λέγε εσύ ό,τι θέλεις αλλά εγώ θα κάνω το δικό μου.
Επιχειρεί λοιπόν να δώσει ένα επίχρισμα δημοκρατικότητας στις προ πολλού ειλημμένες αποφάσεις της. Όμως, μια τέτοια νοοτροπία εξουσίας είναι η αυταρχική εξουσία η οποία θέλει να επιβάλει το δικό της και όχι να ακούσει. Κάποιος με ρώτησε αν έλαβα μέρος στη διαβούλευση και ‘γω απλά χαμογέλασα. Απλά, τις εκάστοτε εξουσίες και την σημερινή δεν τις ενδιαφέρει ο λαός, δεν τους ενδιαφέρει τι λέει ο λαός αλλά τα συμφέροντα της εξουσίας, οι δεσμεύσεις και οι εξαρτήσεις, οι απόψεις της, οι ιδεοληψίες της, τις οποίες κάθε φορά επιχειρεί να δικαιώσει. Για να χρησιμοποιήσω τον λόγο του Ντοστογιέφσκι, οι εξουσίες ποτέ δεν πίστεψαν τον λαό και ποτέ δεν σεβάστηκαν τον λαό. Μονίμως τον ενέπαιζαν και τον εμπαίζουν.
Τολμώ να πω ότι χάρηκα πολύ, εντός εισαγωγικών το χάρηκα, που διαπίστωσα ότι συμφώνησε και η Νέα Δημοκρατία στην επέκταση του συμφώνου, και χάρηκα διότι επιτέλους έπεσαν οι μάσκες της υποκρισίας και αισθάνομαι απόλυτα δικαιωμένος για όσα, και στο παρελθόν και τον τελευταίο καιρό, έχω πει και έχω γράψει για την αληθινή ταυτότητα των πολιτικών κομμάτων. Ναι. Όλοι είναι το ίδιο. Μήπως ήρθε η ώρα λοιπόν να κλείσουμε την πόρτα σε όλους αυτούς που μας επισκέπτονται τάχα από σεβασμό και επί της ουσίας παίζουν τα παιχνίδια της εξουσίας τους;
Ας κάνουμε λοιπόν ένα βήμα παρακάτω και ας σκεφτούμε φωναχτά και ελεύθερα. Πιστεύει στ’ αλήθεια κανείς ότι η Εκκλησία μπορεί να αλλάξει τις αιώνιες αλήθειες της και να προσαρμόζεται στις αντιλήψεις της κάθε εποχής; Τότε δεν μπορεί ούτε να είναι ούτε να λέγεται Εκκλησία. Η θέση της Εκκλησίας για τον άνθρωπο, για τη ζωή του, για την ταυτότητά του είναι ξεκάθαρος, και η καθημερινότητα επιβεβαιώνει την αιώνια αλήθεια της Εκκλησίας. Η Εκκλησία μάλιστα, επειδή ακριβώς κατέχει την αλήθεια, μπορεί να ερμηνεύει το σήμερα και όσα συμβαίνουν σήμερα, και πάρα πολλά απ’ αυτά που συμβαίνουν σήμερα τα έχει πει από καιρό.
Ο Λόγος του Θεού είναι ξεκάθαρος. Ο Τριαδικός Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο «κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς». Ο Θεός κατασκεύασε τον άνθρωπο και ο τρόπος της κατασκευής του, η διαφοροποίηση των φύλων, το γενετικό υλικό του κάθε φύλου, η σοφία της κατασκευής του ανθρωπίνου σώματος, είναι έργο του Θεού, έργο της σοφίας Του και της αγάπης Του. Αυτή δε η αλήθεια της Εκκλησίας για τον άνθρωπο, είναι εκείνη που πανταχού, παντοτε και υπό πάντων επιστεύθει. Αυτή η αλήθεια δεν αλλάζει γιατί απλά είναι αλήθεια.
Έτσι λοιπόν, πάνω στο θέμα της ομοφυλοφιλίας η θέση της Εκκλησίας είναι ξεκάθαρη: Ο Θεός εποίησεν τον άνθρωπο, «ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς» και με τον τρόπο της κατασκευής τους τους έδωσε την δυνατότητα να αυξάνονται και να πληθύνονται και να κατακυριεύουν της γης. Ο αιώνιος Λόγος του Θεού δεν είπε, ούτε άρσεν και άρσεν, ούτε θήλυ και θήλυ αλλά «ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς» και επιπλέον υπογράμμισε ότι οι άλλες σχέσεις εκτός από αυτήν είναι σχέσεις ατιμίας, είναι πάθη ατιμίας.
Το ρήμα αμαρτάνω στα Ελληνικά σημαίνει αποτυχαίνω, κάνω λάθος. Έτσι η λέξη αμαρτία σημαίνει την αποτυχία του ανθρώπου. Να φέρω ένα παράδειγμα. Ποιό είναι το πρωπατορικό αμάρτημα, δηλαδή η αποτυχία του πρώτου ανθρώπου; Ο πρώτος άνθρωπος θέλησε να γίνει θεός αλλά χωρίς τον Θεό και το ερώτημα είναι απλό: Πέτυχε; Όχι. Απέτυχε. Και όχι μόνο απέτυχε να γίνει θεός, έβαλε στη ζωή του τον πόνο, την αρρώστια, τον θάνατο τελικά, γεγονότα που δεν υπήρχαν στην παραδεισιακή του κατάσταση.
Κάποιοι σήμερα νομίζουν ότι αν αλλάξουν ή περιποιηθούν τις λέξεις, θα αλλάξουν και τα πράγματα. Έτσι, μπορούν να βαπτίσουν την αποτυχία σαν παραδείγματος χάριν, διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Το θέλετε έτσι; Νομίζετε ότι με τον τροπο αυτό αλλάζετε την ουσία των πραγμάτων; Αν αυτό σας ικανοποιεί, να δεχτώ τον όρο ‘διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό’ αλλά έχω την ευθύνη να πω και σε σας και σε όλους τους υπόλοιπους ότι πρόκειται για αποτυχημένο σεξουαλικό προσανατολισμό. Η σεξουαλικότητα δεν είναι για την σεξουαλικότητα. Η ετερότητα των φύλων αποβλέπει στην δημιουργία. Αυτή είναι η πίστη της Εκκλησίας αλλά και αυτή είναι η απλή αλήθεια των πραγμάτων όπως πάντοτε και υπό πάντων πιστεύτηκε. Δεν μπορούμε να πούμε ψέματα σε κανέναν. Δεν μπορούμε να παραπλανήσουμε κανέναν. Ασφαλώς, υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να παραπλανηθούν, δικαίωμά τους αλλά και δικαίωμα αναφαίρετο της Εκκλησίας να καταθέτει την αλήθεια της και η αλήθεια της είναι απλή και καθαρή: είναι ασυμβίβαστη η ομοφυλοφιλία με την εκκλησιαστική ζωή.
Η Εκκλησία βέβαια πιστεύει ότι και με την ανθρώπινη ζωή είναι ασυμβίβαστη. Μήπως κύριοι της εξουσίας, κύρε Πρωθυπουργέ, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, κύριε Υπουργέ της Παιδείας, θα πρέπει η Εκκλησία να προσαρμοστεί αύριο και με την παιδοφιλία και με την κτηνοβασία; Το ξέρετε πάρα πολύ καλά και πιο καλύτερα από μένα ότι κάποιοι περιμένουν στη γωνία μετά το πέρασμα της σχετικής νομοθεσίας να αρχίσουν να σας ενοχλούν και για την νομιμοποίηση της παιδοφιλίας. Μα και ‘δω πάλι θα σας μιλήσουν για διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό γιατί ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι το νόημα της ζωής ενός ανθρώπου που απλά ζει μια ζωώδη ζωή χωρίς μέλλον, χωρίς ελπίδα, χωρίς στόχους.
Θα αρχίσει ίσως να σας πιέζει και η Ευρώπη. Εσείς δυστυχώς αποδείξατε ότι είστε ικανοί για όλα. Μήπως πρέπει και πάλι να συμβιβαστούμε; Μήπως πρέπει να συμφωνήσουμε; Μήπως θα είμαστε ρατσιστές αν δεν αποδεχτούμε τους παιδόφιλους; Ας είμαστε πάρα πολύ σαφείς και σε κάτι άλλο. Τελικά, για ποιά Ευρώπη μας μιλάτε; Απ’ τη μια μας μιλάτε για την Ευρώπη που μας πίνει το αίμα, για τους δανειστές μας, για αυτούς που θέλουν να μας συντρίψουν και από την άλλη μας έχετε πρότυπο την Ευρώπη. Μήπως πρέπει και ‘σεις να ξεμπερδευτείτε; Μήπως πρέπει να ξέρετε τελικά τι σας συμβαίνει; Η Ευρώπη, το ‘χετε ακούσει από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο, δεν είναι αυτή που ξεκίνησε κάποτε. Άρα λοιπόν δεν έχουμε πολλούς λόγους να θαυμάζουμε μια Ευρώπη που έγινε αδυσώπητη και που προσπαθεί, εκμεταλλευόμενη τα λάθη των άλλων τώρα τα δικά μας, κυριολεκτικά να μας ρουφήξει το αίμα.
Όμως, πρέπει να εξηγηθούμε και σε ένα άλλο σημείο. Η κάθετη άρνηση της Εκκλησίας στην αποδοχή της ομοφυλοφιλίας δεν σημαίνει ούτε την απόρριψη, ούτε την περιφρόνηση, ούτε περισσότερο το φτύσιμο κανενός ανθρώπου. Αυτός ο λόγος που ακούστηκε δυστυχώς από ιερωμένο πρόσωπο δεν έχει καμία σχέση με την Εκκλησία, γιατί δεν έχει καμία σχέση με τον Χριστό. Ο Χριστός δεν μίλησε ποτέ με τέτοιον τρόπο για τους αποτυχημένους και τους αμαρτωλούς. Τους μίλησε με αγάπη, τους θεράπευσε απ’ τις ασθένειές τους, τους προειδοποίησε να μην ξανα αμαρτήσουν για να μην πάθουν χειρότερα αλλά ποτέ δεν τους έφτυσε, ποτέ δεν έδιωξε κανέναν απ’ όσους Τον πλησίασαν.
Είπα λοιπόν αγαπητοί μου ακροατές ότι η Εκκλησία δεν πρόκειται ποτέ να συμβιβαστεί με την ομοφυλοφιλία ως τρόπο ζωής. Δεν θα απορρίψει και δεν θα φτύσει όμως κανέναν άνθρωπο που έχει πέσει σ’ αυτού του είδους τα πάθη. Άλλωστε και αυτοί οι άνθρωποι που παρασύρονται σε λάθος τρόπο ζωής δεν έχουν άλλο αποκούμπι από την Εκκλησία. Οι υποτιθέμενοι φίλοι και συμπαραστάτες τους, τους γυρίζουν την πλάτη σε περίπτωση που νοσήσουν από κάποια από τις σχετικές ασθένειες. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το νέο παλληκάρι που μπήκε κάποια μέρα στο γραφείο μου, χωρίς να μου πει καλημέρα, εισέβαλε κανονικά, κρατάει το γραφείο, με κοιτάζει στα μάτια και μου λέει: Ξέρεις πάτερ ποιο είναι το πρόβλημά μου; Έχω AIDS και ξέρεις τώρα γιατί κοπανάω το κεφάλι μου στον τοίχο; Τώρα γιατί μπορώ και είμαι εγκρατής και τάχα πρώτα δεν μπορούσα;
Τί να πεις σ’ αυτό το παιδί; Τα είχε πει όλα μόνος του. Πού ήταν όλοι αυτοί που του είπαν ότι αυτά δεν γίνονται; Τον είχαν εγκαταλήψει, του είχαν γυρίσει την πλάτη. Το πολύ-πολύ ένα ‘ας πρόσεχες’ θα του έλεγαν. Πού βρήκε αποκούμπι; Στην Εκκλησία. Στον παπά. Αυτόν τον αναχρονιστικό, αυτόν που δεν θέλει να συμβιβαστεί με τον κόσμο σήμερα και δεν μιλάω για μένα, μιλάω για τον κάθε σωστό παπά. Εκεί βρήκε αποκούμπι και το βρήκε, μέχρι την ώρα, έπειτα από τρεις μήνες, που έφυγε από τη ζωή. Ποιός παίρνει την ευθύνη απ’ όλους τους ινστρούχτορες της παραπληροφόρησης για τη ζωή αυτού του ανθρώπου; Αυτός που σας μιλάει αυτήν την ώρα έχει δεχτεί και έχει στηρίξει τέτοια πρόσωπα όταν οι άλλοι οι προοδευτικοί εντός εισαγωγικών και οι μοντέρνοι τους γύρισαν την πλάτη. Και νοιώθει ιδιαίτερη ικανοποίηση γιατί κάποια νέα παιδιά τα βοήθησε και τα βοηθά για να βρουν τον δρόμο τους.
Ξεκάθαρα λοιπόν και με την γλώσσα τη δική σας κύριοι της εξουσίας, είναι ένας αποτυχημένος σεξουαλικός προσανατολισμός. Και το ερώτημα: Αυτό λοιπόν κατάντησε ο άνθρωπος; Συρρικνώθηκε σε κάποιον Α η Β σεξουαλικό προσανατολισμό; Σε μια μηχανή ηδονής;
Ο Σωκράτης αγαπητοί μου ακροατές έλεγε: Μην σας νοιάζει τι λένε οι πολλοί αλλά τι λέει ο ένας, ο ειδικός, η αλήθεια. Και η αλήθεια δεν είστε εσείς κύριοι της εξουσίας, η αλήθεια δεν είναι η Ευρώπη η εν αμαρτίαις γηράσασα. Η αλήθεια με την οντολογική έννοια της λέξης είναι μόνον Εκείνος που νίκησε τον θάνατο. Οι άλλες, οι δικές σας αλήθειες, έχουν γίνει και αυτές σκουπίδια μέσα στον τάφο σας.
Να επισημάνω και κάτι άλλο. Η σημερινή εξουσία μιλάει, ευγενικά νομίζει, για άλλου τύπου οικογένειες τις οποίες θέλει να προστατεύσει. Αυτό έγραψε και ο Υπουργός της Δικαιοσύνης στο σχετικό έγγραφο-διαμαρτυρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου παλαιότερα. Η οικογένεια είναι μόνο αγαπητοί μου εκείνη που έχει ανδρόγυνη συγκρότηση. Αυτό πίστευε πάντοτε η ανθρωπότητα και είναι αστείο κάποιοι να νομίζουν ότι η ιστορία αρχίζει από αυτούς. Οικογένεια επίσης μπορεί να χαρακτηριστεί και η μονογονεϊκή οικογένεια γιατί στον πυρήνα της είναι ανδρόγυνη. Δεν υπάρχουν άλλου είδους οικογένειες. Μην λερώνετε αυτόν τον όμορφο τίτλο και μην με αυτόν τον τρόπο υποβιβάζετε την αληθινή οικογένεια. Αυτού του είδους οι σχέσεις, ή αν πιστεύετε οι εντός εισαγωγικών οικογένειες, υπήρχαν και άλλοτε αλλά η κοινή πανανθρώπινη συνείδηση ποτέ δεν τις ονόμαζε οικογένειες. Θα σας το ξαναπώ λοιπόν, μην μολύνετε αυτήν την ιερή λέξη της οικογένειας. Η οικογένεια περιέχει και την αγάπη και τον έρωτα και την σεξουαλικόητα σαν δώρο Θεού αλλά είναι ταυτόχρονα κάτι πολύ περισσότερο απ΄ αυτά, κάτι αφάνταστα περισσότερο και μέσα της έχει ένα στοιχείο ιερότητας. Όπου αυτό δεν υπάρχει η οικογένεια ευτελίζεται σε ποικίλες σχέσεις.
Διαβάζω ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης ανακοίνωσε ότι στο πλαίσιο εναρμόνισης με το Ευρωπαίκό Δίκαιο αλλά και έπειτα από σχετικές καταδίκες της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων για διακρίσεις σε βάρος ομοφυλόφιλων ατόμων, το Υπουργείο Δικαιοσύνης εξισώνει τα δικαιώματα των ζευγαριών ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, που συνάπτουν σύμφωνο συμβίωσης με εκείνα που συνάπτουν γάμο. Τι σημαίνει κύριε Υπουργέ αυτή η εξίσωση; Δεν σημαίνει τον ευτελισμό της οικογένειας; Και μάλιστα, αν λάβει κανείς υπόψιν του αυτήν την νοοτροπία του νεοπλουτισμού, αλλά όχι από πλευράς χρημάτων αλλά από πλευράς νοοτροπίας, ίσως αυτά τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια θα θεωρούνται πιο προνομιούχα από αυτούς τους κανονικούς ανθρώπους που εν πάσει περιπτώσει συνάπτουν γάμο.
Αυτό λοιπόν σημαίνει ποια είναι η πρόθεση της Πολιτείας. Η πρόθεση της Πολιτείας δεν είναι να προστατεύσει την οικογένεια αλλά δια του τρόπου αυτού να την υποτιμήσει. Να σταθεί με περιφρόνηση στην οικογένεια ουσιαστικά, θεωρώντας ότι η οικογένεια η κανονική είναι το ίδιο πράγμα. Μα θα πρέπει να έχουμε χάσει την σοβαρότητά μας και την λογική μας για να θεωρήσουμε ότι η σχέση δύο ανθρώπων, που δεν μας ενδιαφέρει τελικά ο σεξουαλικός τους προσανατολισμός, είναι ισότιμη με τη σχέση της οικογένειας, με την ευθύνη της οικογένειας, με τη ζωή της οικογένειας. Και είπα και προηγουμένως, πάντοτε υπήρχαν οι άνθρωποι που μπορούσαν να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο αλλά όπως σωστά παρατήρησε ο Αρχιεπίσκοπος, το νομοσχέδιο την προωθεί και δικαιολογημένα πρόσφατα διερωτήθηκε, έπρεπε αυτή η ιστορία να περάσει από το Κοινοβούλιο; Να εισέλθει στο Οικογενειακό Δίκαιο; Μετατρέποντας το Οικογενειακό Δίκαιο σε ένα κουρελόχαρτο. Το ίδιο είναι η οικογένεια με την κάθε άθεσμη ερωτική σχέση; Αυτό λέγεται εκσυγχρονισμός της οικογένειας ή ναρκοθέτησή της;
Βλέπετε λοιπόν που είπα στην αρχή, παίζουμε με τις λέξεις, τους δίνουμε άλλο περιεχόμενο για να διαστρέψουμε την ουσία των πραγμάτων. Αλήθεια κύριε Υπουργέ, τώρα μπορούν οι γονείς, η Πολιτεία, το σχολείο, να διδάσκει τα νέα παιδιά ότι μπορούν να έχουν πάσης φύσεως σχέσεις από οποιαδήποτε ηλικία; Το θέμα των παιδιών είναι η ελεύθερη σεξουαλική ικανοποίηση με τον οποιονδήποτε τρόπο; Θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του ιερού Χρυσοστόμου, δεν θέλω να παριστάνω τον σεμνό αλλά να κάνω σεμνούς αυτούς που με ακούνε. Άραγε λοιπόν θα πείτε στα παιδιά ότι αν ο σεξουαλικός τους προσανατολισμός, τους σπρώχνει προς την αδελφή τους, προς τη μητέρα τους -μην ξαφνιάζεστε, τα ‘χουμε δει γραμμένα και αυτά γιαυτό δεν τα βγάζω απ’ το μυαλό μου- τότε, όλοι έχουν ένα δικαίωμα.
Βλέπετε λοιπόν ποιος είναι ο κόσμος που ετοιμάζεται; Είναι ο κόσμος της παρακμής αλλά τον κόσμο της παρακμής τον χρειάζονται όσοι θέλουν να συντρίψουν τους λαούς, να τους στερήσουν απ’ την ιδιαιτερότητά τους, τη φυσιογνωμία τους, την ταυτότητά τους για να τους κάνουν εργαλεία σ’ αυτήν την παγκόσμια μηχανή και να τους εκμεταλλεύονται για να βγάζουν χρήματα και να πλουτίζουν οι λίγοι, ξεχνώντας βέβαια και αυτοί ότι «μία ροπή» και όχι μόνο «ταύτα πάντα θάνατος διαδέχεται» αλλά θα γίνουν ένα σκουπίδι και τίποτα περισσότερο, που όσο κι αν αυτό το σκουπίδι το στολίσουν με έναν ωραίο τάφο δεν θα πάψει ποτέ να είναι σκουπίδι.
Έτσι λοιπόν, θα ήμασταν υπερβολικοί αν μιλούσαμε ότι ζούμε σε μέρες παρακμής που δεν μπορούν να οδηγήσουν παρά μόνο στην σήψη; Εάν η Πολιτεία ήθελε, θα μπορούσε να τακτοποιήσει μερικές νομικές σχέσεις. Αλλά είναι άλλο αυτό (που ήδη υπάρχουν άλλωστε) και άλλο πράγμα η εισαγωγή αυτής της νέου τύπου οικογένειας στο λεγόμενο Οικογενειακό Δίκαιο. Αυτό λοιπόν σημαίνει τις προθέσεις σας, και σημαίνει κύριε Πρωθυπουργέ, κύριε Υπουργέ, ότι δεν έχετε ούτε ιερό ούτε όσιο. Και εκείνοι μεν αγαπητοί μου δεν έχουν όντως ούτε ιερό ούτε όσιο, ΄σεις λοιπόν, αυτοί που με ακούτε τούτη την ώρα, τί κάνετε; τί θα κάνετε; Θα μου πείτε, δεν σας περνάει. Ακούστε κάτι, το άδικο δεν ευλογείται, όλοι αυτοί που μηχανεύονται την διαστροφή της Ελληνικής κοινωνίας δεν θα προλάβουν γιατί απλά υπάρχει και Θεός. Και εδώ έφτασαν στην ύβρη της Δημιουργίας, έφτασαν στην ύβρη και στην αλαζονεία απέναντι στην φύση των πραγμάτων.
Κάποιος θέλησε να πει και να σχολιάσει ότι αυτά είναι φυσικά πράγματα, εκεί φτάνει ο διεστραμμένος νους του ανθρώπου, αλλά η φύση των πραγμάτων είναι το άρσεν και το θήλυ, αυτό και μόνον, τα υπόλοιπα είναι η διαστροφή της φύσης. Τί θα διδάξετε λοιπόν τα παιδιά σας; Τί θα απαντήσετε όταν σας ρωτήσουν; Τί θα πείτε όταν σας πουν, μας είπαν στο σχολείο ότι αυτά είναι νομοθετημένα πλέον και είναι νόμος του κράτους; Είναι πάρα πολύ σημαντικό λοιπόν να πούμε σε όλους αυτούς ότι τελικά δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να ετοιμάζουν το τέλος τους. Δεν το λέω σαν απειλή, το λέω σαν βεβαιότητα. Δεν συνήθισα να απειλώ, συνήθισα όμως να παρατηρώ και να βλέπω, και ακόμα, να παρατηρώ και να βλέπω και την ιστορία. Και η ιστορία είναι πάρα πολύ διδακτική. Όταν οι άνθρωποι εκτρέπονται τότε προκαλούν την καταστροφή μόνοι τους γιατί αυτό που επιχειρείται σήμερα είναι να μας αλλάξουν το μυαλό, να μας αλλάξουν τις αξίες και τις αλήθειες πάνω στις οποίες οικοδομείται όλη η Δημιουργία. Να μας πείσουν ότι το μαύρο είναι άσπρο και ότι το άσπρο είναι μαύρο. Χρειάζεται λοιπόν να ξυπνήσουμε απ’ τον ύπνο που κοιμώμαστε και να μην σκεφτούμε ότι δεν πειράζει ή δεν μας αφορά. Όλους μας αφορά.
Και θα επαναλάβω και κάτι ακόμα γιατί ξέρω πάρα πολύ καλά ότι κάποιοι πλέον θα επιχειρήσουν να διαστρέψουν αυτά τα λόγια. Τα λόγια αυτά δεν κρύβουν κανένα μίσος για τους ανθρώπους που έχουν κάνει λάθος στην επιλογή τους. Κρύβει πόνο, κρύβει αγάπη, κρύβει λύπη και όλα αυτά γιατί όπως σας είπα, έχω δεχθεί τέτοιους ανθρώπους και ξέρω πόσο μπορεί να νοιώθουν άνετα ή όχι. Νοιώθω ακόμα και δεν θα ξεχάσω ποτέ τη μάνα εκείνη που έπεσε στα γόνατα και άρχισε να κλαίει με αναφιλητά, επειδή το παιδί της της είπε ότι στο εξωτερικό που ζει έχει παρασυρθεί σε μία τέτοια επιλογή για την ζωή του. Την καταλαβαίνω, δεν της κατηγόρησα το παιδί της, την στήριξα γιατί αυτή είναι η Εκκλησία που είναι πάντα η Εκκλησία της αγάπης.
Κάποιοι καβάλησαν το καλάμι της εξουσίας. Λυπάμαι, γιατί όταν θα κατεβούν από αυτό το καλάμι τότε θα νοιώσουν και απότομα και άσχημα. Ο Λόγος του Θεού είναι και χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας και η ιστορία απέδειξε ότι ο Χριστός παραμένει ο Κύριος της ιστορίας. Κάποιοι προσπαθούν να Τον αφανίσουν, κάποιοι κρατιώνται από Αυτόν και σηκώνονται, έτσι θα προχωρήσει η ιστορία αλλά η νίκη είναι της αλήθειας γιατί πάντοτε η αλήθεια νικάει, πάντοτε η αλήθεια λάμπει. Ο Θεός δεν μας έδωσε πνεύμα δειλίας αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού.
Κάποιος είπε σε παιδάκια του σχολείου που αντέδρασαν στην χρησιμοποίηση ενός περιστατικού. Θα σας το διηγηθώ σήμερα, σύντομα. Το πληροφορήθηκα πριν από λίγο, αν δεν απατώμαι έγινε σε κάποιο σχολείο της Θεσσαλονίκης. Ο καθηγητής της ώρας έλειπε. Ο διευθυντής του σχολείου στέλνει έναν άλλον καθηγητή ο οποίος δεν θα τους κάνει το μάθημα αλλά τους μοιράζει κάποια χαρτάκια που έχουν όλα ένα επάγγελμα και ζητά από τα παιδάκια όταν θα διαβάσουν αυτό το όνομα του επαγγέλματος με κάποιες κινήσεις να το εκφράσουν. Σε ένα κοριτσάκι λοιπόν πέφτει το καρτελάκι που έγραφε ‘πορνοστάρ’. Θαυμάστε τον εκπαιδευτικό, θαυμάστε τον σφαγέα των παιδικών ψυχών. Το κοριτσάκι έχει την ετοιμότητα να του απαντήσει, κύριε αυτά είναι βρώμικα πράγματα που δεν μου αρέσουνε καθόλου. Την επομένη πηγαίνει ο πατέρας του παιδιού στο σχολείο και διαμαρτύρεται και ο διευθυντής τον διαβεβαιώνει ότι θα το τακτοποιήσει. Και στην συνέχεια, ο διευθυντής στο σχολείο -άλλος ‘εξαιρετικός’ εκπαιδευτικός- μαζί με τον καθηγητή πηγαίνουν στην τάξη. Και έρχεται ο καθηγητής και λέει, συνέβη αυτό και αυτό, εγώ αυτό που έχω να σας πω είναι ότι δεν υπάρχουν βρώμικες λέξεις αλλά βρώμικα μυαλά. ‘Ηρθε δηλαδή να πει ότι το κοριτσάκι που πήγαινε στην Πρώτη στη Δευτέρα Γυμνασίου ήταν βρώμικο το μυαλό του και καθαρό το μυαλό αυτού του διεφθαρμένου εκπαιδευτκού και του διευθυντού ο οποίος τον εκάλυψε.
Θα ξαναρωτήσω λοιπόν κλείνοντας, κύριε Πρωθυπουργέ, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, κύριε Υπουργέ της Παιδείας, αυτόν τον κόσμο ονειρεύεστε για τα παιδιά; Για τα δικά σας παιδιά κύριε Πρωθυπουργέ, κύριε Υπουργέ αν έχετε παιδιά ή εγγόνια και για τα παιδιά όλου του κόσμου. Αυτόν τον κόσμο ονειρεύεστε; Φθάσατε σε τέτοιο σημείο ώστε να θεωρείτε υγιές το δικό σας διεστραμμένο μυαλό που προτείνει σε μία κοπελίτσα να γίνει πορνοστάρ και τα αθώα παιδάκια είναι διεφθαρμένα; Μια τέτοια κοινωνία δεν θα αντέξει, ούτε και ‘σεις μαζί της.
Ακούσατε και ‘σεις αγαπητοί ακροατές και ξυπνήστε όσο είναι καιρός, αλλιώς θα θρηνήσετε πάνω στους τάφους των παιδιών σας. Ούτε αυτό είναι απειλή, το ‘χω ζήσει και αυτό αλλά τότε είναι αργά.
Χαίρετε αγαπητοί ακροατές.
Για την απομαγνητοφώνηση Φαίη/Αβέρωφ
